Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015r. w S.

odwołania W. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 kwietnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie W. I.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo W. I. do emerytury od 1 marca 2014r.,

II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz W. I. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 522/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 17 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił W. I. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczył okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w S. od 21 listopada 1978r. do 31 lipca 1995r., gdyż świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach nie spełnia wymogów formalnych – nieprecyzyjnie wskazuje stanowisko pracy, na którym pracowała ubezpieczona.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła W. I. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że przez cały okres zatrudnienia w Zakładach (...) w S. pracowała na przędzalni, po 8 godzin, w systemie trzyzmianowym. Warunki zatrudnienia były bardzo trudne. Występowało duże zapylenie pyłem bawełnianym i hałas. Wszystkie osoby zatrudnione w tym dziale pracowały w warunkach szkodliwych, co potwierdził zakład pracy w wydanym świadectwie (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona W. I. w dniu (...) rok życia. W dniu 27 marca 2014r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 27 marca 2014r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 20 lat i 11 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 19 lat, 11 miesięcy i 17 dni, a okresy nieskładkowe 24 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że ubezpieczona nie wykazała, że do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. Podniósł, że do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczył okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w S. od 21 listopada 1978r. do 31 lipca 1995r., gdyż świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach nie spełnia wymogów formalnych – nieprecyzyjnie wskazuje stanowisko pracy, na którym pracowała ubezpieczona.

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 17 kwietnia 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 17 kwietnia 2014r. k.25 akt emerytalnych).

Ubezpieczona była zatrudniona w Zakładach (...) w S. w okresie od 21 listopada 1978r. do 31 lipca 1995r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 17 lipca 1995r. k.13 akt emerytalnych).

W dniu 21 listopada 1978r. ubezpieczona zawarła z w/w Zakładem umowę o naukę zawodu w zawodzie prządki na okres od 21 listopada 1978r. do 20 kwietnia 1979r. (umowa o naukę zawodu z 21 listopada 1978r. k.4 akt osobowych). W dniu 1 marca 1979r. ubezpieczona zawarła z w/w przedsiębiorstwem umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku przędzarz – pomoc na maszynach obrączkowych (umowa o pracę z 1 marca 1979r. k.5 akt osobowych). Na stanowisku tym ubezpieczona pracowała do końca zatrudnienia w przedmiotowym przedsiębiorstwie ,tj. do 31 lipca 1995r. W angażach wystawianych na przestrzeni zatrudnienia pracodawca określał stanowisko pracy ubezpieczonej jako przędzarz – pomoc przędzarza na maszynach obrączkowych albo jako pomoc prządki (angaże k.6-9, 11-25 akt osobowych).

Zakłady (...) w S. produkowało bieliznę i odzież bawełnianą. Ubezpieczona przez cały okres zatrudnienia pracowała na dziale przędzalni. Na dziale tym pracowały przędzarze (potocznie prządki) oraz przędzarze – pomoce na maszynach, których stanowisko określane było zamiennie jako pomoc prządki. Na przędzalni znajdowało się 29 maszyn do przędzenia przędzy bawełnianej. Pracownice zatrudnione na stanowisku prządki obsługiwały w/w maszyny. Do obowiązków ubezpieczonej zatrudnionej na stanowisku „prządki – pomocy na maszynach” należało wykonywanie tzw. obciągów ,tj. wymiany cewek (szpul), na które nawinięta została już przędza, na puste i podłączenie nici, tak aby maszyna nawijała przędzę na puste cewki. Z uwagi na to, że na jednej maszynie było 400 cewek tzw. obciągi wykonywane były zespołowo przez 8 pracownic – po cztery z każdej strony maszyny. Jeden obciąg trwał około 10 do 15 minut. Podczas jednej zmiany wymiana obciągów na jednej maszynie odbywała się dwa, sporadycznie trzy razy. W pozostałym czasie pracy ubezpieczona wykonywała pracę prządki ,tj. podchodziła do określonej maszyny i pomagała prządce poprzez łączenie nici zerwanych w toku przędzenia Ponadto w przypadku nieobecności prządki ubezpieczona zastępowała nieobecną pracownicę. Pomoc prządki wymiatała również pył bawełniany, który gromadził się na maszynie. Ubezpieczona wykonywała powyższą pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: E. S. k.15 – nagranie od minuty 23 do 33, D. D. k.15-15v – nagranie od minuty 33 do 43, J. K. k.15v – nagranie do minuty 43 do 49 oraz zeznania ubezpieczonej k.16 – nagranie od minuty 52 do 53 i k.14v – nagranie od minuty 3 do 19).

Ubezpieczona przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.19 akt emerytalnych). We wniosku o emeryturę ubezpieczona wniosła o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na dochody budżetu państwa (wniosek o emeryturę k.2 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. I. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę ogólnego stażu pracy. Ubezpieczona podnosiła, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w Zakładach (...) od 21 listopada 1978r. do 31 lipca 1995r. na stanowisku przędzarza – pomocy na maszynach. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe wykazało słuszność twierdzeń ubezpieczonej dając podstawy do ustalenia, że w okresie od 1 marca 1979r. (data zatrudnienia ubezpieczonej po okresie nauki zawodu) do 31 lipca 1995r., a zatem przez ponad 16 lat ubezpieczona pracowała w szczególnych warunkach. Z ustaleń Sądu opartych na dowodach z dokumentów zawartych w aktach osobowych, a także na spójnych i logicznych zeznaniach świadków w osobach współpracowników ubezpieczonej wynika, że we wskazanym okresie ubezpieczona pracowała przy przędzeniu surowców włókienniczych, a zatem wykonywała pracę, o której mowa w wykazie A dział VII poz.1 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Ubezpieczona wykonywała czynności przygotowawcze do przędzenia – wymieniała cewki, na które nawijana była przędza, a także pomagała prządce poprzez łączenie zerwanych nici. Nie ulega wątpliwości, że praca tego rodzaju mieści się w ogólnym pojęciu pracy określonej jako „przędzenie surowców włókienniczych”. Niezależnie od powyższego posiłkowo wskazać należy na uregulowanie zawarte w zarządzeniu nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z 7 lipca 1987r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego (Dz.Urz. MG z 1987r. Nr 4, poz.7), gdzie w Dziale VII dot. (...) lekkiego pod poz.1 – Obróbka surowców włókienniczych i ich przędzenie w ppkt 9 wskazano na stanowisko przędzarza, a w ppkt 10 na stanowisko pomocnika w oddziale produkcyjnym.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że W. I. przysługuje prawo do emerytury od 1 marca 2014r. ,tj. od miesiąca, w którym ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o emeryturę.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, na podstawie art.98§1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc w zw. z §11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.1349 ze zm.) Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kwotę 60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.