Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 214/13 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2014-01-24

Sygn. akt IV U 214/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2014r. w S.

odwołania F. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 31 stycznia 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie F. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo F. O. do emerytury od 1 stycznia 2013 r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz F. O. kwotę 377 (trzysta siedemdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 214/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 31 stycznia 2013r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił F. O. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony staż pracy w warunkach szczególnych obejmuje okres zatrudnienia od 29 września 1976r. do 30 grudnia 1990r. w Przedsiębiorstwie (...), co stanowi 14 lat, 3 miesiące i 2 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył F. O. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że w okresie od 10 listopada 1975r. do 25 września 1976r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierowca samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Pracę taką wykonywał w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.. Okres tej pracy należy doliczyć do zatrudnienia w szczególnych warunkach (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony F. O. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 23 stycznia 2013r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 23 stycznia 2013r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, w tym okresy składkowe wynoszą 23 lata, 11 miesięcy i 14 dni, a w pozostałej części wymagany staż uzupełniono pracą w gospodarstwie rolnym. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 14 lat, 3 miesiące i 2 dni z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w S. (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) w S. k.7 akt emerytalnych za wnioskiem z19 listopada 2012r.).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 31 stycznia 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 31 stycznia 2013r. k.5 akt emerytalnych za wnioskiem z 23 stycznia 2013r.).

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. w okresie od 10 listopada 1975r. do 25 września 1976r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 25 września 1976r. k.1 akt osobowych ubezpieczonego).

Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonego, z chwilą przyjęcia do w/w przedsiębiorstwa ubezpieczony zatrudniony został na stanowisku kierowcy (umowy o pracę: z 10 listopada 1975r. na okres próbny i z 24 listopada 1975r. na okres wstępny do 24 listopada 1976r. k.6-7 akt osobowych ubezpieczonego). Na stanowisku tym zatrudniony był do końca zatrudnienia w w/w przedsiębiorstwie. Ubezpieczony był kierowcą samochodu ciężarowego marki S. o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, którym przewoził materiały budowlane na budowy. Jeździł również po cement do producenta i przewoził go do magazynu lub na budowy realizowane przez przedsiębiorstwo. Prace te wykonywał stale, nie był delegowany do innych czynności (zeznania świadków: K. W. k.15 – minuty od 10 do 14 nagrania i J. K. k.15 – minuty od 14 do 17 nagrania, zeznania ubezpieczonego k.15v – minuta 19 nagrania i k.14v – minuty od 3 do 7 nagrania).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna – raport analizy konta ubezpieczonego k.4 akt emerytalnych za wnioskiem z 23 stycznia 2013r.).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie F. O. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy pracy w takich warunkach w Przedsiębiorstwie (...) w S. pracę w szczególnych warunkach wykonywał również na rzecz Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) w S.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w w/w Przedsiębiorstwie trwającym od 10 listopada 1975r. do 25 września 1976r., a zatem przez 10 miesięcy i 15 dni ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach ,tj. jako kierowca samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w warunkach szczególnych o czym stanowi wykaz A dział VIII poz.2 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. O tym, że ubezpieczony wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony świadczą nie tylko dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego, ale również rzeczowe i spójne zeznania świadków – współpracowników ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. ,tj. K. W. i J. K. oraz zeznania samego ubezpieczonego. Wynika z nich, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierowca samochodu ciężarowego marki S., którym przewoził materiały budowlane na budowy oraz od producenta do magazynu przedsiębiorstwa. Reasumując, po uzupełnieniu okresu pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach uznanego przez organ rentowy okresem pracy w takich warunkach w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. uznać należało, że do 1 stycznia 1999r. ubezpieczony spełnił przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że F. O. przysługuje prawo do emerytury od 1 stycznia 2013r. ,tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o emeryturę.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu Sąd na podstawie art.98§1 i 3 kpc w zw. z §12 ust.2 i §2 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.1348 ze zm.) Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 377 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Kwota stanowi sześciokrotność stawki minimalnej przewidzianej w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego powiększonej o 17 złotych opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W myśl §2 ust.2 w/w rozporządzenia jest to maksymalna kwota opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego i do tej kwoty Sąd ograniczył obowiązek organu rentowego zwrotu ubezpieczonemu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika, które to wynagrodzenie wg przedłożonej faktury VAT wyniosło 492 złote (faktura k.13).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Żuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Antoniak
Data wytworzenia informacji: