Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2014r. w S.

odwołania G. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 stycznia 2014 r. Nr (...)

w sprawie G. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala G. K. prawo do emerytury od dnia 1 stycznia 2014 roku.

Sygn. akt IVU 276/14

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 23.01.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu G. K. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony G. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach w charakterze spawacza.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony G. K. urodzony dnia (...) złożył w dniu 15.01.2014r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy G. K. w rozmiarze 27 lat i 2 dni, w tym 5 lat, 6 miesięcy i 5 dni okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczony w okresie od 05.07.1979r. do 31.12.1998r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w S. przy pracach spawalniczych. W okresie tych pracował na stanowisku spawacza oraz w mniejszym wymiarze hartownika, pomimo, że w angażach wpisane miał stanowisko ślusarza. Na stanowisku tym pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Do jego obowiązków należało spawanie elementów narzędzi takich jak trawersy na ocynkownię, wanny, słupy. W czasie pracy na drugiej zmianie wykonywał pracę hartownika. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.22v, 21-21v), zeznania świadków: S. F. (k.22) i J. L. (k.22), dokumentów (k.3-3v) akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego G. K. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 05.07.1979r. do 31.12.1998r stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze spawacza i hartownika. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie: S. F. (k.22) i J. L. (k.22), którzy razem z nim pracowali. Zeznali oni, że ubezpieczony w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę spawacza oraz na drugiej zmianie hartownika. Spawał elementy narzędzi. Ubezpieczony miał angaż na stanowisko ślusarza, lecz zajmował się wyłącznie spawaniem, cięciem palnikiem i czasami hartowaniem metali. Innych prac nie wykonywał. Sąd uznał zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w książeczce spawacza i karcie spawacza. Pracodawca zapewnił ubezpieczonemu przeszkolenie w zakresie prac spawalniczych w tym celu, aby pracownik prace takie wykonywał. W przeciwnym razie postępowanie pracodawcy nie byłoby racjonalne. Ponadto jak wynika z doświadczenia życiowego często pracownicy wykonywali inne prace niż wynikało to z angaży. Jak wielokrotnie podkreślał Sąd Najwyższy dla oceny czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonych mu czynności. Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział XIV pkt.12 oraz dział III pkt. 76 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach udowodnione w trakcie procesu łącznie z okresami uznanymi przez ZUS wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury od miesiąca złożenia wniosku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.2 kpc orzekł jak w wyroku.