Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2013r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania I. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 lutego 2012 r. (Nr (...) )

w sprawie I. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty rodzinnej

oddala odwołanie

Sygn.. akt IV U 290/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.02.2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawczyni I. A. przyznania prawa do renty rodzinnej. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji pozwany ZUS powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej, która stwierdziła częściową niezdolność do pracy wnioskodawczyni i jednocześnie wskazał, ze niemożliwie jest ustalenie daty powstania niezdolności do pracy. Ponadto organ rentowy stwierdził, iż najmłodsze dziecko ubezpieczonej było uprawnione do renty rodzinnej do dnia 30.09.2010 roku tj. do ukończenia 25 roku życia.

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona I. A., która wnosiła o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia argumentując, iż od 1993 roku choruje na kręgosłup, depresję i chorobę naczyniową, a także twierdziła iż nie posiada żadnych dochodów i nie ma środków na utrzymanie.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na treść art. 70 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 153 poz. 1227), a także na treść art. 14 ust. 2 tej samej ustawy, który to przepis stanowi, że jeżeli nie ma możliwości ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, natomiast ustalono okres w którym niezdolność do pracy powstała, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę końcową tego okresu. W sytuacji zaś, gdy nie ma możliwości ani ustalenia daty ani okresu powstania niezdolności do pracy, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku o świadczenie. W przedmiotowej sprawie datą zgłoszenia wniosku o rentę rodzinną oraz datą powstania niezdolności do pracy jest dzień 6.10.2011 roku.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

W dniu 6.10.2011 roku ubezpieczona I. A. wystąpiła do ZUS o przyznanie prawa do renty rodzinnej. Do wniosku załączyła odpis skrócony aktu małżeństwa i odpis skrócony aktu zgonu jej męża A. A.. Z dokumentu tego wynika, iż zgon A. A. miał miejsce w dniu 22.12.1986 r. Na podstawie tych dokumentów oraz innych dokumentów, które znajdowały się w aktach ZUS tj. dokumentacji dotyczącej pobierania renty rodzinnej przez jej dzieci, a także na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS, organ rentowy ustalił, iż ubezpieczona nie jest uprawniona do renty rodzinnej. Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 19.01.2012 roku ustaliła, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 30.06.2012 roku. Przyczyną tej niezdolności są schorzenia w postaci żylaków podudzi, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa Th, w szczególności zaś przyczyną niezdolności do pracy jest stwierdzone schorzenie zespołu pozakrzepowego podudzi. Komisja stwierdziła, iż niemożliwe jest ustalenie daty ani okresu powstania niezdolności do pracy ubezpieczonej (k. 81-82 akt ZUS). W związku z tym zaskarżoną decyzją z dnia 12.02.2012 roku pozwany organ rentowy odmówił I. A. przyznania prawa do renty rodzinnej (k. 22 a.r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy ortopedy, neurologa i lekarza chirurga naczyniowego (k. 10 a.s.). Biegli wymienionych specjalności zdiagnozowali u I. A. następujące schorzenia: żylaki kończyn dolnych, stan po wygojeniu owrzodzeń troficznych skóry goleni, przewlekłą niewydolność żylną kończyn dolnych, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez objawów neurologicznych oraz przewlekłą niedomogę bólową prawego barku. Zdaniem biegłych ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 31.12.2013 r. Badanie przez biegłych miało miejsce w dniu 04.12.2012 roku. Jako przyczynę niezdolności do pracy biegli wskazali zaawansowaną przewlekłą niewydolność żylną kończyn dolnych. Na rozprawie ubezpieczona nie zgadzała się z opinią biegłych, twierdząc, że jest całkowicie niezdolna do pracy a nie częściowo niezdolna jak przyjęli to biegli. Ponadto oświadczyła, że ma wykształcenie podstawowe i nie dysponuje nowymi dokumentami lekarskimi (k. 19 a.s.). Sąd z urzędu dopuścił dowód z opinii biegłego specjalisty medycyny pracy. Biegła o wymienionej specjalności po przebadaniu wnioskodawczyni rozpoznała te same schorzenia, które rozpoznał poprzedni zespół biegłych. Biegła ta również stwierdziła, że schorzenia te skutkują częściową niezdolnością do pracy ubezpieczonej do czerwca 2014 roku i nie wskazała daty powstania niezdolności do pracy (k. 25 – 26 a.s.). Na rozprawie ubezpieczona popierała odwołanie i również nie zgadzała się z kolejną opinią lekarską, jednakże nie zgłaszała wniosków dowodowych. Zdaniem Sądu opinie biegłych stanowią miarodajny i obiektywny dowód aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonej. Biegli opiniując nie byli w stanie określić daty początku niezdolności do pracy ubezpieczonej, gdyż I. A. nie dostarczyła żadnych dokumentów medycznych, które pozwalałyby na ustalenie tej okoliczności. Na rozprawie ubezpieczona kwestionowała jedynie stopień niepełnosprawności do pracy a nie fakt, iż biegli przyjęli częściową niezdolność do pracy ubezpieczonej, podobnie jako Komisja Lekarska ZUS.

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie. Zebrane dowody w sprawie wskazują, iż ubezpieczona nie spełnia przesłanek określonych w art. 70 ust. 1 ustawy o FUS. W myśl ust. 1 powołanego przepisu prawo do renty rodzinnej nabywa wdowa, która w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy. nie budzi wątpliwości, iż nie spełnia ona żadnej z tych przesłanek, ponieważ w chwili śmierci męża miała mniej niż 50 lat i nie była też niezdolna do pracy. Wnioskodawczyni nie wychowuje również dziecka, które nie osiągnęło 16 lat ani też kształcącego się w szkole, które nie osiągnęło 18 lat. Z akt ZUS wynika, iż dzieci ubezpieczonej mają ponad 25 lat i nie są całkowicie niezdolne do pracy oraz niezdolne do samodzielnej egzystencji. Odnosząc stan sprawy do regulacji zawartej w art. 70 ust. 2 cyt. ustawy Sąd przyjął, iż ubezpieczona nie spełnia również warunków określonych w ust. 2 art. 70. Z opinii biegłych wynika jednoznacznie, iż nie ustalono daty powstania niezdolności do pracy ubezpieczonej a więc w myśl art. 14 ust. 2 ustawy o FUS za datę powstania niezdolności do pracy należało przyjąć datę złożenia wniosku o rentę rodzinną tj. 6.10.2011 r. Data ta jest o wiele późniejsza niż określony w cytowanym przepisie okres 5 lat od śmierci męża. W tej sytuacji w ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczona nie nabyła prawa do renty rodzinnej w myśl przytoczonych przepisów.

Mając na względzie powyższe Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 orzekł jak w sentencji.