Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2014r. w S.

odwołania W. B.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 9 stycznia 2014 r. Nr (...)

w sprawie W. B.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 251/14

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 9 stycznia 2014r. organ rentowy Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej W. B. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji Prezes KRUS podniósł, że Komisja Lekarska Kasy nie uznała ubezpieczonej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona W. B., podnosząc, iż stan jej zdrowia nie pozwala na ciężką pracę w gospodarstwie rolnym.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, że zaskarżona decyzja jest słuszna, ponieważ została wydana na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z dnia 12 grudnia 2013r., która nie uznała W. B. za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest uzasadnione. Zgodnie z treścią art. 21 ust.1 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity Dz.U. z 2008r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, jeżeli podlegał ubezpieczeniu emerytalno- rentowemu przez okres wymieniony w ustawie i jeżeli powstanie tej niezdolności przypada na okres podlegania ubezpieczeniu emerytalno- rentowemu lub okres 18 miesięcy od dnia ustania ubezpieczenia.

Badając sporną okoliczność całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: endokrynologa, kardiologa i neurologa. Biegli w swojej opinii (k. 9-12) stwierdzili u ubezpieczonej nadciśnienie tętnicze, wole guzowate, gruczolaka autonomicznego lewego płata tarczycy, eutyreozę po dwukrotnym leczeniu radiojodem, zespół bólowo-korzeniowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych i wielopoziomowej protruzji tarcz międzykręgowych L1/L2, L4/L5, L5/S1. Schorzenia te, zdaniem biegłych, nie sprowadzają całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Sąd podzielił opinię biegłych, ponieważ została wydana przez lekarzy odpowiednich specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonej i zapoznaniu się z dokumentacją lekarską. Niewątpliwie ubezpieczona cierpi na szereg schorzeń, które wymagają stałej kontroli. Biegli stwierdzili, że w okresach występowania objawów korzeniowych w przyszłości, opiniowana może wymagać intensyfikacji leczenia farmakologicznego i rehabilitacyjnego, które może odbywać się w ramach czasowej niezdolności do pracy.

W toku procesu ubezpieczona nie wnosiła konkretnych zastrzeżeń do opinii biegłych, poza ogólnym niezadowoleniem; nie złożyła też żadnych wniosków dowodowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.