Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 472/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2015-02-16

Sygn. akt IV U 472/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania P. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 31 marca 2014 r. Nr (...)-SER- (...)

w sprawie P. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu P. D. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 lutego 2014r. do dnia 29 lutego 2016r.

Sygn. akt IV U 472/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 31 marca 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił P. D. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 01 lutego 2014 r. wskazując, iż u wymienionego Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 24.03.2014 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył P. D. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazał, że stan jego zdrowia nie uległ poprawie, nadal ma stwierdzoną wadę serca i jest pod stałą opieka kardiologa. Ze względu na stan zdrowia nie może podejmować żadnych prac zarobkowych wymagających wysiłku fizycznego oraz został zaliczony do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 24 marca 2014 r., która nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca P. D. dnia 21 stycznia 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.88 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek P. D. był w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznanej do 31 stycznia 2014 r. na podstawie decyzji z dnia 28 lutego 2013 r. (decyzja k. 80 akt organu rentowego). Ubezpieczony pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 3 listopada 2009 r. (k.31 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 11 lutego 2014 r. ustalił, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 29.02.2016 r. (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 11.02.2014r. k.90 akt organu rentowego). Zastępca Głównego lekarza Orzecznika (...) Oddział w S. zgłosił zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika ZUS i w związku z powyższym sprawa została skierowana do rozpoznania przez Komisję Lekarską ZUS.

Na skutek wniesienia zarzutu wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wnioskodawca skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 24 marca 2014 r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 24.03.2014r. k.95 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 31 marca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy P. D. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 31.03.2014 r. k. 96 akt organu rentowego).

(...) lekarz kardiolog w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u P. D. przełożenie wielkich pni naczyniowych dTGA po operacji m. R. w drugiej dobie życia i po całkowitej korekcji w trzecim roku życia m. S. (nieautonomicznej) w fazie niewydolności serca (...), bradykardię zatokową leczoną implantacją układu stymulującego (...) (2004) +wymiana (2012) – narastanie progu stymulacji komorowej, komorowe zaburzenia rytmu serca, napadowe migotanie przedsionków, otyłość. Biegły po analizie dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy oraz po przeprowadzeniu badania klinicznego wnioskodawcy stwierdził, że przez organ rentowy nie zostały uwzględnione trzy aspekty wpływające na niekorzystne rokowanie i ograniczenie zdolności zarobkowania a mianowicie: cechy zastoju w krążeniu płucnym w rtg klp wykonanym w dniu 25.03.2014 r., niskie (tylko 55% należnej dla wieku) wartości pochłaniania tlenu w badaniu ergospirometrycznym z 22.10.2012 r., narastanie progu stymulacji elektrody komorowej mogące skutkować w przyszłości koniecznością wymiany/doszczepienia kolejnej elektrody. Biegły mając na uwadze powyższe stwierdził, że stan zdrowia wnioskodawcy nie uległ poprawie i uznał go za nadal częściowo niezdolnego do pracy w okresie od 1 lutego 2014 r. do 29 lutego 2016 r. (opinia biegłego k. 9,15). W opinii uzupełniającej biegły lekarz kardiolog podtrzymał swoją opinię odnośnie częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego i wskazał dodatkowo, że w kolejnych miesiącach zaistniały kolejne kliniczne objawy niestabilności elektrycznej, czego dowodem jest karta informacyjna leczenia szpitalnego ubezpieczonego z dnia 12.09.2014 r. w następstwie napadu częstoskurczu nadkomorowego, którego incydenty powtarzają się. Biegły wskazał, że wymienione elementy kliniczne występują u osoby z wrodzona wadą serca, która pomimo przeprowadzonego leczenia nigdy nie odzyska prawidłowego strukturalnie i funkcjonalnie stanu układu krążenia. Schorzenie rozpoznane u ubezpieczonego w drugiej dobie życia jest schorzeniem rozwijającym się również w dorosłym życiu z następstwami, których pojawienie się biegły wyeksponował w opinii głównej uzasadniającymi uznanie wnioskodawcy za częściowo niezdolnego do pracy na dalszy okres od 29.02.2016 r. /opinia uzupełaniająca k.28/.

Ubezpieczony P. D. ma wykształcenie średnie ogólne, skończył liceum ogólnokształcące bez matury i studium ochrony i detektywistyki, ale nie może zrobić uprawnień na broń z uwagi na stan zdrowia i nie może pracować w wyuczonym zawodzie. Pracuje na stanowisku pracy chronionej jako dozorca (okoliczności bezsporne k. 34v).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy P. D. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawcy istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłego lekarza kardiologa dała podstawy do ustalania, że wnioskodawca od 1 lutego 2014 r. jest nadal osobą częściowo niezdolną do pracy. Częściowa niezdolności do pracy ubezpieczonego ma charakter okresowy i biegły lekarz sądowy ustalił przewidywany czas jej trwania do 29 lutego 2016 r.

W złożonej opinii biegły lekarz kardiolog rozpoznał u P. D. przełożenie wielkich pni naczyniowych dTGA po operacji m. R. w drugiej dobie życia i po całkowitej korekcji w trzecim roku życia m. S. (nieautonomicznej) w fazie niewydolności serca (...), bradykardię zatokową leczoną implantacją układu stymulującego (...) (2004) +wymiana (2012) – narastanie progu stymulacji komorowej, komorowe zaburzenia rytmu serca, napadowe migotanie przedsionków, otyłość. Biegły po analizie dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy oraz po przeprowadzeniu badania klinicznego wnioskodawcy stwierdził, że przez organ rentowy nie zostały uwzględnione trzy aspekty wpływające na niekorzystne rokowanie i ograniczenie zdolności zarobkowania a mianowicie: cechy zastoju w krążeniu płucnym w rtg klp wykonanym w dniu 25.03.2014 r., niskie (tylko 55% należnej dla wieku) wartości pochłaniania tlenu w badaniu ergospirometrycznym z 22.10.2012 r., narastanie progu stymulacji elektrody komorowej mogące skutkować w przyszłości koniecznością wymiany/doszczepienia kolejnej elektrody. Biegły mając na uwadze powyższe uznał, że stan zdrowia ubezpieczonego nie uległ poprawie w stosunku do okresu od dnia 03.11.2009 r. do 31.01.2014 r., kiedy to miał przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i w dalszym ciągu pozostaje częściowo niezdolny do pracy do 29.02.2016 r. Ubezpieczony odczuwa zmęczenie i duszności przy wejściu na I –II piętro, co oznacza niewydolność serca (...) do III.

Analizując przedmiotową opinię biegłego Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarza specjalistę, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto przedmiotowa opinia nie została skutecznie zakwestionowana przez organ rentowy. Organ rentowy w zgłoszonych zastrzeżeniach wskazał, jedynie, że biegły nie wskazał naruszenia sprawności organizmu, w stopniu, który powodowałby niezdolność do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji i dotychczas wykonywanej, bowiem ubezpieczony jest aktywny zawodowy, a wymiana/doszczepienie kolejnej elektrody w przyszłości może odbyć się w ramach (...) (k.19). W ocenie Sądu stanowisko organu rentowego jest tylko polemiką z prawidłowymi ustaleniami i wnioskami biegłego kardiologa. Należy wskazać, że organ rentowy nie wykazał, że doszło do poprawy stanu zdrowia ubezpieczonego w stosunku do badania będącego podstawą do przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31.01.2014 r. Z opinii biegłego bowiem wynika, że stan zdrowia wnioskodawcy nie uległ poprawie, a ponadto z karty informacyjnej leczenia szpitalnego z 12.09.2014 r. wynika, że u wnioskodawcy występują kolejne kliniczne objawy niestabilności elektrycznej – napady częstoskurczu nadkomorowego, które powtarzają się, co skutkuje pogorszeniem, a nie poprawą sytuacji zdrowotnej. Należy mieć na uwadze, że ubezpieczony nie pracuje w wyuczonym zawodzie, bowiem z uwagi na wadę wrodzoną serca, nie może zrobić uprawnień na broń. Wykonuje pracę dozorcy na stanowisku pracy chronionej zgodnie z orzeczonym stopniem niepełnosprawności. Wykonywanie przez ubezpieczonego pracy na stanowisku pracy chronionej nie czyni go zdolnym do pracy.

Stwierdzona u ubezpieczonego częściowa niezdolność do pracy trwa nadal po 31 stycznia 2014 r. (data do kiedy ubezpieczony miał przyznaną rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy) i jest okresowa do 29.02.2016 r. Pozostałe przesłanki do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy również są spełnione i nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 14 §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu P. D. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 lutego 2014 r. do 29.02.2016 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Malewicka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Elżbieta Wojtczuk
Data wytworzenia informacji: