Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	sekr. sądowy Agnieszka Żochowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2014r. w S.

odwołania Z. G. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 kwietnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. G. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 482/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 3 kwietnia 2014 r. znak:(...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił Z. G. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionego Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 27.03.2014 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. G. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazał, że ze względu na stan zdrowia nie jest w stanie pracować fizycznie (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 27 marca 2014 r., która nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca Z. G. (1) dnia 18 grudnia 2013 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1-3 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek Z. G. (1) pozostawał w stosunku pracy z P.U.T.I E. (...) H. D. w W., który został rozwiązany z dniem 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca pracował w wymieniony zakładzie pracy jako pomocnik elektromontera (świadectwo pracy k. 9-10 akt rentowych).

Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 12 lutego 2014 r. ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 12.02.2014 r. k. 12 akt organu rentowego). Z. G. (1) wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS (k.14 akt organu rentowego).

Na skutek wniesienia sprzeciwu wnioskodawca skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 27 marca 2014 r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 27.03.2014 r. k. 18 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 3 kwietnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy Z. G. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 03.04.2014 r. k. 21 akt organu rentowego).

(...) lekarz neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u Z. G. (1) zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego w przebiegu zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych, bez upośledzenia funkcji ruchowych, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L4-L5 w dniu 23.04.2012 r. : odciążenie i discektomia prawostronna. Ubezpieczony w dniu 12.02.2014 r. przebył blokadę stawów międzywyrostkowych (...)obustronną. W badaniu (...) kręgosłupa L-S z dnia 12.08.2013 r. zobrazowano na poziomie (...)stan po operacji krążka, zmiany bliznowate po stronie prawej obejmują korzeń nerwowy w zachyłku bocznym, stożek rdzenia kręgowego niezmieniony. W badaniu przedmiotowym biegła stwierdziła: bliznę pooperacyjną w okolicy lędźwiowo-krzyżowej długości ok. 6 cm zagojona prawidłowo, niewielkie ograniczenie ruchomości odcinka L-S kręgosłupa bez objawów rozciągowych i bez objawów ubytkowych korzeniowych istotnych funkcjonalnie, kończyny górne i dolne bez zaników mięśniowych, pełny zakres ruchomości w stawach, prawidłową sprawność manualną obu rąk, chód prawidłowy sprawny. Biegła stwierdziła, że obecny stopień zaawansowania schorzenia układu ruchu nie narusza sprawności organizmu wnioskodawcy w stopniu kwalifikującym do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Biegła neurolog uznała ubezpieczonego za zdolnego do pracy i wskazała, że stwierdzone schorzenie układu ruchu przebiega z okresami zaostrzeń i remisji dolegliwości bólowo-korzeniowych i w okresach zaostrzeń ubezpieczony może być leczony i rehabilitowany w ramach zasiłków chorobowych jako czasowa niezdolność do pracy (opinia biegłej k. 9).

Biegły lekarz ortopeda również po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską i przeprowadzeniu badania uznał ubezpieczonego za zdolnego do pracy. Biegły w badaniu klinicznym stwierdził niewielkie ograniczenie zakresów ruchomości odcinka lędźwiowego, odległość palce – podłoga 20 cm, brak niedowładów i zaników mięśniowych w obrębie kończyn dolnych, brak objawów rozciągowych, chód wydolny, zakres odwodzenia i zgięcia prawego stawu barkowego po 120 ⁰ (norma 180 ^o), brak niedowładów i zaników mięśniowych w obrębie kończyn górnych. Biegły ortopeda stwierdził brak przeciwskazań do wykonywania przez ubezpieczonego prac fizycznych na ogólnym rynku pracy. Jedyne ograniczenie wskazane przez biegłego to to, że ubezpieczony nie powinien wykonywać pracy na wysokości (opinia biegłego ortopedy k. 15).

Ubezpieczony Z. G. (2) ma wykształcenie podstawowe, ostatnio pracował jako pomocnik elektromontera, a wcześniej jako kopacz dołów, obecnie jest bezrobotny.

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy Z. G. (1) nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawcy istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy neurologa i ortopedy stwierdza, że ubezpieczony jest zdolny do pracy i może wykonywać pracę fizyczną na ogólnym rynku pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Ubezpieczony ma tylko podstawowe wykształcenie i pracował dotychczas jako pracownik fizyczny: kopacz dołów, pomocnik elektromontera, pracownik fizyczny w ramach robót publicznych, robotnik budowlany, pracownik fizyczny wykonujący wykopy ziemne (świadectwa pracy – akta rentowe). Zgodnie z opiniami biegłych ubezpieczony mając na uwadze jego stan zdrowia jest zdolny do wykonywania tego typu prac zarobkowych. W złożonych przez biegłych opiniach rozpoznano u ubezpieczonego zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego w przebiegu zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych, bez upośledzenia funkcji ruchowych, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii (...)w dniu 23.04.2012 r. Ubezpieczony w dniu 12.02.2014 r. przebył blokadę stawów międzywyrostkowych (...)obustronną. W badaniu (...) kręgosłupa L-S z dnia 12.08.2013 r. zobrazowano na poziomie L4-L5 stan po operacji krążka, zmiany bliznowate po stronie prawej obejmują korzeń nerwowy w zachyłku bocznym, stożek rdzenia kręgowego niezmieniony. W badaniu przedmiotowym biegli stwierdzili: bliznę pooperacyjną w okolicy lędźwiowo-krzyżowej długości ok. 6 cm zagojoną prawidłowo, niewielkie ograniczenie ruchomości odcinka L-S kręgosłupa bez objawów rozciągowych i bez objawów ubytkowych korzeniowych istotnych funkcjonalnie (odległość palce – podłoga 20 cm, zakres odwodzenia i zgięcia prawego stawu barkowego po 120 ^{(( 0))} (norma 180 ^{(( o))})),, kończyny górne i dolne bez zaników mięśniowych, pełny zakres ruchomości w stawach, prawidłową sprawność manualną obu rąk, chód prawidłowy sprawny.

Analizując przedmiotowe opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinie są spójne i logiczne oraz należycie uzasadnione. Ponadto przedmiotowe opinie nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron procesu. Ubezpieczony Z. G. (1) nie zgłosił zastrzeżeń do opinii pisemnej biegłych, wobec czego Sąd uznał okoliczności wskazane przez biegłych w opiniach za niesporne i przyznane. Wobec powyższego nie została przez ubezpieczonego wykazana przesłanka niezdolności do pracy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie.