Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 280/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2014-10-31

Sygn. akt IV U 280/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sąd. Marzena Mazurek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2014r. w S.

odwołania W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. Nr (...)

w sprawie W. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 280/14

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił W. S. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył W. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do pracy w warunkach szczególnych powinien mu być zaliczony okres zatrudnienia w Odlewni (...) w okresie od (...)r. kiedy to pracował na stanowisku maszynisty sprężarek, pomp i dmuchaw oraz w okresie od (...)r. kiedy to pracował na stanowisku mechanika aparatów i układów hydraulicznych, a jego praca polegała na konserwacji agregatów i urządzeń oraz prac budowlano-montażowych i budowlano – remontowych na oddziałach będących w ruchu. Ubezpieczony wskazywał, że wykonywał pracę na stacji sprężarek, na acetylenowni, na hali odlewni staliwa, na stacji zagazowania tlenu, wykonywał obsługę stacji redukcyjnej i rozdzielczej gazu oraz instalacji gazowej średniego i niskiego napięcia, remont instalacji pneumatycznej (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. S. ur. (...), w dniu (...)r. ukończył (...)rok życia. W dniu (...)r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, z czego okresy składkowe wynoszą 24 lat, 2 miesiące i 3 dni, a okresy nieskładkowe 26 dni, i okres uzupełniający pracy w gospodarstwie rolnym 4 lata, 8 miesięcy i 24 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył okresu zatrudnienia od (...)r. w Odlewni (...), z uwagi na to, że złożone przez ubezpieczonego świadectwo pracy nie spełnia wymogów formalnych. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 –letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z (...)r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z (...)r. – k.27 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony dnia (...)r. otrzymał skierowanie do pracy w (...) Fabryce (...) w S. na wolne miejsce hydraulika (skierowanie do pracy k.24 akt osobowych) i dnia (...)r. został przyjęty do pracy na okres próbny 7 dni (k.32 akt osobowych) na powyższe stanowisko. Następnie w związku z powołaniem do odbycia zasadniczej służby wojskowej i stawieniem się w jednostce w dniu (...)r. ubezpieczony został zwolniony z pracy z dniem (...)r. (k.35 akt osobowych). Po odbyciu służby wojskowej ubezpieczony dnia (...)r. złożył podanie o przyjęcie go do pracy w Odlewni (...) i dnia (...)r. zawarł umowę o pracę, na podstawie której powierzono mu obowiązki maszynisty sprężarek i dmuchaw (umowa o pracę k. 35 akt osobowych). Ubezpieczony na powyższym stanowisku pracował do (...)r., a następnie od dnia (...)r. powierzono mu obowiązki mechanika aparatów i układów hydraulicznych (angaż z(...)r. k. 48 akt osobowych) i na powyższym stanowisku pracował do końca zatrudnienia w powyższym zakładzie pracy tj. do (...)r. (akta osobowe, świadectwo pracy k. 55 akt osobowych).

Ubezpieczony jako maszynista sprężarek, pomp i dmuchaw, które znajdowały się na dziale energetycznym sprawdzał powyższe urządzenia, obsługiwał je poprzez ustawianie ich parametrów, sprawdzał poziom wody chłodniczej, uzupełniał olej oraz zajmował się ich remontami. Następnie od (...)r. przeniósł się do czteroosobowej brygady remontowej i jako mechanik układów hydraulicznych zajmował się: naprawami punktów poboru tlenu, przerabianiem, tworzeniem nowych punktów poboru gazu czy sprężonego powietrza, remontami pieców hartowniczych, stacji zagazowania tlenu, stacji gazowych zasilających dużego i średniego zasięgu, wanien hartowniczych. Naprawy polegały na spawaniu, wymianach podzespołów, zaworów, rur, uszczelnianiu, wymianie palników w piecach hartowniczych. Ubezpieczony w brygadzie remontowej nie był spawaczem, chociaż miał uprawienia. Pomagał przy wycinaniu, wytrasowaniu, przygotowywał elementy do wymiany, przynosił części podlegające wymianie, czyścił wytwornice, nabijał butle gazowe. Na stacji redukcyjnej i rozdzielczej gazu ubezpieczony wymieniał filtry, regulację ciśnienia na piecach hartowniczych. Ubezpieczony zajmował się również dostawami gazu i współpracował z kierowcą poprzez podłączanie węży do dostawy, którymi przepompowywany był tlen do zbiorników. Na stacji zagazowania tlenu ubezpieczony za pomocą reduktora regulował jego ciśnienie i zajmował się nabijaniem butli tlenowych np. dla szpitala. Na hali odlewni tworzył nowe punkty poboru tlenu, sprężonego powietrza i gazu ziemnego. Remonty instalacji pneumatycznych wykonywane przez ubezpieczonego polegały na wymianie puszek, do których podpinał się pracownik wężem. Wszystkie remonty wykonywane przez ubezpieczonego były pracami ślusarsko –mechanicznymi. Ubezpieczony wykonywał powyższe prace na stacji sprężarek, na acetylenowni, na hali odlewni staliwa, na stacji zagazowania tlenu, przy obsłudze stacji redukcyjnej i rozdzielczej gazu i instalacji gazowej średniego i niskiego ciśnienia, oraz przy remontach instalacji pneumatycznej (dowód z zeznań świadków: J. L. k. 12v-13v,J. N. k. 13v-14, A. S. k. 14—15, zeznania ubezpieczonego k. 15-16).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 2 akt emerytalnych ubezpieczonego i zeznania ubezpieczonego k.16).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. S. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 12 stycznia 2014 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Kwestią sporną pozostało ustalenie czy okres zatrudnienia ubezpieczonego w Odlewni (...) Przedsiębiorstwie Państwowym w S. w okresie od (...)r. stanowi pracę w warunkach szczególnych. Ubezpieczony podnosił, że do pracy w warunkach szczególnych powinien być zaliczony wskazany okres zatrudnienia.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że we wskazanym przez ubezpieczonego zakładzie pracy ubezpieczony od dnia(...)r. pracował na stanowisku maszynisty sprężarek, pomp i dmuchaw stale i w pełnym wymiarze czasu pracy tj. przez 7 lat, 11 miesięcy i 20 dni. W ocenie Sądu powyższą pracę należy uznać za pracę w warunkach szczególnych, gdyż odpowiada ona rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale XIV poz. 9 (bezpośrednia obsługa stacji sprężarek) stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również w wykazie A, Dziale XIV poz. 9 pkt 1 i 2 zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego – maszynista pomp i maszynista sprężarek. Na stacji sprężarek oprócz pomp i sprężarek były jeszcze dmuchawy. Pompy i dmuchawy służyły do chłodzenia wody w sprężarkach i piecach hartowniczych. Wszystkie osoby pracujące na stanowisku maszynisty sprężarek i pomp zajmowały się również obsługą dmuchaw. Nie było odrębnego stanowiska do obsługi tylko dmuchaw. Do obowiązków maszynisty sprężarek i pomp należała też obsługa dmuchaw. Powyższe urządzenia były ze sobą związane, były na tym samym wydziale, dlatego w ocenie Sądu mimo tego, że w wymienionym zarządzeniu resortowym nie wymieniono stanowiska maszynisty dmuchaw, to wobec tego że do obowiązków w/w operatorów należała również ich obsługa jako urządzenia chłodniczego praca ubezpieczonego w okresie od (...)r. została zakwalifikowana jako praca w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu brak jest natomiast podstaw do zaliczenia ubezpieczonemu jako pracy w warunkach szczególnych okresu od (...)jako pracy w warunkach szczególnych na stanowisku mechanika aparatów i układów hydraulicznych. W tym okresie ubezpieczony pracował w brygadzie remontowej wykonując pracę na stacji sprężarek (remonty sprężarek, układów chłodzenia, pomp i dmuchaw), na acetylenowni (czyszczenie wytwornic), na hali odlewni staliwa (instalacja rurociągów gazów technicznych, kontrola funkcjonowania instalacji pneumatycznej, tlenowej, acetylenowej, dwutlenek węgla, utrzymywanie w sprawności instalacji gazowej, palników gazowych na piecach hartowniczych, suszarkach kadziowych, suszarce zatyczek), na oddziale stalowni-rdzeniarni (prace ślusarskie), na stacji zagazowania tlenu (obsługa stacji, napełnianie butli tlenowych), oraz wykonując prace remontowe instalacji pneumatycznej oraz przy obsłudze stacji redukcyjnej i rozdzielczej gazu i instalacji gazowej średniego i niskiego ciśnienia. Ubezpieczony wykonywał remonty urządzeń i instalacji hydraulicznych wymienionych powyżej na tych wydziałach, gdzie zaistniała taka potrzeba. Jednego dnia mógł wykonywać pracę na więcej niż jednym wydziale wymienionym powyżej. W ocenie Sądu powyższe prace nie stanowią pracy w warunkach szczególnych wymienionej w dziale XIV poz. 25 wykazu A rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. jako: bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń oraz prace budowlano – montażowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wymienione są prace wymienione w wykazie. W ocenie Sądu nie można bowiem uznać, aby acetylenownia, tlenownia, stacja zagazowania tlenu, stacja redukcji rozdzielczej gazu były oddziałami będącymi w ruchu w Odlewni (...). Proces wytwarzania acetylenu jest bowiem jest procesem chemicznym, ciekły tlen był dostarczany do zakładu i przepompowywany do 20 tonowego zbiornika, gdzie zamieniał się w gaz i był wykorzystywany do procesu produkcyjnego w zakładzie. Ubezpieczony w w/w okresie wykonywał typowe prace hydraulika, prace ślusarskie. Stacja sprężarek, pomp i dmuchaw oraz hala odlewni staliwa mogłaby być uznana przez Sąd jako oddziały będące w ruchu, na których wykonywane są prace w warunkach szczególnych wymienione w wykazie. Jednakże nie tylko na tych wydziałach ubezpieczony wykonywał swoją pracę, co zostało opisane powyżej, dlatego też nie można uznać aby praca ubezpieczonego od(...)r. stanowiła pracę w warunkach szczególnych, ze względu na brak przymiotu stałości jej wykonywania. Nadmienić również należy, że np. nabijanie butli tlenem przez ubezpieczonego również nie miało waloru stałej pracy wykonywanej w pełnym wymiarze czasu pracy, gdyż ubezpieczony wykonywał tą czynność jedynie wówczas, gdy zaistniała taka potrzeba. Zatem ubezpieczony nie udowodnił na datę 01.01.1999 r. wymaganego 15 letniego stażu pracy w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Chojecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Elżbieta Wojtczuk
Data wytworzenia informacji: