Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2019r. w S.

odwołania S. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 25 lipca 2018 r. Nr (...)

w sprawie S. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że wysokość emerytury S. G. na dzień 01 maja 2018r. wynosi (...),21 (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt siedem złotych i dwadzieścia jeden groszy) brutto miesięcznie;

II.  w pozostałej części oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.24 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał S. G. emeryturę od 1 maja 2018r. i ustalił jej wysokość na podstawie art.26 ustawy emerytalnej na kwotę (...)złotych. Jednocześnie organ rentowy poinformował ubezpieczonego, że istnieje możliwość zaliczenia okresu zatrudnienia w D. od 24 lipca 1973r. do 31 marca 1974r. po nadesłaniu wniosku o przeliczenie świadczenia oraz zaświadczenia potwierdzającego zatrudnienie w w/w zakładzie pracy z prawidłową data urodzenia (decyzja z 25 lipca 2018r. k.32 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony S. G. wnosząc o jej zmianę poprzez zaliczenie do ustalenia wysokości emerytury okresu zatrudnienia w charakterze agenta w Gminnej Spółdzielni (...) w W., a także w charakterze pracownika w Usługowej Spółdzielni Pracy w S., jak również okresu, w którym wydzierżawiał lokale na rzecz Przychodni (...) w S. i na rzecz Przychodni (...) w S.. W odniesieniu do tego okresu ubezpieczony wskazał, że w jego ocenie prowadził wówczas działalność pozarolniczą i opłacał z tego tytułu składki na ubezpieczenie społeczne. Nadto ubezpieczony wskazał, że do ustalenia wysokości emerytury zaliczyć należy okres jego zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...). Wreszcie wg ubezpieczonego nieprawidłowa jest data, od której organ rentowy przyznał mu prawo do emerytury. Świadczenie to powinno być przyzane od miesiąca kwietnia 2018r., gdyż już w tym miesiącu był w siedzibie organu rentowego, ale z uwagi na to, że dokumentacja nie była kompletna, pracownik organu polecił mu złożenie dokumentacji po jej skompletowaniu (odwołanie k.2 akt sprawy).

Po złożeniu odwołania, w dniu 27 sierpnia 2018r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o ponowne obliczenie wysokości emerytury poprzez zaliczenie okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) od 24 lipca 1973r. do 31 marca 1974r. przedkładając na tę okoliczność świadectwo pracy z 21 sierpnia 2018r. (wniosek o przeliczenie emerytury k.35-36 akt emerytalnych). Po rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z 5 września 2019r. organ rentowy przeliczył od 1 maja 2018r. ,tj. od miesiąca przyznania świadczenia, emeryturę ubezpieczonego po uprzednim przeliczeniu kapitału początkowego z uwzględnieniem w/w okresu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...). Wysokość emerytury wyniosła(...),31 złotych brutto miesięcznie (decyzja o przeliczeniu emerytury z 5 września 2018r. k.39 akt emerytalnych).

W odniesieniu do pozostałych okresów objętych odwołaniem ubezpieczonego organ rentowy wskazał, że są one nieudowodnione i jako takie nie mogą być zaliczone do ustalenia wysokości emerytury. Brak jest również podstaw do przyznania ubezpieczonemu emerytury od 1 kwietnia 2018r., gdyż wniosek o emeryturę został złożony w dniu 30 maja 2018r. i zgodnie z regulacją art.129 ust.1 ustawy emerytalnej prawo do świadczenia zostało przyznane od miesiąca zgłoszenia wniosku. Wskazując na powyższe organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania (odpowiedź na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. G. w okresie od 1 lutego 1982r. do 30 kwietnia 1983r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w Usługowej Spółdzielni Pracy w S. na stanowisku zaopatrzeniowca w dziale zaopatrzenia. Przełożonym ubezpieczonego we wskazanym okresie był T. Ś. zatrudniony na stanowisku kierownika działu zaopatrzenia. Powyższa Spółdzielnia miała kilka zakładów usługowo-produkcyjnych i świadczyła różne usługi – tapicerskie, z zakresu produkcji mebli. Ubezpieczony zaopatrywał zakłady w tkaniny i inne materiały potrzebne do świadczenia usług (zeznania świadków: T. Ś. i H. K. k.19v-20 akt sprawy oraz świadectwa pracy wymienionych świadków potwierdzające okres zatrudnienia w Usługowej Spółdzielni Pracy w S. w okresach odpowiednio: od 1 lutego 1978r. do 30 kwietnia 1991r. oraz od 14 sierpnia 1978r. do 30 czerwca 2016r. k.25-26 akt sprawy, zeznania ubezpieczonego k.11v akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. G. zasługiwało na uwzględnienie w zakresie, w jakim ubezpieczony wnosił o zaliczenie do wysokości emerytury okresu zatrudnienia w Usługowej Spółdzielni Pracy w S. od 1 lutego 1982r. do 30 kwietnia 1983r. W tym miejscu wskazać należy, że na skutek przeliczenia przez organ rentowy – po wydaniu zaskarżonej decyzji - emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem okresu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) w G. okoliczność ta nie była przedmiotem sporu w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art.6 ust.2 pkt 1 lit.a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) okresami składkowymi zaliczanymi w myśl art.174 ust.2 pkt 1 powyższej ustawy do ustalenia wysokości kapitału początkowego, a następnie do ustalenia wysokości emerytury, są przypadające przed dniem 15 listopada 1991r. okresy zatrudnienia po ukończeniu 15. roku życia na obszarze Państwa Polskiego w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową. Należy zauważyć, że na okoliczność zatrudnienia w Usługowej Spółdzielni Pracy w S. ubezpieczony nie przedstawił dowodów z dokumentów w postaci świadectwa pracy czy legitymacji ubezpieczeniowej wskazując, że ich nie posiada i z uwagi na likwidację spółdzielni nie jest w stanie dowodów takich przedstawić. W toku procesu Sąd uzyskał informację ze Związku (...) w W. (k.42 akt sprawy), że Związek nie jest w posiadaniu akt osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w Usługowej Spółdzielni Pracy w S.. Na okoliczność zatrudnienia w Usługowej Spółdzielni Pracy w S. ubezpieczony zaoferował dowody w postaci zeznań świadków – współpracowników z okresu tego zatrudnienia w osobach H. K. i T. Ś. (zeznania świadków na k.46-47 akt sprawy). W toku procesu Sąd przesłuchał w/w świadków oraz samego ubezpieczonego na okoliczność zatrudnienia w/w Spółdzielni. W trakcie zeznań ubezpieczony doprecyzował, ze zatrudnienie w powyższej Spółdzielni podjął niedługi po wprowadzeniu stanu wojennego i trwało ono ponad rok poczynając od 1 lutego 1982r. do 30 kwietnia 1983r. Wskazał, że było to zatrudnienie na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku zaopatrzeniowca (zeznania ubezpieczonego k.11v akt sprawy). Zeznania przesłuchanych świadków T. Ś. i H. K. pozwoliły pozytywnie zweryfikować twierdzenia ubezpieczonego tak co do podstawy zatrudnienia ,tj. na podstawie umowy o pracę, jak i wymiaru czasu pracy, zajmowanego stanowiska oraz okresu zatrudnienia. Załączone do akt sprawy świadectwa pracy dotyczące świadków (na k.25-26 akt sprawy) potwierdziły przy tym, że w okresie deklarowanym przez ubezpieczonego jako okres pracy w Usługowej Spółdzielni Pracy w S. ,tj. od 1 lutego 1982r. do 30 kwietnia 1982r., świadkowie byli pracownikami tejże Spółdzielni, przy czym świadek T. Ś. jako kierownik działku zaopatrzenia i zbytu był bezpośrednim przełożonym ubezpieczonego. Świadkowie potwierdzili przy tym, że ubezpieczony podjął zatrudnienie niedługo po wprowadzeniu stanu wojennego i trwało ono ponad rok. Wobec spójnych i logicznych zeznań ubezpieczonego potwierdzonych wiarygodnymi zeznaniami świadków Sąd stwierdził, że okres w/w zatrudnienia ubezpieczonego w Usługowej Spółdzielni Pracy w S. podlega uwzględnieniu do wyliczenia wysokości emerytury. Na wniosek Sądu organ rentowy przedstawił wyliczenie wysokości emerytury ubezpieczonego na dzień 1 maja 2018r. przy uwzględnieniu powyższego okresu wskazując, że wynosi ona 1 477,21 złotych brutto miesięcznie – wersja II wyliczeń (pismo organu rentowego k.46-47 akt sprawy). Mając na uwadze powyższe okoliczności i przedstawione wyliczenie emerytury Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

W ocenie Sądu na uwzględnienie nie zasługiwały natomiast twierdzenia ubezpieczonego co do zaliczenia do wysokości emerytury okresu zatrudnienia w charakterze agenta w Gminnej Spółdzielni (...) w W., a także okresu, w którym ubezpieczony wynajmował lokale na rzecz Przychodni (...) w S. i na rzecz Przychodni (...) w S.. Na okoliczność pierwszego z wymienionych okresów ubezpieczony nie przedstawił dowodów z dokumentów, oferując obok swoich zeznań, zeznania świadków w osobach B. G. i Z. D.. Przeprowadzone dowody z zeznań świadków oraz zeznań ubezpieczonego okazały się niewystarczające do poczynienia w oparciu o nie pewnych ustaleń nie tylko co do okresu ubezpieczenia, ale i samego tytułu ubezpieczenia. Sam ubezpieczony twierdził, że zawarł z Gminną Spółdzielnią (...) w W. umowę agencyjną na prowadzenie restauracji w lokalu Spółdzielni i z tego tytułu płacił Spółdzielni co miesiąc ryczałt, a Spółdzielnia odprowadzała za niego składki na ubezpieczenie społeczne. Okoliczności te pozostały jednak nieudowodnione. Ubezpieczony nie przestawił umowy agencyjnej, którą miał zawrzeć ze Spółdzielnią. Świadkowie B. G. i Z. D. wskazali, że ubezpieczony prowadził restaurację w W. i w przybliżeniu określili czasokres takiej aktywności ubezpieczonego jako rok 1980-1981 lub też 1982 (tak świadek Z. D. – zeznania k.20v akt sprawy). Świadkowie nie byli jednak w stanie potwierdzić precyzyjnie rodzaju umowy, na podstawie której ubezpieczony prowadził restaurację, a okoliczność ta ma istotne znaczenie, gdyż bez ustalenia tytułu ubezpieczenia nie jest możliwe zaliczenie danego okresu do okresu ubezpieczenia. Nie udowodniono ponadto, że w deklarowanym przez ubezpieczonego okresie została za niego opłacona składka na ubezpieczenie społeczne. Tymczasem zgodnie z art.6 ust.2 pkt 13 lit.a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okresy składkowe uważa się okresy pracy wykonywanej na obszarze Państwa Polskiego na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz współpracy przy wykonywaniu takiej umowy objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w którym występowało zwolnienie od opłacania składki.

Na uwzględnienie nie zasługiwało również twierdzenie ubezpieczonego, że do okresu ubezpieczenia zaliczyć należy okres od 1 lipca 1994r. do 31 sierpnia 1996r., w którym to okresie ubezpieczony wynajmował lokale na rzecz Przychodni (...) w S. i na rzecz Przychodni (...) w S. (oświadczenie ubezpieczonego z 22 sierpnia 2018r. i umowy najmu z 12 lipca 1994r. i 1 lipca 199r. wraz z aneksami k.50-56 akt emerytalnych). W toku zeznań ubezpieczony wskazał, że w jego ocenie okres najmu lokalu przypada na czas prowadzenia przez niego działalności gospodarczej (zeznania ubezpieczonego k.12 akt sprawy). Twierdzenie to jest jednak nieudowodnione. W aktach organu rentowego znajdują się potwierdzenia okresów prowadzenia przez ubezpieczonego pozarolniczej działalności, które nie obejmują powyższego okresu (k.17-18 akt emerytalnych), a ubezpieczony nie przedstawił na te okoliczność żadnych dowodów.

Na uwzględnienie nie zasługiwało wreszcie twierdzenie ubezpieczonego, że prawo do emerytury powinno być przyznane od 1 kwietnia 2018r., a nie od 1 maja 2018r. Z akt emerytalnych wynika, że wniosek o emeryturę wpłynął do organu rentowego w dniu 30 maja 2018r., a zatem przyznając ubezpieczonemu emeryturę od 1 maja 2018r. organ rentowy postąpił zgodnie art.129 ust.1 ustawy emerytalnej zgodnie z którym, świadczenia wypłaca się od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§1 kpc w pozostałej części odwołanie ubezpieczonego oddalił.