Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2015r. w S.

odwołania T. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 maja 2014 r. Nr (...) oraz z dnia 6 października 2014r. Nr (...)

w sprawie T. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżone decyzje i ustala, że ubezpieczonemu T. L. przysługuje prawo do emerytury od dnia 29 marca 2014r.;

II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz T. L. kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 661/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 maja 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił T. L. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres 3 lat, 5 miesięcy i 26 dni uwzględniając okresy pracy w warunkach szczególnych: od 17.07.1975 r. do 21.02.1976 r., od 01.04.1978 r. do 15.04.1978 r., od 01.08.1978 r. do 21.12.1978 r., od 18.01.1979 r. do 30.06.1981 r., natomiast nie zaliczył okresu zatrudnienia w Zakładzie Produkcji (...) w S. w okresie od 03.08.1992 r. do 31.01.1998 r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył T. L. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do pracy w warunkach szczególnych powinny mu zostać zaliczone okresy zatrudnienia w Zakładzie Produkcji (...)” M. S. w S. w okresie od 03.08.1992 r. do 31.01.1998 r., gdzie wykonywał pracę betoniarza – operatora maszyn budowlanych, jak również okres zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. od 01.07.1981 r. do 30.06.1992 r., gdzie również wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę betoniarza (odwołanie k.1). Powyższa sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV U (...).

Następnie decyzją z dnia 6 października 2014 r. znak: (...)organ rentowy po rozpoznaniu ponownego wniosku z dnia 25.08.2014r. o emeryturę w warunkach szczególnych ponownie odmówił T. L. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres 11 lat, 2 miesięcy i 2 dni zaliczając okresy wymienione w decyzji z dnia 15 maja 2014 r., jak również okresy zatrudnienia od 05.05.1977 r. do 03.10.1977 r., od 01.07.1981 r. do 17.06.1982 r., od 03.08.1992 r. do 31.01.1998 r. i od 02.02.1998 r. do 31.12.1998 r. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie uwzględnił okresu od 18.06.1982 r. do 30.06.1992 r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...).

Od powyższej decyzji odwołanie złożył T. L. wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wnosił o zaliczenie mu do pracy w warunkach szczególnych spornego okresu od 18.06.1982r. do 30.06.1992 r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) (odwołanie k. 1-2). Powyższa sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV (...).

W odpowiedzi na obydwa odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedzi organu rentowego na odwołania k.2-3 i 4-5 w aktach IV U 1337/14).

Na rozprawie dnia 6 marca 2015 r. Sąd na podstawie art. 219 kpc połączył sprawę o sygn. akt IV 1337/14 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. akt IV U(...)i prowadził ją w dalszym ciągu pod sygn. akt IV U 661/14.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. L. w dniu (...)r. ukończył (...)rok życia. W dniu 28 marca 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat uzupełnione praca w gospodarstwie rolnym po 16 roku życia w wymiarze 2 lat, 4 miesięcy i 12 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 24 lata, 7 miesięcy, 17 dni, okresy nieskładkowe wynoszą 1 miesiąc i 18 dni. Ponadto organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach, gdyż do pracy w warunkach szczególnych zaliczono mu tylko 3 lata, 5 miesięcy i 26 dni. Do pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia w Zakładzie Produkcji (...) M. S. w S.. Natomiast w kolejnej decyzji organ rentowy uznał staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 11 lat, 2 miesięcy i 2 dni, w tym zaliczył już do pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia w Zakładzie Produkcji (...) M. S. w S., natomiast nie uznał za pracę w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. w okresie do 18.06.1982 do 30.06.1992 r.

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzjami z 15 maja 2014 i 06 października 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 15.05.2014 r. k. 48 i decyzja z dn. 06.10.2014 r. k. 28 za wnioskiem z 25.08.2014 r. akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony był zatrudniony w okresie od 01 lipca 1981 r. do 30 czerwca 1992 r. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy k. 1 akt osobowych). Ubezpieczony nabył uprawnienia klasy III jako operator żurawi samojezdnych kołowych, wielkość maszyn do 10 ton (uprawnienia k. 4 akt osobowych) i został zatrudniony na stanowisku operatora żurawi samojezdnych (umowa o pracę k. 13 akt osobowych). Jako operator żurawia ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na budowach prowadzonych przez pracodawcę (k.15 akt osobowych). Następnie od dnia 18 czerwca 1982 r. ubezpieczonemu powierzono obowiązki kierowcy J. w dziale transportu niniejszego przedsiębiorstwa (angaż k. 17 akt osobowych). Jako kierowca J. ubezpieczony woził beton na budowy prowadzone przez (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...). Następnie z działu transportu ubezpieczony od dnia 16 maja 1983 r. został przeniesiony do zakładu produkcji prefabrykatów na stanowisko pomocnika betoniarza (angaż k. 19 akt osobowych), a od 01 czerwca 1985 r. powierzono mu obowiązki betoniarza (k. 24 akt osobowych). Z dniem 01 stycznia 1990 r. powierzono ubezpieczonemu T. L. obowiązki operatora suwnicy (k. 37 akt osobowych), które wykonywał do 31.08.1990 r., a od 01 września 1990 r. ponownie powierzono ubezpieczonemu obowiązki betoniarza, które wykonywał do końca swojego zatrudnienia pracując przy budowie szpitala wojewódzkiego w S. (k. 40 akt osobowych). Ubezpieczony jako betoniarz pracował na budowach i w zakładzie produkcji prefabrykatów. Jego praca polegała na wylewaniu stropów, zalewaniu fundamentów, betonowaniu dróg, podjazdów, w zakładzie produkcji półfabrykatów na zalewaniu form betonem, które następnie wyły wykorzystywane na budowach (zeznania świadków: E. K. k. 23v, W. U. k. 24-24v, zeznania ubezpieczonego k. 24v).

Od dnia 3 sierpnia 1992 r. T. L. został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakładzie Produkcji (...) w S. na czas określony do dnia 31.10.1992 r. na stanowisku betoniarza- operatora maszyn (umowa o pracę k. 1 cz. B akt osobowych), następnie umowa o pracę została przedłużona do dnia 31.12.1992 r. (umowa k. 2 cz. B akt osobowych) a dnia 31 grudnia 1992 r. z ubezpieczony pracodawca zawarł umowę o prace na czas nieokreślony powierzając mu stanowisko betoniarza – operatora maszyn budowlanych (umowa k. 3 cz. B akt osobowych). W niniejszym zakładzie ubezpieczony pracował faktycznie jako betoniarz przy produkcji półfabrykatów np. stropów, ścian nośnych, schodów, krawężników, płyt chodnikowych, która polegała na zalewaniu form betonem. Nie wykonywał natomiast pracy operatora żurawia, ani suwnicy. Do tego typu pracy była zatrudniona inna osoba. Pracę betoniarza ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: W. M. k.24, W. U. k. 24v, zeznania ubezpieczonego k. 24v).

Ubezpieczony przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (okoliczności niesporne, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie T. L. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem (...)r., złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) oraz w Zakładzie Produkcji (...) M. S. w S..

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w okresie od 01.07.1981 r. do 17.06.1982 r. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę na stanowisku operatora żurawia samojezdnego, następnie od 18.06.1982 r. do 15.05.1983r. pracował na stanowisku kierowcy J., a następnie od 16.05.1983 r. do 31.12.1989 r. jako betoniarz, od 01.10.1990 r. do 31.08.1990 r. jako operator suwnicy i od 01.09.1990 r. do 30.06.1992 r. ponownie jako betoniarz. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków: E. K. (k.23v), W. U. (k.24), zeznań ubezpieczonego (k.24v) oraz dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego wykazał bezspornie, że ubezpieczony w wymienionych okresach pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na wymienionych stanowiskach. Praca na stanowiskach: operatora żurawia samojezdnego, kierowcy J. (tj. samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony), betoniarza, operatora suwnicy zaliczane są do prac wykonywanych w warunkach szczególnych (wykaz A dział V poz. 3, poz. 4, dział VIII, poz. 2 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8 poz. 43 ze zm.)).

Zebrany w sprawie materiał dowodowy dał również podstawy do zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Zakładzie Produkcji (...) M. S. w S. od 03.08.1992 r. do 31.01.1998 r., w którym to okresie ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę betoniarza wykonując czynności opisane w stanie faktycznym. Charakter wykonywanej przez ubezpieczonego pracy w niniejszym zakładzie potwierdzili świadkowie: W. M., W. U. oraz wykonywanie pracy na niniejszym stanowisku znajduje odzwierciedlenie dokumentach znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego. Ubezpieczony świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych wystawione przez w/w pracodawcę załączył już do wniosku z dnia 28 marca 2014 r. i niezasadnie organ rentowy nie uznał tego okresu przy wydawaniu zaskarżonej decyzji z dnia 15 maja 2014r. Praca betoniarza jest pracą w warunkach szczególnych, która wymieniona została w wykazie A dziale V, poz. 4 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Sąd obdarzył wiarygodnością dowodowy z zeznań wszystkich świadków, z zeznań ubezpieczonego oraz z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego z obu zakładów pracy. Wymienione dowody są spójne, logiczne, uzupełniają się wzajemnie dając pełny obraz faktycznie wykonywanej przez ubezpieczonego pracy u wskazanych pracodawców.

Podsumowując Sąd uznał, iż ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. udowodnił ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Łącznie ubezpieczony udowodnił, poza okresem uznanym przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji z 15 maja 2014 r., staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 16 lat, 5 miesięcy i 29 dni (tj. 11 lat pracy w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) i 5 lat, 5 miesięcy i 29 dni w Zakładzie Produkcji (...) M. S. w S.).

Podkreślić jednak należy, że skoro o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności, to również fakt, iż zakład pracy (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) nie wystawił ubezpieczonemu świadectwa pracy w warunkach szczególnych nie powoduje, iż nie wykonywał on pracy w tych warunkach.

Nie ulega wątpliwości Sądu, że czynności wykonywane przez ubezpieczonego, opisane w części poświęconej ustaleniom faktycznym w obu zakładach pracy stanowią pracę w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołania ubezpieczonego zasługują na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 ^{(( 14))} § 2 kpc zmienił zaskarżone decyzje i ustalił, że T. L. przysługuje prawo do emerytury od (...)r. tj. od ukończenia przez niego(...)roku życia.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z §12 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013 r. poz. 461).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.