Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2015r. w S.

odwołania J. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 1 kwietnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej z tytułu choroby zawodowej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 607/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 kwietnia 2015 r. Nr (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (j.t. Dz. U. z 2013 r. poz. 1403 ze zm.), odmówił ubezpieczonemu J. S. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskutek choroby zawodowej, bowiem Komisja Lekarska Kasy orzeczeniem z dnia 26.03.2015 r. nie stwierdziła u niego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym pozostającej w związku z chorobą zawodową.

Odwołanie od ww. decyzji złożył ubezpieczony J. S., wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową. W uzasadnieniu wskazano, że w 2008 r. stwierdzono u wnioskodawcy boreliozę i od tej chwili nie prowadzi gospodarstwa rolnego. W tym czasie był kilkukrotnie hospitalizowany i w dalszym ciągu pozostaje pod stałą opieką lekarzy. W ocenie ubezpieczonego, jego aktualny stan zdrowia nie pozwala mu na wykonywanie prac w gospodarstwie rolnym (odwołanie, k. 1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 2-2v akt sprawy).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Decyzją nr (...) (...)) z dnia 11.09.2014 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. stwierdził u J. S. chorobę zawodową – choroby zakaźne lub pasożytnicze albo ich następstwa – boreliozę wymienioną w poz. 26 wykazu chorób zawodowych określonego w przepisach w sprawie chorób zawodowych, wydanych na podstawie art.237 § 1 pkt 3-6 i § 1 ^{(( 1))} k.p. (decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej, k. 65-65v akt rentowych).

Ubezpieczony J. S., ur. (...), w dniu 20 stycznia 2015 r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej z tytułu rolniczej choroby zawodowej (wniosek, k. 58-58v akt rentowych). W momencie złożenia wniosku ubezpieczonemu przysługiwało prawo do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym przyznanej na mocy decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego od dnia 2 lipca 2014 r. bezterminowo (decyzja z 26.08.2014 r., k. 47-47v akt rentowych).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego z dnia 20.01.2015 r. organ rentowy przekazał sprawę do Lekarza Rzeczoznawcy, który orzeczeniem z dnia 27.02.2015 r. uznał wnioskodawcę za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową stwierdzoną decyzją (...)z dnia 11.09.2014 r. (k. 62-63 akt rentowych). Z uwagi na zgłoszony zarzut wadliwości ww. orzeczenia wydanego przez Lekarza Rzeczoznawcę sprawa została przekazana do rozpoznania przez Komisję Lekarską Kasy, która w orzeczeniu z dnia 26.03.2015 r. nie uznała wnioskodawcy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową (k. 72-73 akt rentowych). Przedmiotowe orzeczenie stało się podstawą wydania zaskarżonej decyzji z dnia 1.04.2015 r. odmawiającej J. S. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby zawodowej (decyzja, k. 81 akt rentowych).

Biegły lekarz z zakresu chorób zakaźnych i wewnętrznych w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznał u ubezpieczonego przebytą boreliozę uznaną za chorobę zawodową, niepotwierdzone podejrzenie neuroboreliozy, jak również oligofrenię stopnia umiarkowanego z ograniczoną chwiejnością afektywną. Biegły nie stwierdził u J. S. całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową – boreliozą. Wnioskodawca był wielokrotnie pokąsany przez kleszcze. Podczas hospitalizacji w oddziale wewnętrznym w Ł. w 2008 r. u opiniowanego rozpoznano boreliozę i zastosowano leczenie. Od tego czasu wnioskodawca zgłaszał bóle stawów kończyn górnych i dolnych, bóle kostno-mięśniowe oraz bóle i zawroty głowy, co spowodowało ponowną hospitalizację na Oddziale Zakaźnym w S. w okresie 12-23.12.2013 r. Podczas prowadzonych badań diagnostycznych ubezpieczony nie wyraził zgody na wykonanie punkcji lędźwiowej, co uniemożliwiło przeprowadzenie badania płynu mózgowo-rdzeniowego ( (...)) oraz ocenę zmian chorobowych centralnego układu nerwowego. W czerwcu 2014 r. ubezpieczony był konsultowany w (...), gdzie po przeprowadzeniu badań przez psychologa i lekarza psychiatrę rozpoznano: oligofrenię – stopień umiarkowany; ograniczoną chwiejność afektywną oraz neuroboreliozę. Biegły lekarz podkreślił, że rozpoznanie neuroboreliozy nie zostało potwierdzone badaniem (...), co jest warunkiem koniecznym. W sierpniu 2014 r. wnioskodawca był konsultowany w Wojewódzkim Szpitalu (...) w W., gdzie wydano orzeczenie z dnia 27.08.2014 r. o rozpoznaniu choroby zawodowej – boreliozy. Na tej podstawie Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. wydał decyzję Nr (...) z dnia 11.09.2014 r. o stwierdzeniu choroby zawodowej – boreliozy. Biegły sądowy w zakresie chorób zakaźnych i wewnętrznych nie stwierdził patologicznych objawów neurologicznych, które mogłyby świadczyć o neuroboreliozie. Po przeprowadzeniu szczegółowej analizy dokumentacji medycznej ubezpieczonego brak było podstaw do stwierdzenia, że całkowita niezdolność do pracy J. S. w gospodarstwie rolnym ma związek przyczynowy z przebytą boreliozą. Nadto biegły wskazał, że wyniki badań lekarskich nie potwierdzają przebycia neuroboreliozy (opinia biegłego, k. 8-9 akt sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. S. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2015 r. poz. 704 j.t.) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, jeżeli całkowita niezdolność do pracy powstała wskutek rolniczej choroby zawodowej oraz posiada jakikolwiek okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego, który obejmuje dzień zachorowania na rolniczą chorobę zawodową. Przyznanie renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy wskutek rolniczej choroby zawodowej zostało uwarunkowane spełnieniem zasadniczej przesłanki jaką jest związek przyczynowy pomiędzy orzeczoną niezdolnością do pracy, a występującą chorobą zawodową. Samo stwierdzenie występowania choroby zawodowej nie oznacza automatycznie spełnienia przesłanek do uzyskania prawa do powołanego świadczenia, bowiem uprawnienie do renty gwarantuje dopiero niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w następstwie choroby zawodowej.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową wymagało zatem ustalenia, czy istotną przyczyną występowania u ubezpieczonego trwałej całkowitej niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym jest stwierdzona choroba zawodowa – borelioza. Poza sporem pozostała bowiem okoliczność, że ubezpieczony jest trwale całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, co skutkowało przyznaniem mu bezterminowo prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy od dnia 2.07.2014 r. na mocy decyzji organu rentowego z dnia 26.08.2014 r.

Opinia biegłego lekarza z zakresu chorób zakaźnych dała podstawy do stwierdzenia, iż całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (...) nie ma związku przyczynowego z przebytą boreliozą. Podkreślenia wymaga, iż samo stwierdzenie choroby zawodowej nie oznacza, że ma ona związek z całkowitą niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegły lekarz po przeprowadzeniu w dniu 29.06.2015 r. badania wnioskodawcy oraz zapoznaniu się z dokumentacją medyczną stwierdził, że nie rozpoznano patologicznych objawów neurologicznych, które mogłyby świadczyć o neuroboreliozie. Co więcej rozpoznanie neuroboreliozy nie zostało potwierdzone badaniem płynu mózgowo-rdzeniowego ( (...)), na które ubezpieczony się nie zgodził – odmówił punkcji lędźwiowej, co jest warunkiem koniecznym do rozpoznania tego schorzenia. Co za tym idzie, brak jest podstaw do uznania, że choroba zawodowa (borelioza stwierdzona przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł.) jest przyczyną całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. U ubezpieczonego rozpoznano także inne schorzenia, których współistnienie spowodowało orzeczenie całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym z ogólnego stanu zdrowia, w konsekwencji czego ustalono wnioskodawcy prawo do renty rolniczej bezterminowo.

Analizując przedmiotową opinię biegłego lekarza, Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarza o specjalności odpowiadającej schorzeniu ubezpieczonego uznanym za chorobę zawodową, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej i badaniem przedmiotowym wnioskodawcy. Opinia jest spójna i logiczna. Biegły wnikliwie zapoznał się z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, a także sporządził należycie uzasadnienie swojego stanowiska. Zdaniem Sądu, opinia jest przekonywująca, zaś żadna ze stron postępowania nie zgłaszała do niej zastrzeżeń.

Wobec braku związku przyczynowego pomiędzy chorobą zawodową – boreliozą, a stwierdzoną trwałą całkowitą niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolny, ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskutek choroby zawodowej.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., odwołanie podlegało oddaleniu.