Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jerzy Zalasiński
Protokolant	st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2019 r. w S.

odwołania Z. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 18 lipca 2018 r. Nr (...)

w sprawie Z. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od Z. L. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IVU 670/18

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 18.07.2018r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. dokonał rozliczenia renty z tytułu niezdolności do pracy ubezpieczonego Z. L. w związku z przychodem osiągniętym w roku 2017 i zobowiązał go do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie 1446,90 zł.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony Z. L. wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie, że nie ma obowiązku zwrotu tytułem nienależnie pobranych świadczeń kwoty 1446,90 zł.

W uzasadnieniu odwołania podniósł, że osiągnięty przez niego dochód w 2017 r. nie uzasadnia ustaleń ZUS.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, że ubezpieczony w roku rozliczeniowym osiągnął łączny przychód z tytułu zatrudnienia i prowadzenia działalności gospodarczej w kwocie 36.969 zł i przekroczył niższą kwotę graniczną ustaloną dla tego okresu (35.522,10 zł) o kwotę 1446,90 zł. W spornym okresie ubezpieczony pobrał nienależne świadczenie w kwocie 1446,90 zł.

W piśmie procesowym z dnia 20.05.2019r. ubezpieczony podniósł, że zgadza się z ustaleniami faktycznymi poczynionymi przez ZUS oraz z wykładnią art. 103 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Podniósł jednak, że prowadził działalność gospodarczą w okresie od 1 stycznia do 26 maja 2017r. Pomimo tego ZUS przyjął prowadzenie działalności gospodarczej przez okres pełnych 5 miesięcy. Zdaniem skarżącego przy dokonaniu rozliczeń ZUS powinien przyjać rzeczywisty okres prowadzenia działalności gospodarczej to jest 4 miesiące i 26 dni. Przy takim wyliczeniu kwota zwrotu świadczenia wynosi 1031,90 zł.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.

Odwołanie nie jest uzasadnione. Bezspornym jest w sprawie, że w roku 2017 ubezpieczony Z. L. osiągnął przychód z tytułu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...). w kwocie 24180 zł. Ponadto w okresie od 1 stycznia 2017r. do 26 maja 2017r. prowadził działalność gospodarczą. Przychód z prowadzonej działalności gospodarczej wyniósł 12789 zł. Suma tych kwot przekroczyła niższą kwotę graniczną o 1446,90 zł. Należy zaznaczyć, że ubezpieczony został prawidłowo pouczony o warunkach uznania świadczenia za nienależne i konieczności zwrotu pobranego świadczenia (k.28v a.r.). W ocenie Sądu Okręgowego organ rentowy nie naruszył obowiązujących przepisów. Ostatecznie ubezpieczony kwestionował jedynie przyjęcie przez organ rentowy okresu prowadzenia działalności gospodarczej przez 5 miesięcy, a nie przez 4 miesiące i 26 dni. Stanowisko ubezpieczonego nie jest zasadne. Zgodnie z ar. 104 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS dla emerytów i rencistów prowadzących pozarolniczą działalność za przychód, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych. Z kolei z art. 18 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5 i 5a,(prowadzących działalność gospodarczą) stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. W przepisie tym ustawodawca odwołał się do prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Zdaniem Sądu Okręgowego obliguje to organy stosujące ten przepis do rozliczeń miesięcznych, bez możliwości dzielenia prognozowanej kwoty na poszczególne dni.

Mając powyższe na uwadze na mocy art. 477 ¹⁴ par.1 kpc Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku. O kosztach procesu Sąd Orzekła na podstawie art. 98 kpc w związku z par. 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018r. poz.265)