Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. G. (1)

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 30 stycznia 2014 r. Nr (...)

w sprawie M. G. (1)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rodzinnej rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej M. G. (1) przysługuje prawo do renty rodzinnej rolniczej od dnia (...)r.

Sygn. akt: IV U 235/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 stycznia 2014 r. znak: (...) Prezes kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego działając na podstawie art.29 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. G. (1) prawa do renty rodzinnej, z uwagi na to, że Komisja Lekarska KRUS orzeczeniem z dnia 23.01.2014 r. stwierdziła, że ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy od 19.09.2012 r., a więc całkowita niezdolność do pracy nie powstała przed 16 rokiem życia, albo w trakcie nauki w szkole nie później niż przed ukończeniem 25 roku życia, nie została zatem spełniona przesłanka z art. 68 pkt. 3 wymienionej ustawy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. G. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty rodzinnej, podnosząc że zaskarżona decyzja jest niezgodna ze stanem faktycznym dotyczącym jej zdrowia. Ubezpieczona podniosła, że jest osobą przewlekle chorującą na schizofrenię paranoidalną od 7 klasy szkoły podstawowej tj. przed ukończeniem przez nią 16 roku życia (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienia zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 6).

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 25 listopada 2013 r. ubezpieczona M. G. (1) urodzona (...) złożyła do Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej w W. wniosek o rentę rodzinną po zmarłym ojcu M. G. (2) zmarłym dnia 14 grudnia 2007 r. w S.. M. G. (2) miał ustalone prawo do emerytury rolniczej (okoliczności niesporne, k. 1-5 akt organu rentowego).

Ubezpieczona została skierowana na badanie przez lekarza rzeczoznawcy KRUS, który w orzeczeniu z dnia 10 grudnia 2013 r. stwierdził, że M. G. (1) jest okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolność powyższa powstała przed 16 rokiem życia i przewidywany okres jej trwania to grudzień 2013 r. (wypis orzeczenia lekarza rzeczoznawcy KRUS k.16). Od wymienionego orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy lekarz inspektor orzecznictwa lekarskiego zgłosił zarzut wadliwości orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy wydanego w dniu 10.12.2013 r. (zarzut wadliwości orzeczenia k.21 akt organu rentowego).

Komisja lekarska Kasy w orzeczeniu z dnia 23 stycznia 2014 r. stwierdziła, że M. G. (1) jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym od dnia 19 września 2012 r. do stycznia 2017 r. Dodatkowo, komisja lekarska kasy wskazała, że ubezpieczona nie jest niezdolna do samodzielnej egzystencji (orzeczenie z dn. 23.01.2014 r. k. 24-26).

Decyzją z 30 stycznia 2014 r. znak: (...) Prezes kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego działając na podstawie art.29 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. G. (1) prawa do renty rodzinnej, z uwagi na to, że Komisja Lekarska KRUS orzeczeniem z dnia 23.01.2014 r. stwierdziła, że ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy od 19.09.2012 r., a więc całkowita niezdolność do pracy nie powstała przed 16 rokiem życia, albo w trakcie nauki w szkole nie później niż przed ukończeniem 25 roku życia, nie została zatem spełniona przesłanka z art. 68 pkt. 3 wymienionej ustawy (decyzja z dn. 30.01.2014 r. – k.27 akt organu rentowego).

Decyzją z dnia 2 października 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał M. G. (1) prawo do renty socjalnej od dnia 1 sierpnia 2012 r. do 30.09.2015 r. podając, że lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że ubezpieczona jest okresowo całkowicie niezdolna do pracy (decyzja z dn. 02.10.2012 r. k. 6 akt organu rentowego).

Biegły lekarz sądowy psychiatra i biegły sądowy psycholog po przeprowadzeniu badania lekarskiego i analizie dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy rozpoznali u M. G. (1) schizofrenię paranoidalną i stwierdzili, że wymieniona jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym okresowo tj. do dnia 50.05.2017 r. oraz, że całkowita niezdolność do pracy powstała przed 16 rokiem życia. Biegli wskazali, że z zaświadczenia lekarskiego z SP ZOZ PZP w O. wynika, że ubezpieczona jest leczona od 1995 r. Kilkakrotnie była hospitalizowana psychiatrycznie, a ostatni raz w szpitalu psychiatrycznym w Z. w 2012 r. z rozpoznaniem ostrych wielopostaciowych zaburzeń psychotycznych. Biegli wskazali, że z badania przeprowadzonego w przedmiotowej sprawie wiadomo, że ubezpieczona zachorowała psychicznie w okresie nauki w szkole podstawowej - VII klasa. Po ukończeniu dwóch klas szkoły zawodowej przerwała naukę z powodu nasilonych zaburzeń psychotycznych. Ubezpieczona podała, że dotychczas była pięciokrotnie hospitalizowana psychiatrycznie . Po raz pierwszy w L. w 16-17 roku życia, a po raz ostatni w 2012 r. Z załączonego do akt ksero komisji lekarskiej ZUS ze stycznia 1994 r. wynika, że M. G. (1) została zaliczona do II grupy inwalidzkiej. Uznano wówczas, że inwalidztwo istnieje od 1989 r., a więc powstało w 16 roku życia. Mając na uwadze dynamikę choroby psychicznej, jaką dotknięta jest ubezpieczona biegli wskazali, że początek choroby miał miejsce wcześniej, a więc przed 16 –tym rokiem życia. Podali, że objawy schizofrenii w okresie rozwojowym nie są często właściwie klasyfikowane. Osoba w okresie dorastanie ujawnia zmienność nastrojów, niestabilność emocjonalną, buntowniczość w zachowaniu, wzmożone napięcie psychiczne. Dopiero po upływie pewnego czasu, gdy do wymienionych, utrwalonych symptomów, dołączają się objawy charakterystyczne dla schizofrenii, okazuje się, że jest początek choroby psychicznej (opinia biegłych k. 11-15).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. G. (1) od decyzji z dnia 30 stycznia 2014 r. odmawiającej prawa do renty rodzinnej jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny zmarłego emeryta lub rencisty mającego ustalone prawo do emerytury albo renty rolniczej z ubezpieczenia. Do renty rodzinnej są uprawnieni: dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione.

Zgodnie z art.68 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej do ukończenia 16 lat, albo do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa wyżej.

Odnosząc powyższe uregulowania do okoliczności sprawy stwierdzić należy, że do M. G. (1) ma zastosowanie przesłanka wymieniona w pkt 3 art. 68 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Z opinii biegłych sądowych psychiatry i psychologa bezsprzecznie wynika, że M. G. (1) jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym i że całkowita niezdolność do pracy powstawia u wymienionej przed 16 rokiem życia i jest okresowa, a przewidywany okres jej trwania biegli określili do 30 maja 2017 r. Sąd podziela w całości wnioski biegłych psychiatry i psychologa obdarzając opinię wiarygodnością w całości. Opinia została sporządzona po przeprowadzeniu badania lekarskiego ubezpieczonej i zapoznaniu się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie przez biegłych o wysokich kwalifikacjach i dużym doświadczeniu zawodowym. Nadmienić również należy, że opinia biegłych koresponduje z opinią lekarza rzeczoznawcy KRUS-u z dnia 10 grudnia 2013 r. oraz opinią lekarza orzecznika ZUS, który badał opiniowaną na skutek złożenia przez nią wniosku o przyznanie renty socjalnej. Wskazani lekarze tak jak biegli sądowi uznali ubezpieczoną za całkowicie okresowo niezdolną do pracy wskazując, że powyższa niezdolność powstała przed 16 rokiem życia (k.15, 6 akt KRUS).

Sąd oddalił wniosek organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii nowego biegłego lekarza psychiatry jako zmierzający do przedłużenia postępowania i jako nieuzasadniony, bowiem organ rentowy nie podważył skutecznie opinii biegłych w niniejszej sprawie. Gołosłowne jest również stwierdzenie organu rentowego, że niema żadnych dowodów na stwierdzenie niezdolności do pracy przed 16 rokiem życia u ubezpieczonej. Z powyższym nie można się zgodzić, bowiem powołali się w swojej opinii na dokumentacje medyczną zgromadzoną w sprawie, w tym, na orzeczenie komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa z 1992 r., w której stwierdzono, że inwalidztwo istnieje od 1989 r. (k.2). Biegli również wyczerpująco wyjaśnili z jakich powodów uważają, że całkowita niezdolność do pracy powstała u ubezpieczonej przed 16 –tym rokiem życia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie wnioskodawczyni od decyzji z dnia 30.01.2014 r. odmawiającej jej prawa do renty rodzinnej zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ^{(( 14))} §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonej M. G. (1) prawo do renty rodzinnej rolniczej od dnia (...)r. (tj. pierwszego dnia miesiąca, w którym złożono wniosek) do dnia (...)r. zgodnie z opinią biegłych psychiatry i psychologa.