Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 kwietnia 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo J. S. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 01 kwietnia 2015 roku do 31 marca 2016 roku.

Sygn. akt: IV U 662/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 17 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.), odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1.04.2015r., wskazując, że komisja lekarska w orzeczeniu z 10.04.2015r. nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. S., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1.04.2015r. W uzasadnieniu wskazał, że z uwagi na stan zdrowia nie może wrócić do ostatnio wykonywanego zawodu (wędliniarz), gdyż praca ta jest bardzo ciężka fizycznie, wymaga koncentracji, pracy przy maszynach w ruchu oraz niejednokrotnie podejmowania szybkich decyzji. Podkreślił, że rozpoznano u niego niedosłuch obouszny i szumy uszne, napadowe utraty przytomności, rozsianą demielinizację naczyniową w mózgu, zaburzenia afektywne, zaś w ostatnim czasie przeszedł także zakrzepicę w dolnych kończynach. W ocenie ubezpieczonego, występujące u niego schorzenia powodują niezdolność do wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Do odwołania ubezpieczony dołączył kopię dokumentacji medycznej z (...) (odwołanie z załącznikami k.1-11 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 kwietnia 2015r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.12-13 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. S. do 31 marca 2015r. miał ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 25.03.2014r. o ponownym ustaleniu prawa renty k.43 akt rentowych). W dniu 12 lutego 2015r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.44 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 18 marca 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 18.03.2015r. k.47 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 10 kwietnia 2015r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.17-17v akt rentowych – tom dokumentacji medycznej; orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 10.04.2015r. k.49 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 17 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2015r. (decyzja z 17 kwietnia 2015r. k.50 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 55 lat, z wykształcenia jest technikiem ogrodnikiem. W przeszłości pracował w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w K. jako technik ogrodnik. Pracował w sadzie na poziomie ziemi i na wysokości 2-3 m prześwietlając jabłonki. Następnie w okresie od maja 1999r. do czerwca 2007 prowadził własne gospodarstwo ogrodnicze – uprawiał pomidory, później kwiaty (zaświadczenie o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników k.11-13 akt rentowych). Od 15 czerwca 2007r. był zatrudniony w (...) SA, gdzie pracował jako wędliniarz, wykonując czynności przy maszynach w ruchu (zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k.15 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonego k.38-38v akt sprawy).

Ubezpieczony cierpi na padaczkę z rzadkimi napadami częściowymi złożonymi, zawroty głowy naczyniopochodne, organiczne zaburzenia osobowości i zachowania. Rozpoznana padaczka stanowi przeciwwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu i w wysokiej temperaturze, do prowadzenia pojazdów mechanicznych, pracy w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami, przy akwenach wodnych. Wymienione przeciwwskazania powodują, ze ubezpieczony nie może wykonywać pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami, która polega na obsłudze urządzeń w ruchu. W tych okolicznościach ubezpieczony jest nadal ,tj. od 1.04.2015r. częściowo niezdolny do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 31.03.2016r. (opinia biegłych neurologa, psychiatry i psychologa, k.19-19v akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. S. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 kwietnia 2015r. wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych z zakresu neurologii, psychiatrii i psychologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal, tj. od 1 kwietnia 2015r., osobą częściowo niezdolną do pracy w związku z rozpoznaną padaczką, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 31 marca 2016r. Jak wskazano w opinii rozpoznana padaczka stanowi przeciwwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu, w wysokiej temperaturze, do prowadzenia pojazdów mechanicznych, pracy w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami, przy akwenach wodnych. Mając na uwadze rodzaj pracy wykonywanej przez ubezpieczonego na stanowisku wędliniarza (praca przy maszynach w ruchu) orzeczenie o dalszej częściowej niezdolności do pracy jest uzasadnione.

Analizując sporządzoną w sprawie opinię biegłych, Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny dowód w sprawie, jest logiczna, spójna i należycie uzasadniona, zaś zastrzeżenia zgłoszone przez organ rentowy nie podważyły płynących z niej wniosków. Organ rentowy podnosił, że wywiad zawodowy i posiadane przez ubezpieczonego kwalifikacje wskazują na możliwość podjęcia pracy na różnych stanowiskach, przy czym również stanowiska - z zachowaniem profilaktyki jak dla osób z padaczką - nie będą zatrudnieniem poniżej kwalifikacji ubezpieczonego. Podkreślono, że ubezpieczony jest technikiem ogrodnikiem, ostatnio pracował wiele lat w gospodarstwie rolnym, zaś od 2007r. jako wędliniarz – po przyuczeniu, bez wykształcenia zawodowego, nie ma zatem ścisłego ukierunkowania zawodowego, powodującego konieczność pracy na wysokości i przy maszynach. Przy tego rodzaju zastrzeżeniach (na k.32 akt sprawy) Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku organu rentowego o powołanie innego zespołu biegłych. W sporządzonej opinii biegli wskazali szereg przeciwwskazań występujących u ubezpieczonego wobec rozpoznanej padaczki, w tym przeciwwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu i w wysokiej temperaturze, w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami. Nie budzi wątpliwości, że ubezpieczony nie może wykonywać pracy wędliniarza, bowiem jest to praca przy maszynach w ruchu. W ocenie Sądu te same przeciwwskazania występują u ubezpieczonego jeżeli chodzi o pracę ogrodnika. Praca w tym zawodzie niewątpliwie jest pracą wymagającą dużego wysiłku fizycznego i jak wynika z wyjaśnień ubezpieczonego, w okresie pracy na stanowisku ogrodnika zachodziła konieczność posługiwania się przez niego takimi urządzeniami jak glebogryzarka, odśnieżarka, maszyna do mielenia torfu, rozdrabniacz do gałęzi czy innymi ostrymi narzędziami. Zdarzają się także sytuacje, gdy czynności ogrodnicze trzeba wykonywać na wysokości. Nie budzi wątpliwości, że ubezpieczony nie może wykonywać powyższych czynności z uwagi na ograniczenia występujące u osób chorych na padaczkę, w konsekwencji czego w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji również w zawodzie ogrodnika.

Całokształt okoliczności sprawy pozwala zatem na stwierdzenie, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki do ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy określone w art.57 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Mając na uwadze powyższe na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo ubezpieczonego do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2015r. do 31 marca 2016r.