IV U 275/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2018-03-27
Sygn. akt IV U 275/17
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 marca 2018r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant |
st. sekr. sądowy Marta Żuk |
po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2018r. w Siedlcach na rozprawie
odwołania M. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 15 marca 2017 r. (Nr (...) )
w sprawie M. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
oddala odwołanie.
Sygn. akt IV U 275/17
UZASADNIENIE
Decyzją z 15 marca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił M. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 2 lutego 2017 r. nie stwierdziła u niej niezdolności do pracy.
Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. P., wnosząc o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona podała, że poprzednio była uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy, a stan jej zdrowia nie poprawił się (odwołanie k.1-2 akt sprawy).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na przepisy prawa i argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.9-10 akt sprawy).
Sąd ustalił, co następuje:
M. P., ur. (...), posiada wykształcenie zawodowe- garmażer przemysłowy. Dotychczas była zatrudniona jako pracownik fizyczny, świadcząc m. in. pracę pakowacza, dozorcy, woźnej oraz pomocnika kuchennego (okoliczności bezsporne - świadectwa pracy k.6-24 akt rentowych). Ubezpieczona była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W ostatnim okresie, tj. od 9 lipca 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. , podstawę powyższego stanowiła decyzja (...) Oddział w S. z 4 lipca 2016 r. (decyzja k.68 akt rentowych).
W dniu 9 listopada 2016 r. ubezpieczona złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.75-76 akt rentowych). Rozpoznając ten wniosek, organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 30 grudnia 2016 r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 30 grudnia 2016 r. k.79 akt rentowych). Na skutek wniesienia przez ubezpieczoną sprzeciwu od powyższego orzeczenia, została ona skierowana na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z dnia 2 lutego 2017 r. stwierdziła, iż M. P. nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 2 lutego 2017 r. k.88 akt rentowych). Powyższe orzeczenie było podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 15 marca 2017 r. odmawiającej wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 15 marca 2017 r. k.112 akt rentowych).
Ubezpieczona cierpi z powodu chorób związanych z narządem ruchu: okresowego zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych bez istotnego ograniczenia jego funkcji ruchowej, bólów barku prawego z ograniczeniem jego ruchomości bez upośledzenia funkcjonalnej sprawności prawej kończyny górnej, chondropatii stawu kolanowego prawego bez upośledzenia ruchomości stawu i sprawności chodu. U ubezpieczonej utrzymują się wielopoziomowe zmiany dyskopatyczne ze zmniejszeniem rezerwy płynowej na poziomie C3/C4, bez cech mielopatii jak również wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne bez istotnej stenozy kanału kręgowego z możliwym uciskiem na korzenie nerwowe w zachyłkach bocznych, ale klinicznie bez cech drażnienia korzeni nerwowych. Rozpoznawane schorzenie narządu ruchu przebiega z okresami zaostrzeń i remisji dolegliwości. Aktualnie, nie stwierdza się istotnego zaostrzenia dolegliwości bólowych kręgosłupa. Przedmiotowe badanie wykazało kręgosłup o zachowanej osi spłyconej lordozie lędźwiowej, niewielkie ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego, bez objawów korzeniowych. Ubezpieczona podawała zaburzenia czucia na udzie lewym, brak odruchu skokowego prawego. Stwierdzono objawy ubytkowe neurologiczne nieistotne funkcjonalnie, ograniczenie ruchomości stawu barkowego prawego, prawidłową siłę i manualną sprawność obu rąk, objawy chondropatii stawu kolanowego prawego bez upośledzenia ruchomości stawu i bez wpływu na sprawność chodu. Chód ubezpieczonej jest wydolny i jest ona sprawna ruchowo. Nie występują u niej objawy ogniskowego uszkodzenia centralnego układu nerwowego. Bóle głowy i szum w uchu lewym, bez objawów ogniskowego uszkodzenia centralnego układu nerwowego w przedmiotowym badaniu neurologicznym, wymagają okresowego leczenia farmakologicznego, uzupełnienia diagnostyki, ale nie powodują niezdolności do pracy zarobkowej ostatnio wykonywanej. W badaniu psychologicznym orientacja pełna, bez psychotycznych objawów wytwórczych, w dobrym kontakcie werbalnym, napięta emocjonalnie, w nieco obniżonym nastroju, z podwyższonym poziomem lęku. Funkcjonowanie poznawcze ubezpieczonej jest prawidłowe. Po raz pierwszy ubezpieczona podjęła leczenie psychiatryczne w lipcu 2015r., co wiązała z trudną sytuacją w miejscu pracy. Ubezpieczona łatwo ulega wpływowi sytuacji emotogenych, które wywołują u niej objawy lękowo-depresyjne. W ramach prewencji rentowej, w trakcie leczenia uzdrowiskowego, zaobserwowano: wybudzanie się ze snu, skłonność do zamartwiania się. Ubezpieczona postrzega aktualne uwarunkowania sytuacyjne jako niekorzystne, a nie uznanie jej za niezdolną do pracy powoduje u niej poczucie krzywdy. Ubezpieczona w obecnym stanie zdrowia psychicznego wymaga wsparcia psychologicznego. Powyższe schorzenia - w obecnym stanie zaawansowania – nie powodują u ubezpieczonej niezdolności do pracy (opinia ortopedy, neurologa i psychologa k.25 akt sprawy oraz opinii biegłego psychiatry k.37 akt sprawy).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonej M. P. okazało się nieuzasadnione.
Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r., poz.887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia.
W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy spełnia ona przesłanki wyrażone w art.57 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a w szczególności, czy u ubezpieczonej istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy.
Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, że odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie. Sporządzone w sprawie opinie biegłych lekarzy - specjalistów w dziedzinie neurologii, ortopedii, psychiatrii oraz biegłego psychologa wykazały, że ubezpieczona cierpi na opisane wyżej schorzenia narządu ruchu oraz bóle głowy i szumy uszne, które wymagają okresowego leczenia farmakologicznego i rehabilitacji, a także reakcję lękowo-depresyjną adaptacyjną, ale stopień nasienia tych schorzeń nie narusza aktualnie sprawności organizmu ubezpieczonej w stopniu powodującym choćby częściową niezdolność do pracy.
W ocenie Sądu opinie biegłych stanowią miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie. Są one spójne i przekonująco uzasadnione. Autorami opinii są specjaliści z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ich sporządzenie zostało poprzedzone analizą dokumentacji medycznej i badaniem ubezpieczonej. Dlatego też wnioski płynące z opinii biegłych zasługują na podzielenie.
W przedstawionych okolicznościach ,tj. wobec braku spełnienia przesłanki w postaci niezdolności do pracy stwierdzić należało, że nie zachodzą przesłanki do zmiany zaskarżonej decyzji.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 14§1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonej.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację: SSO Katarzyna Antoniak
Data wytworzenia informacji: