Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania P. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 12 lutego 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie P. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala P. Ś. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 grudnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2014 roku;

II.  zasądza od pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., na rzecz ubezpieczonego P. Ś. kwotę 60 (sześćdziesięciu) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 355/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.02.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił wnioskodawcy P. Ś. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 05.02.2013 r. nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożyła pełnomocnik ubezpieczonego, która wnosiła o jej zmianę i przyznanie P. Ś. prawa do wnioskowanego świadczenia. Strona odwołująca się twierdziła, że ubezpieczony jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym i cierpi na schorzenia kręgosłupa, oczu, a także na stwardnienie rozsiane.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony P. Ś. ur. (...) złożył dnia 12.12.2012 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Na podstawie przedłożonych dokumentów pozwany ZUS ustalił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 10 lat, 3 miesięcy i 10 dni. W toku postępowania orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS rozpoznała u wnioskodawcy stwardnienie rozsiane w okresie remisji (k. 149 a. l.). W ocenie Komisji schorzenie to oraz wskazane w uzasadnieniu orzeczenia schorzenie narządu wzroku nie powodują niezdolności do pracy ubezpieczonego. Orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 12.02.2013 r.

W trakcie postępowania rozpoznawczego Sąd Okręgowy wywołał dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa i okulisty. Biegli wymienionych specjalności po przebadaniu ubezpieczonego oraz po zaznajomieniu się z dokumentacją medyczną z jego dotychczasowego leczenia zdiagnozowali u niego następujące schorzenia: nawracające zapalenia błony naczyniowej obu oczu, niezborność mieszaną obu oczu, zaćmę wikłającą i upośledzenie widzenia obu oczu, stwardnienie rozsiane i chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego i krzyżowo-lędźwiowego (k. 13 a. s.). Zdaniem biegłych schorzenia te powodują okresową częściową niezdolność do pracy na okres 2 lat. W szczególności stan narządu wzroku obniża w sposób istotny zdolność wykonywania pracy w zawodzie ekonomisty i księgowego. Stwierdzona zaćma wikłająca może ulegać dalszej progresji i pogarszać widzenie.

Do opinii tej strony procesowe nie zgłaszały zastrzeżeń.

W ocenie Sądu Okręgowego ocena biegłych jest miarodajnym i obiektywnym dowodem obecnego stanu zdrowia ubezpieczonego. Sąd uznał, że uzasadnienie opinii przekonywująco wskazuje, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy odpowiadającej jego kwalifikacjom. Spełnia zatem przesłanki określone w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) Jest on w tej sytuacji osobą częściowo niezdolną do pracy w rozumieniu art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy o FUS. Pozostałe warunki do uzyskania prawa do renty wymienione w treści art. 57 ust. 2 i 3 tej samej ustawy nie są sporne.

Konkludując, Sąd Okręgowy przyjął, że w dacie złożenia wniosku o rentę P. Ś. spełniał wymogi ustawowe do nabycia prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres dwóch lat.

Mając powyższe na względzie, Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji. Jednocześnie na podstawie art. 98 § 1 kpc Sąd zarządził od pozwanego organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.