Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSR del. Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2014r. w S.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 kwietnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu J. K. przysługuje prawo do emerytury od dnia (...)r.

Sygn. akt: IV U 730/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 kwietnia 2013 r. znak: ENMS/25/036013428 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. K. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia w wymiarze (...)dni, natomiast nie zaliczył okresów zatrudnienia od (...)r. w Spółdzielni (...) w S. Oddział w M. oraz okresu zatrudnienia od dnia (...)r. w (...) spółka jawna w W. Zakład Produkcyjny (...).

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że organ rentowy nie zasadnie, nie uznał mu okresu pracy w warunkach szczególnych w okresach wymienionych w zaskarżonej decyzji. Wskazał, że w obu zakładach pracy pracował stale i w pełnym wymiarze czasu jako kierowca samochodów ciężarowych o masie całkowitej powyżej 3,5 tony, która to praca jest pracą w warunkach szczególnych. Dodatkowo podniósł, że samo zaniedbanie pracodawcy w zakresie prawidłowego wystawienia świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie może negatywnie oddziaływać na jego uprawnienia emerytalne (odwołanie k. 2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.7).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. K. w dniu (...)r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu (...)r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze (...)dni, z czego okresy składkowe wynoszą (...)dni. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia od (...). w (...) Przedsiębiorstwie (...) w wymiarze (...)dni. Nie zaliczył natomiast okresów zatrudnienia od (...)r. w Spółdzielni (...) w S. Oddział w M. oraz okresu zatrudnienia od dnia (...)r. w (...) spółka jawna w W. Zakład Produkcyjny (...).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z (...)r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 30.04.2013 r. k. 44 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony J. K. od dnia (...)r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Spółdzielni (...) w S. Oddziale w M. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego (świadectwo pracy k.38 akt organu rentowego, akta osobowe). Ubezpieczony w okresie w/w był kierowcą (...), J., Kamaz, tj. samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Spółdzielnia (...) zajmowała się rozładunkiem wagonów i przewożeniem materiałów do Gminnych Spółdzielni. Ubezpieczony przewoził samochodami ciężarowymi marki S., J., Kamaz: węgiel, cement, wapno, tarcicę, bale, deski, papę, nawozy, stal i inne materiały budowlane. (...) z wagonów na samochody były ładowane koparkami, dźwigami, a rozładunek był wykonywany przez pracowników Gminnych Spółdzielni, do których był przewożony towar. Ubezpieczony pracę kierowcy samochodów ciężarowych wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: R. C. k. 20v, A. K. k.21, zeznania ubezpieczonego k. 21-21v).

W okresie od (...)r. ubezpieczony pracował w firmie (...) Spółka Jawna w W. Zakładzie Produkcyjnym w Ł. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego (świadectwo pracy w szczególnych warunkach k.15 akt organu rentowego). W niniejszej firmie powód zajmował się przewozem cegły z Zakładu Produkcyjnego w Ł. na budowy do W.. Cegły przewoził TIR-ami, których masa całkowita również wynosi powyżej 3,5 tony (zeznania ubezpieczonego k. 21v).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporne, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v, zeznania ubezpieczonego k.21v).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. K. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem (...)r. oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy, nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż oprócz stażu pracy uznanego przez organ rentowy w wymiarze (...)dni stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w okresie od (...)r. w Spółdzielni (...) w S. Oddział w M. oraz od dnia (...)r. w (...) spółka jawna w W. Zakład Produkcyjny (...).

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w wymienionych zakładach w okresie od (...)r. był zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony marki S., K., J. w (...) w S. Oddział w M. oraz jako kierowca T. w (...) spółka jawna w W. Zakład Produkcyjny (...). Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków: R. C. (k.20v), A. K. (k.21), dokumentacji zawartej w aktach osobowych za okres jego zatrudnienia w (...) w S. O/ w M. wykazał bezspornie, że ubezpieczony pracował na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych marki S., K., J., którymi przewoził materiały potrzebne do produkcji rolnej począwszy od nawozów, materiałów budowlanych, skończywszy na stali z wagonów do Gminnych Spółdzielni (...). Wymienione samochody ciężarowe mają dopuszczalny ciężar całkowity powyżej 3,5 tony. Wymienieni świadkowie pracowali razem z ubezpieczonym w wymienionym zakładzie na stanowisku kierowców samochodów ciężarowych i zeznali, że ubezpieczony nie wykonywał innej pracy niż kierowy wymienionych powyżej pojazdów ciężarowych. Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania wymienionych świadków i ubezpieczonego, bowiem wymienione dowody są spójne, korespondują ze sobą oraz mają oparcie w materiale dowodowym z dokumentów z akt osobowych. Sąd również obdarzył wiarygodnością zeznania ubezpieczonego w części, gdzie zeznawał jaką pracę wykonywał w (...) spółka jawna w W. Zakład Produkcyjny (...) i ustalił, że wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Z przeprowadzonym przez Sąd dowodów wynika również bezspornie, że w obu zakładach pracy ubezpieczony jako kierowca samochodów ciężarowych pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Podsumowując Sąd uznał, iż ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony oraz stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na tym stanowisku w okresie (...)r. w (...) w S. Oddział w M. oraz w okresie od(...). w (...) spółka jawna w W. Zakład Produkcyjny (...), a więc w warunkach szczególnych przez okres (...) dni a zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiada okres pracy w takich warunkach w wymiarze wynoszącym (...)dni łącznie ze stażem uznanym przez organ rentowy w wymiarze (...)

Podkreślić jednak należy, że skoro o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności, to również fakt, iż zakłady pracy wystawił ubezpieczonemu świadectwa pracy w warunkach szczególnych z nienależytą starannością nie powoduje, iż ubezpieczony nie wykonywał pracy w tych warunkach.

Nie ulega wątpliwości Sądu, że czynności wykonywane przez ubezpieczonego, opisane w części poświęconej ustaleniom faktycznym, mieszczą się w zakresie prac kierowcy samochodów ciężarowych. Prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony zaliczane są do prac wykonywanych w warunkach szczególnych (wykaz A dział VIII, poz. 2 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że J. K. przysługuje prawo do emerytury od(...)r. tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożono wniosek o przyznanie emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.