Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 kwietnia 2013 r. Nr (...)- (...)

w sprawie M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i podejmuje wypłatę zawieszonej emerytury M. M. za okres od 01 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r.

Sygn. akt: IV U 380/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 17 kwietnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postepowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013r. poz. 267) odmówił M. M. uchylenia decyzji z 04 października 2011r. w części, w jakiej decyzja ta zawiesza prawo do emerytury za okres od 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. M. wnosząc o jej zmianę i podjęcie wypłaty emerytury od daty wstrzymania do 21 listopada 2012r. wraz z odsetkami za zwłokę. W uzasadnieniu powoływała się na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r., sygn. akt K 2/12 i podnosiła, że odpadła materialno-prawna podstawa decyzji zawieszającej jej prawo do emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu ZUS podniósł, że brak jest podstaw do wypłaty ubezpieczonej emerytury za sporny okres, ponieważ wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. (sygn. akt K 2/2012r.) został ogłoszony 22 listopada 2012r. i z tym dniem nastąpiła utrata mocy obowiązującej art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS. W związku z powyższym nie ma też podstaw do wypłaty wyrównania emerytury zawieszonej od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją z 04 października 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z art. 28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw wstrzymał M. M. od 1 października 2011r. wypłatę emerytury, z uwagi na kontynuowanie przez nią zatrudnienia (k.178 a.e.).

Pismem z 29 listopada 2012r. ubezpieczona M. M. złożyła w Oddziale ZUS w S. wniosek o wznowienie wypłaty zawieszonej emerytury od 1 października 2011r.

Decyzją z 21 grudnia 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przeliczył emeryturę M. M. i podjął jej wypłatę od 22 listopada 2012r. Następnie decyzją z 17 kwietnia 2013r. nawiązując do wniosku z dnia 22 listopada 2012 roku pozwany ZUS odmówił uchylenia decyzji z 04 października 2011r. w części, w jakiej decyzja ta zawiesza prawo do emerytury za okres od 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r.

Odwołanie okazało się uzasadnione, bowiem wnioski w nim zawarte zasługiwały na uwzględnienie. W stanowiącym podstawę odwołania wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. Trybunał stwierdził, że art. 28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726 ze zm.) w związku z art. 103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), dodanym przez art. 6 pkt 2 w/w ustawy z 16 grudnia 2010r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.

Przedstawione wyżej ustalenia pokazują, że przyczyną zawieszenia wypłaty emerytury na rzecz M. M. decyzją z 04 października 2011r. były wskazane wyżej uregulowania, tj. przepis art. 28 ustawy z 16 grudnia 2010r. w zw. z art. 103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W chwili przyznania ubezpieczonej emerytury tj. w dniu 1 marca 2010r. nie obowiązywał przepis art. 103a ustawy emerytalnej wyłączający, pod rygorem zawieszenia prawa do emerytury, możliwość wypłaty świadczenia emerytalnego pomimo uzyskiwania przychodu z tytułu zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego emeryt wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Powyższe pozwalało ubezpieczonej pobierać emeryturę obok wynagrodzenia za pracę, aż do 1 października 2011r., kiedy to organ rentowy dokonał zawieszenia wypłaty emerytury stosując przepis art. 103a ustawy emerytalnej dodany do niej z dniem 1 stycznia 2011r.

W ocenie Sądu zastosowanie do ubezpieczonej niezgodnych z ustawą zasadniczą przepisów ustawy stanowiących podstawę wydania decyzji z 4 października 2011r. uzasadnia wniosek ubezpieczonej o zmianę decyzji organu rentowego z 17 kwietnia 2013r., w której odmówiono uchylenia decyzji wstrzymującej wypłatę emerytury za okres od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r., poprzez ustalenie, że M. M. przysługuje prawo do podjęcia wypłaty emerytury od 1 października 2011r. tj. od daty zawieszenia wypłaty świadczenia do 21 listopada 2012r., tj. do dnia wznowienia wypłaty przez ZUS. Sąd nie podziela stanowiska organu rentowego, że podjęcie wypłaty emerytury jest co do zasady możliwe z dniem 22 listopada 2011r., w którym wyrok Trybunału Konstytucyjnego został ogłoszony. Nie można zgodzić się z poglądem, że dopiero od w/w daty zakwestionowane przez Trybunał przepisy powołanych ustaw są niezgodne z Konstytucją. Przepisy te były niezgodne z Konstytucją od daty ich ustanowienia, a jedynie z datą późniejszą Trybunał Konstytucyjny stwierdził istnienie tej niezgodności. Data ogłoszenia wyroku Trybunału, tj. 22 listopada 2012r. jest datą, od której przepis art.103a ustawy emerytalnej i przepis art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. traci moc obowiązującą wobec osób, które prawo do emerytury nabyły przed 1 stycznia 2011r. Utrata mocy obowiązującej oznacza, że powołane przepisy nie mogą być już podstawą zawieszania wypłaty emerytur dla w/w osób, tj. nie mogą stanowić podstawy wydawania kolejnych rozstrzygnięć (decyzji) o zawieszaniu emerytur.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc, w pkt I wyroku zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił M. M. prawo do podjęcia wypłaty emerytury od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r.