Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015r. w S.

odwołania R. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 14 kwietnia 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie R. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 702/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 14 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił R. R. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył R. R. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że decyzja nie uwzględnia faktycznego stanu zdrowia udokumentowanego w dokumentacji medycznej (odwołanie wraz z załącznikami w postaci dokumentacji medycznej k.1-5 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 17 marca 2015r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6-7 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony R. R. do 24 stycznia 2015r. uprawniony był do świadczenia rehabilitacyjnego (decyzja z 23 grudnia 2014r. o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego do 24 stycznia 2015r. k.2 akt o świadczenie rehabilitacyjnego za wnioskiem z 18 grudnia 2014). W dniu 16 stycznia 2015r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.1 akt rentowych za wnioskiem z 16 stycznia 2015r.). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 17 lutego 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 17 lutego 2015r. k.7 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 17 marca 2015r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.31-33 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 17 marca 2015r. k.11 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 14 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 14 kwietnia 2015r. k.22 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 64 lata i wykształcenie zawodowe – mechanik samochodowo-ciągnikowy. Ubezpieczony nie pracował w swoim zawodzie, poza okresem praktycznej nauki zawodu. Przez około 6 lat ubezpieczony pracował w zawodzie ślusarza oraz montera-malarza konstrukcji stalowych w Fabryce (...) w M., a następnie wykonywał zawód parkieciarza – układanie, cyklinowanie i lakierowanie parkietu. Zawód ten wykonywał w ramach zatrudnienia na umowę u pracę, a także w ramach własnej działalności gospodarczej (świadectwo pracy, zaświadczenia i kopia legitymacji ubezpieczeniowej k.10-15 akt rentowych za wnioskiem z 21 stycznia 2014r. oraz potwierdzenie okresu ubezpieczenia z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej k.27-29 akt rentowych za wnioskiem z 21 stycznia 2014r., wyjaśnienia ubezpieczonego k.24-24v akt sprawy – nagranie od minuty 1 do 6).

Ubezpieczony cierpi na chorobę zwyrodnieniowo-dyskopatyczną kręgosłupa L-S z nawracającym zespołem bólowym bez ograniczenia jego ruchomości, chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych bez ograniczenia ruchomości stawów i sprawności chodu oraz chorobę zwyrodnieniową barku prawego z niewielkim ograniczeniem jego ruchomości bez istotnego upośledzenia sprawności kończyny. Ponadto ubezpieczony cierpi na wieloogniskowe naczyniopochodne uszkodzenie mózgu, przewlekłe bole głowy naczyniopochodne oraz astenię organiczną. Badanie ortopedyczne ubezpieczonego wykazuje objawy chondropatii obu stawów kolanowych, bez ograniczenia ich ruchomości i sprawności chodu, a także niewielkie ograniczenie ruchomości barku prawego bez upośledzenia sprawności funkcjonalnej kończyny górnej prawej. Ponadto badanie wykazuje zadowalającą ruchomość kręgosłupa we wszystkich odcinakach, bez objawów korzeniowych i ubytkowych neurologicznych istotnych funkcjonalnie. W okresach zaostrzeń dolegliwości ubezpieczony wymaga leczenia farmakologicznego oraz rehabilitacji i może być wówczas okresowo niezdolny do pracy w ramach zasiłku chorobowego. Przedstawiony stan narządu ruchu ubezpieczonego nie powoduje niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi przez ubezpieczonego kwalifikacjami. Stwierdzone u ubezpieczonego rozsiane zmiany naczyniopochodne w obu półkulach mózgu nie powodują deficytu neurologicznego i nie stanowią podstawy do stwierdzenia niezdolności do pracy. Badanie psychiatryczne ubezpieczonego oraz przeprowadzone testami diagnozy organicznej badanie psychologiczne wskazują na rozpoznanie u ubezpieczonego astenii organicznej. Wynikające stąd zaburzenia funkcji poznawczych nie osiągają poziomu otępienia i nie powodują niezdolności ubezpieczonego do pracy (opinia biegłych ortopedy, neurologa, psychiatry i psychologa k.12-14 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego R. R. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie sprawy z odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, psychiatrii i psychologii dała podstawy do ustalenia, że w obecnym stanie zdrowia ubezpieczony nie jest osobą niezdolną do pracy. Biegli rozpoznali u ubezpieczonego opisane wyżej schorzenia narządu ruchu, schorzenie neurologiczne pod postacią wieloogniskowego naczyniopochodnego uszkodzenia mózgu i przewlekłych naczyniopochodnych bólów głowy oraz schorzenie w postaci astenii organicznej stwierdzając, że stopień zaawansowania tych schorzeń nie narusza sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami (opinia k.12-14 akt sprawy).

Analizując powyższą opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie. Biegli są specjalistami z zakresu schorzeń, na które cierpi ubezpieczony. Przed wydaniem opinii biegli zbadali ubezpieczonego i zapoznali się z dokumentacją medyczną z jego leczenia. Należy wskazać, że ubezpieczony nie zgodził się z ustaleniami biegłych, jednakże ocena stanu zdrowia prezentowana przez ubezpieczonego nie podważa ustaleń biegłych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.