Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2016r. w S.

odwołania B. C.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 11 lutego 2016 r. Nr (...)

w sprawie B. C.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wysokość renty rolniczej

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej B. C. przysługuje prawo do wznowienia wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej od dnia 01 lutego 2016 r.;

II.  zasądza od Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na rzecz B. C. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 308/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 lutego 2016 r. Nr (...) działając na podstawie art. 28 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tj. Dz. U. z 2015r., poz. 704 ze zm.), Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił B. C. prawa do wznowienia wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej, wskazując, że ubezpieczona jest właścicielką nieruchomości rolnej o powierzchni 0,43 ha i współwłaścicielką w ½ części gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,06 ha, a umowa dzierżawy z dnia 1.02. 2016 r. z mocy prawa jest nieważna.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona B. C. wnosząc o jej zmianę i ustalenie, że ubezpieczonej przysługuje prawo do wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu odwołania wskazano, że ubezpieczona nie prowadzi gospodarstwa rolnego (odwołanie, k. 1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując na okoliczności podnoszone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 5-6 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Decyzją z dnia 7 maja 2014 r. Prezes (...) Rolniczego (...) przyznał B. C. prawo do renty rolniczej od dnia 01 maja 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2016 r., która składała się z części składkowej i z części uzupełniającej (decyzja k. 73-74 akt rentowych). Ubezpieczona jest uprawniona do renty rolniczej od dnia 31 marca 2011 r. (decyzja k. 27 akt rentowych). Ubezpieczona była właścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni 0,43 ha, natomiast gospodarstwo rolne o powierzchni 4,06 ha przepisane zostało na syna R. C., który zmarł 27 września 2009 r. W wyniku dziedziczenia po wymienionym ubezpieczona oraz brat zmarłego Ł. C. stali się współwłaścicielami gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,06 ha położonego we wsi C. po ½ części każdy z nich. Dnia 20 maja 2012 r. B. C. i Ł. C. wydzierżawili W. Z. na okres 10 lat gospodarstwo o powierzchni 3,31 ha składające się z działek o nr ewid. 350 i 359 (umowa k. 58 akt rentowych). Ł. C. zmarł 12 sierpnia 2012 r. i spadek po nim na podstawie ustawy nabyła w całości córka O. C. (postanowienie spadkowe k. 82 akt rentowych). Mimo śmierci Ł. C. gospodarstwo rolne dalej było dzierżawione przez W. Z.. Z dniem 27 stycznia 2016 r. W. Z. zrzekł się dzierżawy (oświadczenie dzierżawcy k. 80 akt rentowych). Dnia 1 lutego 2016r. B. C. zawarła z K. T. umowę dzierżawy, na podstawie której przekazała wymienionemu w dzierżawę działki o nr ewid. 350 i 359 o powierzchni 3,31 ha, rozdysponowując tym samym również udziałem we współwłasności małoletniej O. C. (umowa k. 76-77). Następnie dnia 8 marca 2016 r. umowa dzierżawy z dnia 1 lutego 2016r. została rozwiązana między stronami i ubezpieczona na podstawie umowy darowizny z dnia 8 marca 2016 r. darowała przysługujący jej udział w ½ części w działkach o nr ewid. 350, 359, 816 o powierzchni łącznej 4,0699 ha położonych we wsi C. wnuczce O. C., a A. K. działająca w imieniu i na rzecz swojej małoletniej córki O. C. powyższą darowiznę przyjęła (umowa darowizny k. 13-14). Po zawarciu niniejszej umowy wymienione gospodarstw rolne jest użytkowane przez A. i R. małż. K.. B. C. po rozwiązaniu umowy dzierżawy z W. Z. nie prowadziła gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,06 ha (zeznania A. K. k. 16, zeznania ubezpieczonej k. 15v).

Decyzją z dnia 5 lutego 2016 r. organ rentowy wstrzymał ubezpieczonej wypłatę części uzupełniającej renty rolniczej od 1 lutego 2016 r. (decyzja k. 84 akt rentowych).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. C. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art. 28 ust. 2, 3 i 4 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2015r., poz. 704 ze zm.) wypłata części uzupełniającej renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy ulega zawieszeniu w całości, jeżeli rencista nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, przy czym uznaje się, że rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego współmałżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego. Stosownie do treści z art. 2 ust. 1 w zw. z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016r., poz. 617 j.t.) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne (z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza), o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Należy wskazać, że o tym, czy rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej decyduje każdorazowo stan faktyczny, a zatem fakt, czy dana osoba rzeczywiście prowadzi działalność rolniczą i pracuje w gospodarstwie rolnym. Taki pogląd zaprezentował również Sąd Najwyższy (vide: uchwała SN z 6 maja 2004r., II UZP 5/06, OSNP 2004/22/389), a także Sąd Apelacyjny w Lublinie, który w wyroku z 1 sierpnia 2012r. w sprawie III AUa 615/12 (LEX nr 1216343) wskazał, że wypłata części uzupełniającej świadczenia rolnika, który będąc właścicielem gospodarstwa rolnego faktycznie nie prowadzi w nim działalności rolniczej w rozumieniu art.6 pkt 3 ustawy z 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, nie ulega zawieszeniu na podstawie art.28 ust.1 i 3 w związku z ust.4.

Organ rentowy w zaskarżonej decyzji z dnia 11 lutego 2016 r. odmówił ubezpieczonej wznowienia wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej powołując się na art. 28 ust. 4 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników wskazując, że umowa dzierżawy z dnia 1 lutego 2016 r. jest nieważna, gdyż ubezpieczona wydzierżawiła całość gospodarstwa rolnego będąc w dacie jej zawarcia współwłaścicielką tego gospodarstwa w ½ części, co powoduje, że nie zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej. Podkreślenia jednak wymaga, iż mimo tego, że powyższa umowa dzierżawy z dnia 1 lutego 2016 r. zawarta z K. T. jest faktycznie nieważna i to w całości, gdyż z zeznań ubezpieczonej wynika, że K. T. nie zawarłby jej, gdyby przedmiotem dzierżawy miał być tylko udział w ½ części gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,06 ha, to jednak zawarcie tej umowy spowodowało faktyczne przeniesienie posiadania działek na rzecz K. T.. Ubezpieczona nie władała tymi działkami, a tym samym nie prowadziła na nich gospodarstwa rolnego od 01 lutego 2016 r. Fakt zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego został ponadto udowodniony przez ubezpieczoną umową darowizny, na podstawie właścicielem przysługującego jej udziału w ½ części w gospodarstwie rolnym o powierzchni 4,06 ha we wsi C. stała się od 8 marca 2016 r. O. C. i powyższe gospodarstwo prowadzone jest od tego czasu przez R. K. jej ojczyma.

Jak już wskazano fakt prowadzenia działalności rolniczej czy też zaprzestania jej prowadzenia należy każdorazowo odnosić do konkretnej sytuacji i chodzi tu o faktyczne nieprowadzenie działalności rolniczej, pomimo że dana osoba formalnie jest właścicielem (współwłaścicielem) gospodarstwa rolnego, czy też jak w okolicznościach niniejszej sprawy, mimo, iż umowa dzierżawy z dnia 1 lutego 2016 r. okazała się nieważna. W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd nie miał wątpliwości, iż ubezpieczona od 1 lutego 2016 r. nie prowadziła gospodarstwa rolnego. Zasadne jest zatem uznanie, iż ubezpieczona nie prowadzi działalności rolniczej i oceny tej nie zmienia fakt, że do 8 marca 2016 r. była jego współwłaścicielem.

Mając na uwadze powyższe należało stwierdzić, że organ rentowy niezasadnie odmówił ubezpieczonej prawa do wypłaty części uzupełniającej renty rolniczej od dnia 1 lutego 2016r. i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach zastępstwa procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).