Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2015r. w S.

odwołania W. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 lutego 2014 r. Nr (...)

w sprawie W. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo W. G. do emerytury od 2 stycznia 2014r.

Sygn. akt: IV U 409/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 21 lutego 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił W. G. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono okresu zatrudnienia od 3 maja 1972r. do 30 września 1987r. w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K., gdyż świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach zostało wystawione przez Urząd Gminy w K., który jako archiwista akt po zlikwidowanej Spółdzielni nie jest uprawniony do wydania takiego dokumentu.

Odwołanie od w/w decyzji złożył W. G. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że wobec zakwestionowania przez organ rentowy świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach okoliczność pracy w takich warunkach potwierdza świadkowie (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.11-12).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. G. w dniu(...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 27 stycznia 2014r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 27 stycznia 2014r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 9 miesięcy i 19 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 25 lat, 11 miesięcy i 7 dni, a okresy nieskładkowe 10 miesięcy i 12 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że ubezpieczony nie wykazał, że do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 21 lutego 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 21 lutego 2014r. k.17 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K. w okresie od 3 maja 1972r. do 30 września 1987r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 30 września 1987r. k.5 akt rentowych).

Ubezpieczony został zatrudniony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K. na stanowisku kierowcy ciągnika. W ramach pracy na tym stanowisku wykonywał prace polowe, prace chemizacyjne – przy rozsiewaniu nawozów i wapna oraz prace transportowe. W dniu 25 października 1976r. pracodawca skierował ubezpieczonego na kurs operatorów koparek jedno i wielonaczyniowych (pismo z 25 października 1976r. - w aktach osobowych). Po ukończeniu przez ubezpieczonego powyższego kursu, z dniem 26 lipca 1977r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko operatora koparki z funkcją ładowarki (pismo z 25 lipca (...). - w aktach osobowych). Po uzyskaniu uprawnień do obsługi koparki pracodawca delegował ubezpieczonego do pracy w (...) w W., a następnie w (...) w S.. W ramach tego oddelegowania ubezpieczony wykonywał pracę w Wytwórni (...) w S. k. W. i w S.. Pracował tam na koparko-ładowarce przy ładowaniu grysu i żwiru na obtaczarkę (zeznania świadków: R. C. k.21v-22 – nagranie od minuty 17 do 22 i J. S. k.22 – nagranie od minuty 22 do 26 oraz zeznania ubezpieczonego k.22-22v – nagranie od minuty 33 do 36 i k.21-21v – nagranie od minuty 1 do 12). W dniu 26 kwietnia 1987r. ubezpieczony uzyskał uprawnienia do obsługi koparek jednonaczyniowych drugiej klasy (uprawnienia maszynisty ciężkich maszyn budowlanych i drogowych k.19-20 akt sprawy).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.11 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. G. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu pracy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K., gdzie pracował na stanowisku kierowcy ciągnika, a następnie operatora koparki i ładowarki. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe potwierdziło słuszność twierdzeń ubezpieczonego i dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w powyższej Spółdzielni trwającego od 3 maja 1972r. do 30 września 1987r., a zatem przez przeszło 15 lat ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach. Zarówno bowiem praca na stanowisku kierowcy ciągnika, jak i operatora koparki i ładowarki zaliczona jest do pracy w warunkach szczególnych o czym stanowi wykaz A odpowiednio dział VIII poz.3 i dział V poz.3 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

W ocenie Sądu przedstawione wyżej ustalenia co do rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego podczas zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K. nie budzą wątpliwości. Czyniąc te ustalenia Sąd oparł się na zeznaniach wskazanych wyżej świadków, którzy pracowali razem z ubezpieczonym i widzieli jego pracę. Zeznania te są spójne, korespondują z zeznaniami ubezpieczonego, a ponadto znajdują potwierdzenie w obiektywnych dowodach z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że po zaliczeniu do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu pracy zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K. ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że W. G. przysługuje prawo do emerytury od (...). ,tj. od ukończenia przez ubezpieczonego 60. roku życia.