Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2017r. w S.

odwołania A. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 czerwca 2016 r. (Nr (...))

w sprawie A. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu A. G. przysługuje prawo do emerytury od dnia 01 czerwca 2016 r.

Sygn. akt IV U 580/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 czerwca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, odmówił A. G. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a także nie wykazał 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. G., wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. Ubezpieczony domagał się uwzględnienia do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu pełnienia czynnej służby wojskowej od 22 kwietnia 1975r. do 7 kwietnia 1977r., bowiem przypadała ona w czasie pomiędzy okresami pracy w szczególnych warunkach. Ponadto podniesiono, że do ogólnego stażu pracy powinno zostać zaliczone zatrudnienie jako pracownik sezonowy przy produkcji rolnej od 1 stycznia 1972r. do 19 grudnia 1973r. w zakładzie (...) (...)(odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację i przepisy prawa zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-2v akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. G. w dniu (...)ukończył 60 lat. W dniu 14 czerwca 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z ponownym wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę k.33 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 24 lat, 8 miesięcy i 21 dni, z czego okresy składkowe stanowią 22 lata, 6 miesięcy i 21 dni, a uzupełniający okres pracy w gospodarstwie rolnym – 2 lata i 2 miesiące. Do wymaganego ogólnego stażu pracy nie uwzględniono okresu pracy w PGR (...) od 1.01.1972r. do 19.12.1973r., gdyż ubezpieczony nie dysponował dokumentami, które chociażby w sposób pośredni potwierdziłyby wykonywanie przez niego pracy w w/w okresie. Do pracy w szczególnych warunkach zaliczono staż w łącznym wymiarze 14 lat, 10 miesięcy i 5 dni, czyli następujące okresy zatrudnienia: od 20.12.1973r. do 21.04.1975r. w PGR (...), od 7.05.1977r. do 31.07.1978r. w Spółdzielni Usług Rolniczych w Z., od 1.02.1979r. do 10.06.1981r. w Gminnej Spółdzielni (...) w Z. (z wyłączeniem okresu urlopu bezpłatnego), od 11.06.1981r. do 12.07.1985r. w (...) w M., a także od 1.03.1993r. do 31.12.1998r. w (...) P. w S.. Zaskarżoną decyzją z dnia 30 czerwca 2016r. organ rentowy odmówił A. G. prawa do emerytury, bowiem na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach oraz 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych (decyzja z 30.06.2016 r. k.45 akt emerytalnych).

A. G. przed 20 grudnia 1973r. był zatrudniony w PGR (...)jako młodociany pracownik do prac sezonowych. Z zachowanych list płac PGR(...)wynika, że ubezpieczony był zatrudniony w charakterze pracownika dochodzącego w lipcu (21 dni), sierpniu (24 dni), wrześniu (22 dni) i październiku 1973r. W tym okresie przychodził do pracy codziennie. Od wiosny do jesieni pracował po 12 godzin z uwagi na wzmożone prace polowe, zaś zimą w wymiarze co najmniej 8 godzin dziennie. Od dnia 20 grudnia 1973r. został zatrudniony w PGR (...)jako pełnoletni pracownik w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy ciągnika, traktorzysty i pracę tę wykonywał do 21 kwietnia 1975r. W okresie od 22 kwietnia 1975r. do 7 kwietnia 1977r. odbywał zasadniczą służbę wojskową. Następnie od 7 maja 1977r. został zatrudniony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Z. na stanowisku traktorzysty, a od 1 sierpnia 1978r. jako mechanik ciągnikowy. Ubezpieczony posiada prawo jazdy kategorii A, B i T od 27 września 1973r. (pismo z Agencji Nieruchomości Rolnych k. 10 akt sprawy; listy płac z 1973r. k.15-18 akt sprawy; zeznania świadków M. K. i J. S. k. 41-41v akt sprawy; wyjaśnienia i zeznania ubezpieczonego k. 11v, 20 i 47-47v akt sprawy; świadectwa pracy zgromadzone w aktach emerytalnych; dokumenty zgromadzone w aktach osobowych)

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność bezsporna).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach emerytalnych, aktach sprawy oraz aktach osobowych ubezpieczonego, a także na podstawie zeznań świadków M. K. i J. S. oraz zeznań ubezpieczonego A. G..

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. G. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 887) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu l stycznia 1999 r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust. 1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust. l pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach, a także czy na dzień 1 stycznia 1999r. posiada co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek w dniu 18 grudnia 2015r., jak również nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyjął za udowodniony na dzień 1 stycznia 1999r. staż ubezpieczeniowy w łącznym wymiarze 24 lat, 8 miesięcy i 21 dni, w tym 22 lata, 6 miesięcy i 21 dni okresów składkowych i uzupełniająco 2 lata i 2 miesiące okresów pracy w gospodarstwie rolnym, a także 14 lat, 10 miesięcy i 5 dni stażu pracy w szczególnych warunkach. Do wymaganych 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych wnioskodawcy brakowało zatem zaledwie 3 miesiące i 9 dni, zaś do 15 lat pracy w szczególnych warunkach – 1 miesiąc i 25 dni.

Ubezpieczony wnosił o zaliczenie do stażu ubezpieczeniowego okresu zatrudnienia w PGR (...)od 1 stycznia 1972r. do 19 grudnia 1973r., gdzie był zatrudniony jako młodociany pracownik przy pracach sezonowych. Ponadto domagał się zaliczenia do pracy w szczególnych warunkach okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej od 22 kwietnia 1975r. do 7 kwietnia 1977r.

Okoliczność zatrudnienia wnioskodawcy w PGR (...)jako pracownika sezonowego potwierdzają zachowane listy płac z 1973r., z której to dokumentacji wynika, że wówczas A. G. pracował w lipcu przez 21 dni, w sierpniu w wymiarze 24 dni, we wrześniu - 22 dni i w październiku bez określenia liczby przepracowanych dni. Zdaniem Sądu powyższe dało podstawy do uznania, iż we wskazanych miesiącach wnioskodawca jako młodociany pracownik wykonywał swoje obowiązki codziennie w wymiarze co najmniej 8 godzin. Zeznania świadków i ubezpieczonego potwierdziły, że przed 20 grudnia 1973r., tj. przed zatrudnieniem w w/w zakładzie pracy na podstawie umowy o pracę po osiągnięciu pełnoletności, A. G. wykonywał czynności przy pracach sezonowych jako młodociany pracownik. Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania świadków i ubezpieczonego. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1958r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz. U. z 1958r., Nr 45 poz. 226) młodociani mogą być zatrudniani przez zakład pracy tylko w celu nauki zawodu, przyuczenia do określonej pracy lub odbycia wstępnego stażu pracy. Zgodnie zaś z ust. 2 powołanego artykułu poza przypadkami określonymi w ust. 1 zakłady pracy mogą zatrudniać młodocianych przy lekkich pracach sezonowych i dorywczych, których rodzaje i czas trwania określi w drodze rozporządzenia Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych. Niewątpliwie istniała zatem możliwość zatrudniania w okresie obowiązywania w/w ustawy osób młodocianych do tzw. prac sezonowych. Ubezpieczony do takich właśnie prac sezonowych w rolnictwie był zatrudniony w PGR (...)przed 20 grudnia 1973r. Okoliczność, że wnioskodawca nie miał wówczas zawartej umowy o pracę nie oznacza, iż nie powstał w tamtym okresie stosunek pracy. Zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do uznania, że co najmniej od lipca 1973r. do 19 grudnia 1973r. ubezpieczony jako młodociany pracował w PGR (...)przy sezonowych pracach rolniczych. Po uzupełnieniu stażu ubezpieczonego uznanego dotychczas przez organ rentowy (24 lata, 8 miesięcy i 21 dni) wskazanym okresem zatrudnienia A. G. na dzień 1 stycznia 1999r. wykazał 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Przed odbyciem zasadniczej służby wojskowej ubezpieczony do dnia 21 kwietnia 1975r. był zatrudniony w PGR (...)na stanowisku traktorzysty i była to praca w szczególnych warunkach. Od dnia 22 kwietnia 1975r. do 7 kwietnia 1977r. wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową. W ciągu 30 dni po zakończeniu służby wojskowej od 7 maja 1977r. podjął zatrudnienie w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Z. i kontynuował tam zatrudnienie w szczególnych warunkach na stanowisku traktorzysty. Okresy zatrudnienia w PGR (...)od 20.12.1973r. do 21.04.1975r. oraz w Spółdzielni Usług Rolniczych w Z. od 7.05.1977r. do 31.07.1978r. zostały zaliczone przez organ rentowy do stażu pracy w szczególnych warunkach na mocy zaskarżonej decyzji z dnia 30 czerwca 2016r. W ocenie Sądu, choć praca w szczególnych warunkach na stanowisku traktorzysty przed rozpoczęciem i po odbyciu zasadniczej służby wojskowej była wykonywana przez ubezpieczonego w różnych zakładach pracy, to nic nie stoi na przeszkodzie, by okres służby wojskowej zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach, skoro przerwa pomiędzy jej zakończeniem a powrotem do zatrudnienia w szczególnych warunkach nie była dłuższa niż 30 dni. W tym miejscu należy przywołać wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 sierpnia 2014r. w sprawie I UK 442/13 (Legalis numer 998617), w którym zaprezentowano stanowisko, że czas zasadniczej służby wojskowej zalicza się do okresu uprawniającego do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach także wtedy, gdy zainteresowany przed powołaniem do zasadniczej służby wojskowej nie był zatrudniony, ale po zwolnieniu z tej służby w ciągu 30 dni podjął zatrudnienie i pracował w szczególnych warunkach pracy. Zdaniem Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy w sytuacji, gdy ubezpieczony przed odbyciem zasadniczej służby wojskowej pracował w szczególnych warunkach i po jej zakończeniu w ciągu 30 dni podjął zatrudnienie w takich samych warunkach, to niewątpliwie okres zasadniczej służby wojskowej należy zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach, pomimo że oba zatrudnienia odbywały się w różnych zakładach pracy. Wobec powyższego A. G. na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach.

Całokształt okoliczności sprawy pozwolił zatem uznać, że ubezpieczony w chwili składania wniosku o emeryturę spełniał wszystkie przesłanki do przyznania prawa do emerytury określone w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z przepisami w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§ 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że A. G. przysługuje prawo do emerytury od 1 czerwca 2016r., tj. od miesiąca, w którym ponownie złożono wniosek o świadczenie emerytalne.