Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2018 r. w S.

odwołania Z. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 5 kwietnia 2018 r. Nr (...)

w sprawie Z. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu Z. Ł. przysługuje prawo do emerytury od dnia 1 lutego 2018 roku.

Sygn. akt IV U 355/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 5 kwietnia 2018r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, odmówił Z. Ł. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 1.09.1987r. do 31.12.1998r., ponieważ zakład pracy wystawiając świadectwo pracy z 31 stycznia 1999r. w pkt 8 nie powołał się na zarządzenie resortowe (decyzja z 5.04.2018r. k.21 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. Ł., wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. Ubezpieczony domagał się uznania jako pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 1.09.1987r. do 31.01.1999r., na stanowiskach zalewacz-wybijacz oraz formierz maszynowy, wymienionych w wykazie A dziale III pod poz. 21 i 22. Podkreślono, że w pkt 8 świadectwa pracy z 31 stycznia 1999r. zakład pracy powołał się na rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. (Dz. U. Nr 8/83 poz.43) wykaz A Dział III poz. 21 i 22. Z uwagi na likwidację zakładu pracy, nie jest możliwe wystawienie korekty świadectwa pracy (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację i przepisy prawa zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. Ł. w dniu (...) ukończył 60 lat. W dniu 20 lutego 2018r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę k.l-3v akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił okresy składkowe i nieskładkowe w wymiarze 25 lat i 5 dni, z czego okresy składkowe stanowią 24 lata, 10 miesięcy i 26 dni, a okresy nieskładkowe 1 miesiąc i 9 dni. Do pracy w szczególnych warunkach organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia w (...) Ł. od 18.07.1976r. do 31.05.1987r. tj. 10 lat, 9 miesięcy i 17 dni. Do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono natomiast ubezpieczonemu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 1.09.1987r. do 31.12.1998r., ponieważ zakład pracy wystawiając świadectwo pracy z 31 stycznia 1999r. w pkt 8 nie powołał się na zarządzenie resortowe. Z uwagi na brak wymaganego ustawą co najmniej 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 5 kwietnia 2018r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury (decyzja z 5.04.2018r. k.21 akt emerytalnych).

Ubezpieczony dnia 1 września 1987r. zawarł z Odlewnią (...) w S. umowę o pracę na okres próbny, a następnie w dniu 15 września 1987r. na czas nieokreślony. Zgodnie z treścią w/w umów o pracę ubezpieczony został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku zalewacza-wybijacza formy na Oddziale Przerobu Mas i Formierni (W-11) – (umowy o pracę k. 10, 12 akt osobowych). praca ubezpieczonego na stanowisku zalewacza – wybijacza polegała na naprowadzaniu i ustawianiu kadzi z gorącym roztopionym metalem, przytrzymywanej przez suwnicę, i zalewaniu form tym gorącym metalem. Następnie po wystygnięciu metalu, wykonywał czynności związane z wybijaniem odlewu, tj. obsługiwał kratę, która wibracjami wybijała metal z formy (zeznania ubezpieczonego k. 12v-13). W dniu 1 maja 1988r. Z. Ł. powierzono obowiązki formierza maszynowego i prace na powyższym stanowisku wykonywał do końca swojego zatrudnienia w Odlewni (...) w S. (k. 13 akt osobowych). Praca formierza maszynowego polegała na wykonywaniu form metalowych według wykazu zamówienia, które następnie były wykorzystywane do wykonywania odlewów. Formy ubezpieczony wykonywał na urządzeniu, które nazywało się formierka 108. W w/w zakładzie pracy na jednej hali produkcyjnej odbywało się zalewanie, wybijanie odlewów, wykonywanie form oraz piece odlewnicze. Ubezpieczony pracę na stanowisku zalewacz - wybijacz i na stanowisku formierza maszynowego wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca wykonywana była w hałasie, wysokiej temperaturze i zadymieniu (zeznania ubezpieczonego k. 12v-13 akt sprawy).

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (bezsporne).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. Ł. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 887) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu l stycznia 1999 r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust. 1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust. l pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek w dniu 22 marca 2017r., spełnił przesłankę ogólnego stażu pracy wykazując 25 lat i 5 dni okresów składkowych i nieskładkowych, jak również nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (k. 16 akt emerytalnych).

Do pracy w szczególnych warunkach organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia w (...) Ł. od 18.07.1976r. do 31.05.1987r. tj. 10 lat, 9 miesięcy i 17 dni, nie zaliczono natomiast okresu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 1.09.1987r. do 31.12.1998r., ze względu na wady formalne świadectwa pracy.

Ubezpieczony wnosił, by wskazany okres pracy w Odlewni (...) w S. uznać jako pracę w szczególnych warunkach, gdzie – według wnioskodawcy – od 1.09.1987r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę zalewacza-wybijacza, natomiast od 1.05.1988r. formierza maszynowego.

Z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych, jak również spójnych i logicznych zeznań Z. Ł., które Sąd obdarzył wiarygodnością wynika, że ubezpieczony od 01.09.1987 r. do 30.0.4.1988 r. był zatrudniony na stanowisku zalewacza-wybijacza, a następnie od 01.05.1988 r. do 31.12.1998 r. na stanowisku formierza maszynowego w Odlewni (...) w S.. Prace na powyższych stanowiskach wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Dokumenty pracownicze korespondują z zeznaniami ubezpieczonego. Praca na stanowisku zalewacz- wybijacz stanowi pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A, Dziale III, poz. 22 i 23 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. 1983, nr 8, poz. 43) – obsługa żeliwniaków, rozlewni i ich urządzeń pomocniczych oraz wybijanie, oczyszczanie i wykańczanie odlewów. W dziale III, poz. 22 pkt 21 oraz w dziale III, poz. 23 pkt 8 załącznika nr 1 zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego wymieniono odpowiednio stanowiska: zalewacz i wybijacz odlewów.

Praca ubezpieczonego od dnia 1 maja 1988 r. do 31.12.1998 r. na stanowisku formierza maszynowego stanowi również pracę w warunkach szczególnych, gdyż wymieniona została w wykazie A, Dziale III, poz. 21 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. 1983, nr 8, poz. 43) – przygotowywanie mas formierskich i prace formierzy i rdzeniarzy - oraz w dziale III, poz. 21 pkt 1 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. wskazanego powyżej – formierz maszynowy.

Zatem cały okres zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 01.09.1987 r. do 31.12.1998 r. (11 lat, 4 miesiące) podlega zaliczeniu ubezpieczonemu do stażu pracy w warunkach szczególnych. Powyższe powoduje, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. wykazał 22 lata, 1 miesiąc i 17 dni stażu pracy w warunkach szczególnych i spełnił wszystkie przesłanki do przyznania mu emerytury w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§ 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. Ł. przysługuje prawo do emerytury od 1 lutego 2018r., tj. od miesiąca, w którym złożył wniosek o prawo do emerytury