Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2019 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 29 maja 2018 r. Nr (...)

w sprawie S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do rekompensaty

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 446/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 29 maja 2018r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r. poz. 1383 ze zm.), ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237 poz. 1656) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu S. S. prawa do przyznania rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, albowiem ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach (decyzja ZUS k. 18 akt rentowych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony S. S. wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony podniósł, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych do stażu pracy w warunkach szczególnych niesłusznie nie zaliczył mu okresu zatrudnienia od 7 sierpnia 1975r. do 30 kwietnia 1980r., kiedy to pracował w warsztacie w laboratorium przy obróbce próbek ze staliwa (odwołanie ubezpieczonego k. 2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź ZUS na odwołanie k. 3 akt sprawy).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją z 26 stycznia 2018r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, działając na podstawie art. 24 ustawy o FUS przyznał ubezpieczonemu S. S. prawo do emerytury od dnia (...)., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego 65 lat (decyzja ZUS k. 12 akt rentowych).

S. S. 15 maja 2018r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o przyznanie mu prawa do rekompensaty w związku z wykonywaniem pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony domagał się zaliczenia do tej kategorii zatrudnienia okresu pracy w Odlewni (...) od 7 sierpnia 1975r. do 30 kwietnia 1980r. (wniosek ubezpieczonego k. 17 akt rentowych).

Organ rentowy do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczył ubezpieczonemu wnioskowanego okresu zatrudnienia, ponieważ z analizy akt emerytalno-rentowych wynika, że ubezpieczony nie przedstawił świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Ponadto, w przedłożonym świadectwie stwierdzającym zatrudnienie ubezpieczonego w okresie spornym brak jest adnotacji o wykonywaniu przez niego pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W tej sytuacji organ rentowy przyjął, iż ubezpieczony nie spełnił warunku 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i decyzją z 29 maja 2018r. odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (decyzja ZUS k. 18 akt rentowych).

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił, iż w spornym okresie ubezpieczony był zatrudniony w wydziale kontroli jakości Odlewni (...). Do jego zadań należało: badanie próbek stopu żeliwnego pod kątem zawartości poszczególnych składników (zeznania ubezpieczonego k.12v-13, 44v akt sprawy). Badanie próbki wymagało wykonania czynności polegających m.in. na przecięciu próbki o budowie stożka, a następnie przeszlifowanie jej papierem ściernym. W trakcie tych czynności ubezpieczony wykonywał zarówno prace szlifierskie, tokarskie, jak i związane z frezowaniem. Miejsce wykonywania przez ubezpieczonego pracy było odgrodzone szybą od hali produkcyjnej (zeznania świadka J. S. k.13-13v akt sprawy i świadka S. G. k.13v akt sprawy). Po przecięciu próbki i jej oszlifowaniu, przeprowadzana była próba wytrzymałościowa oraz badanie twardości. Następnie przeprowadzano badania chemiczne, wykonywane już przez innych pracowników zatrudnionych w zakładzie. Szlifowanie w trakcie dniówki roboczej zajmowało ubezpieczonemu ok. 6 godzin, zaś pozostały czas pracy poświęcał na wykonywanie czynności tokarskich (k.44v akt sprawy). Pracodawca w angażach płacowych wskazywał ubezpieczonemu różne stanowiska takie jak m.in. strugacz, tokarz, szlifierz (świadectwo pracy ubezpieczonego k. 6 akt rentowych oraz akta osobowe).

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił również, że ubezpieczony był zatrudniony także w innych zakładach pracy, tj. w okresie od 17 maja 1980r. do 25 września 1984r. zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Usług (...) w S. na stanowisku maszynista maszyn i urządzeń oczyszczalni ścieków (świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 24 akt sprawy), w okresie od 28 września 1984r. do 24 lutego 1993r. ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w Zakładach (...) (świadectwo pracy k. 24 akt sprawy), w tym w okresach od 28 września 1984r. do 4 września 1986r., 11 lutego 1987r. do 2września 1990r. i od 1 maja 1991r. do 24 lutego 1983r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę na stanowiskach suszarz – wirówkarz, drukarz (świadectwo wykonywania prac w warunkach szczególnych k. 24 akt sprawy).

W ocenie Sadu Okręgowego, okres zatrudnienia ubezpieczanego w Odlewni (...) w S. nie może być zaliczony do pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z regulacją § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. (Dz. U. Nr 8 poz. 43) w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnych charakterze, warunkiem niezbędnym do zaliczenia pracy w warunkach szczególnych niezbędne jest, aby taka praca wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Dowód z zeznań ubezpieczonego jednoznacznie wskazuje, że nie wykonywał on czynności związanych ze szlifowaniem w pełnym wymiarze czasu pracy, bowiem sam stwierdził, iż ¼ dniówki roboczej poświęcał na wykonywanie innych prac m.in. na prace tokarskie. W światle załącznika A do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., tj. prace różne w hutnictwie i przetwórstwie metalowym - prace tokarskie nie zostały zaliczone do prac w warunkach szczególnych. Wskazać należy, iż ubezpieczony nie wykonywał, aby stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał czynności, które można zaliczyć do pracy w warunkach szczególnych. W tych okolicznościach, Sąd nie zaliczył ubezpieczonemu spornego okresu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. jako pracy w warunkach szczególnych.

W tej sytuacji Sąd przyjął, że wnioskodawca nie spełnił wymogów określonych w art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. nr 237, poz. 1656) do przyznania mu prawa do rekompensaty.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc oddalił odwołanie.