Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania W. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 13 kwietnia 2012 r. (Nr (...) )

w sprawie W. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 607/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 kwietnia 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy W. R. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.), albowiem wnioskodawca na dzień 01.01.1999 r. nie udowodnił co najmniej 15 letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony W. R., który wnosił o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury w wieku obniżonym. Odwołujący się twierdził, że spełnia przesłanki do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, gdyż pozwany organ rentowy powinien mu zaliczyć do pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w P. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, na którym pracował w latach 1972 – 1985, oraz zaliczyć okres zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w W. w latach 1985 – 1996 na stanowisku montera butli gazowych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy w Siedlcach wyrokiem z dnia 22.01.2013 roku zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił W. R. prawo do emerytury od dnia 01.03.2012 r. Sąd zaliczył obydwa sporne okresy zatrudnienia wnioskodawcy jako pracę w warunkach szczególnych i w ten sposób osiągnął on wymagany co najmniej 15 – letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych na dzień 01.01.1999 r. Wyrok ten został zaskarżony przez pozwany organ rentowy, który zarzucił wyrokowi naruszenie art. 233 § 1 kpc, polegające na błędnym ustaleniu stanu faktycznego.

Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 18.04.2013 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Siedlcach. Sąd II instancji stwierdził w uzasadnieniu m.in. iż materiał dowodowy, który został zebrany w sprawie jest niepełny i nie pozwalał na ustalenie, że wnioskodawca będąc zatrudniony w (...) w P. wykonywał stale i w pełnym wymiarze pracę wymienioną w wykazie A dział VIII pkt. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. Sąd podkreślił, iż w sprawie IV U 627/11 ubezpieczony złożył 3 umowy na wykonywanie dodatkowych czynności a ponadto angaż przenoszący na stanowisko pracownika spedycji od dnia 01.05.1973 r. Sąd Apelacyjny również stwierdził, że nie został przeprowadzony dowód z akt osobowych ubezpieczonego pomimo, iż Sąd Okręgowy zwracał się o ich nadesłanie. Nadto Sąd II instancji wskazał, że zeznania świadków są lakoniczne i nie wyjaśniają w jakich proporcjach ubezpieczony był kierowcą samochodu ciężarowego a kierowcą samochodów dostawczych. W motywach Sądu II instancji Sąd ten podkreślił, iż budzą wątpliwości również ustalenia Sądu I instancji co do zakwalifikowania drugiego spornego okresu zatrudnienia wnioskodawcy do pracy w warunkach szczególnych tj. zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w W.. Nie wyjaśnione zostały sprzeczności w zapisach nazwy stanowiska pracy zawartych w świadectwie pracy i w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu. Nie znane są również motywy zaliczenia pracy jako operatora dystrybutora gazu ubezpieczonego, który rozwoził butle gazowe samochodem dostawczym. W związku z tym Sąd II instancji zalecił przeprowadzenie postępowania dowodowego w całości i ustalenia wymiaru czasu pracy wnioskodawcy jako kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym pow. 3,5 tony, a także przeprowadzenie dowodów odnośnie rodzajów prac wykonywanych przez wnioskodawcę w Spółdzielni Pracy (...) w W..

Sąd Okręgowy po ponownym rozpoznaniu sprawy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony W. R., ur. (...) złożył w dniu 20.03.2012 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu emerytury. Na podstawie przedłożonych dokumentów pozwany organ rentowy uznał za udowodniony okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 27 lat, 6 miesięcy i 11 dni. Żadnego z okresów zatrudnienia organ nie zaliczył do kategorii prac w warunkach szczególnych. W związku z tym zaskarżoną decyzją z dnia 13.04.2012 r. odmówił W. R. przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 9 a.e.). W toku postepowania odwoławczego ubezpieczony wnosił o zaliczenie do kategorii prac w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Handlu (...) w P. od dnia 13.09.1972 r. do 28.02.1985 r. W okresie zatrudnienia w wymienionym przedsiębiorstwie ubezpieczony był zatrudniony na różnych stanowiskach, a mianowicie od 13.09.1972 r. do 30.04.1973 r. na stanowisku ładowacza, od 1.05.1973 r. do 31.08.1973 r. na stanowisku przodownika spedycji, następnie od 1.09.1973 r. do 30.06.1979 r. na stanowisku kierowcy pojazdu samochodowego, od 1.07.1979 r. do 9.06.1980 r. na stanowisku dostawcy i od 10.06.1980 r. do 28.02.1985 r. na stanowisku kierowcy pojazdu samochodowego. Te stanowiska pracy zostały wymienione w świadectwie pracy tzw. ogólnym, które ubezpieczony przedłożył do pozwanego oddziału ZUS (k. 6 a.e.). Z treści kolejnego świadectwa pracy, wystawionego przez Spółdzielnię Pracy (...) w W. wynika, iż ubezpieczony był zatrudniony w tamtejszej spółdzielni od dnia 5.03.1985 r. do 30.09.1996 r. na stanowisku montera instalacji gazowych (k. 7 a.e.). Na podstawie zeznań ubezpieczonego oraz świadków S. C., R. S. i H. T. (k. 23-24, 82-83 i 88-89 akt sprawy IV U 607/13 oraz zeznań zawartych w aktach sprawy IV U 627/11 (k. 16-18 Sąd ustalił, iż ubezpieczony W. R. odnośnie zatrudnienia w (...) w P. w pierwszym okresie zatrudnienia wykonywał czynności kierowcy samochodu dostawczego Ż., a także czynności ładowacza, a następnie po zdobyciu uprawnień do kierowania pojazdami ciężarowymi o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony tj. od 19.02.1975 r. wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego, mianowicie zajmował się rozwożeniem towarów samochodem marki (...) i praca ta była wykonywana przez niego w pełnym wymiarze. W trakcie zatrudnienia utracił on w 1979 r. czasowo uprawnienia do prowadzenia pojazdów mechanicznych w związku z popełnionym wykroczeniem i od dnia 1.07.1979 r. do 9.06.1980 r. wykonywał prace konwojenta i jednocześnie zajmował się załadunkiem pojazdów. Po odzyskaniu uprawnień do prowadzenia pojazdów ciężarowych ubezpieczony ponownie rozpoczął wykonywanie pracy jako kierowca samochodu ciężarowego (...) i miało to miejsce od 10.06.1980 r. do 28.02.1985 r. Po zakończeniu zatrudnienia w (...) w P. podjął on zatrudnienie od dnia 5.03.1985 r. w Spółdzielni Pracy (...) w W.. Praca ubezpieczonego polegała na tym, iż przydzielonym specjalistycznym samochodem dostawczym Żuk rozwoził on butle gazowe, które instalował w mieszkaniach i domach, znajdujących się na terenie działania wymienionej spółdzielni pracy. Dziennie rozwoził od 50 do 100 butli gazu. Butla gazowa ważyła od ponad 20 kg (wyjaśnienia wnioskodawcy k. 16 v akt IV U 627/11 oraz zeznania k. 82 v akt IV U 607/13). Rozwożenie butli z gazem było podstawowym zajęciem ubezpieczonego oprócz tego ubezpieczony w sytuacjach gdy instalacja u klienta była wadliwa to zajmował się on jej naprawianiem. Sporadycznie też zajmował się pracą związaną z naprawianiem butli z gazem na terenie bazy spółdzielni.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż ubezpieczony wykonywał w pierwszym z wymienionych zakładów pracy czynności kierowcy samochodu ciężarowego przez część okresu zatrudnienia, a mianowicie od 19.02.1975 r. do 9.06.1979 r. i od 10.06.1980 r. do 28.02.1985 r. Zdaniem Sądu Okręgowego zeznania świadków jak i treść angaży płacowych, znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego dają podstawę do takiego ustalenia. Dodatkowe umowy, dotyczące czynności spedycyjnych, które były zawierane od 1973 r. do 1983 r. były umowami uzupełniającymi, które nakładały na ubezpieczonego jako kierowcę obowiązki związane z odpowiedzialnością za powierzony mu towar, jak i czynności związane z załadunkiem i wyładunkiem. Czynności te nie naruszały podstawowych zadań, które miał ubezpieczony jako kierowca najpierw pojazdu dostawczego, a w wymienionych okresach pojazdu ciężarowego. Dlatego tez Sąd przyjął, iż wymienione wyżej dwa okresy zatrudnienia W. R. jako kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony należy zaliczyć jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisów powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. Wykaz A, dział VIII, poz. 2. Łączny okres zatrudnienia na tym stanowisku przekracza nieznacznie okres 9 lat. Odnośnie kolejnego spornego okresu zatrudnienia wnioskodawcy tj. zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w W. w latach 1985-1996 okres ten zdaniem Sądu nie należy do kategorii zatrudnienia w warunkach szczególnych. Z zeznań samego ubezpieczonego wynika, że jego podstawowymi czynnościami jako pracownika tej spółdzielni było rozwożenie butli gazowych w ramach usług dla ludności, które świadczyła ta spółdzielnia i następnie po przywiezieniu butli instalowania ich w miejsce pustych butli gazowej. Inne czynności tj. naprawa urządzeń czy napełnianie gazem były wykonywane sporadycznie. Przepisy wykazu A powołanego rozporządzenia nie zawierają tego rodzaju czynności, które wykonywał ubezpieczony jako podstawowe jako pracy w warunkach szczególnych. Należy podkreślić, że funkcje usługowe, które wykonywała Spółdzielnia Pracy (...) w zakresie dystrybucji gazu w butlach należało rozpatrywać w ramach działu w gospodarce komunalnej i w dziale XIV prace różne. Wymienione działy nie wymieniają prac, związanych z dystrybucją gazu, jako prac w warunkach szczególnych. W tej sytuacji Sąd przyjął, iż brak jest podstaw faktycznych i prawnych do zaliczenia tego okresu zatrudnienia do kategorii prac w warunkach szczególnych. W związku z tym Sąd przyjął, iż wnioskodawca na dzień 1.01.1999 r. nie wykazał wymaganego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych w wymiarze co najmniej 15 lat, o którym stanowi przepis § 4 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. a ta przesłanka jest niezbędna aby obok 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w § 3 rozporządzenia oraz wieku 60 alt dla mężczyzn, o którym stanowi § 4 ust. 1 pkt 1. Z tych tez względów ubezpieczony nie nabył prawa do emerytury w wieku obniżonym na podstawie art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w związku z powołanymi wyżej przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.

Mając na względzie powyższe Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł o oddaleniu odwołania.