Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 grudnia 2014r. w S.

odwołania E. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie E. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje E. M. prawo do emerytury od dnia 1 maja 2013 roku.

Sygn. akt IV U 754/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 maja 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy E. M. prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) albowiem wnioskodawca nie udowodnił co najmniej 15-stoletniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony E. M., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury, twierdząc, iż posiada 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych. Domagał się zaliczenia do stażu pracy w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia w (...) w W. od 4 maja 1987r. do 30 września 1990r. i od 10 stycznia 1991r. do 9 września 1994r. Wskazał, że w okresach tych pracował na stanowiskach ślusarz – lakiernik i ślusarz – tłoczarz (k. 2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji oraz wskazując, iż odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które pozwalałyby na uwzględnienie roszczenia i przyznanie prawa do emerytury (k. 3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony E. M., ur. (...) złożył w dniu 29 kwietnia 1953r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do wcześniejszej emerytury. Na podstawie dokumentacji przedłożonej przez ubezpieczonego pozwany organ rentowy przyjął za udowodniony na dzień 01.01.1999r. łączny okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze: 26 lat, 3 miesięcy i 11 dni, w tym 12 lat, 11 miesięcy i 1 dzień stażu pracy w warunkach szczególnych. Do stażu pracy w warunkach szczególnych ZUS zaliczył okresy zatrudnienia ubezpieczonego w (...) w S. od 5 maja 1975r. do 30 września 1981r.; od 1 czerwca 1983r. do 30 kwietnia 1987r. i od 7 listopada 1995r. do 31 grudnia 1998r. W związku z tym organ rentowy zaskarżoną decyzją odmówił przyznania E. M. emerytury w obniżonym wieku emerytalnym.

W toku postępowania rozpoznawczego ubezpieczony popierał odwołanie od decyzji i wnosił o zaliczenie do stażu pracy w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia w Wojewódzkiej Spółdzielni Pracy (...) w W. od 4 maja 1987r. do 30 września 1990r. na stanowisku ślusarz – lakiernik oraz od 10 stycznia 1991r. do 9 września 1994r. na stanowisku ślusarz – tłoczarz.

Spółdzielnia miała profil wielobranżowy, produkowała artykuły metalowe, przemysłowe, sportowe, namioty, była też nawijalnia cewek. E. M. w pierwszym okresie zatrudnienia, tj. od 4 maja 1987r. do 30 września 1990r.pracował jako lakiernik, a w drugim okresie, tj. od 10 stycznia 1991r. do 9 września 1994r. pracował jako tłoczarz. Lakierował wszystkie elementy metalowe artykułów, które były produkowane przez Spółdzielnię. Lakierowanie odbywało się w kabinach natryskowo pistoletem. Ubezpieczony lakierował sanki, węglarki, metalowe nogi od stołów, skrzynki narzędziowe, stoliki warsztatowe. Lakiernik cały czas miał co robić. Produkcja pracowała na 2 zmiany. Tylko wyjątkowo mogło nie być pracy dla lakiernika, wówczas wykonywał prace galwanizerskie lub obsługiwał prasę. Lakierowanie elementów metalowych było podstawowym zajęciem wnioskodawcy, a uzupełniająco wykonywał prace galwanizerskie, toczenie, nitowanie, obsługiwał prasę. Od 10 stycznia 1991r. do 9 września 1994r. wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku ślusarz – tłoczarz. W rzeczywistości jego podstawowym zajęciem w tym okresie było tłoczenie, zaś w braku zajęcia dla tłoczarza wykonywał prace ślusarskie. Praca tłoczarza polegała na obsłudze pras do wykonywania formatek z metalu, była to praca na produkcji przy tłoczeniu blach. Prasy były mechaniczne (zeznania świadków: J. P. (k. 20v-21), B. C. (k. 21-21v), H. G. (k. 21v-22), A. J. (k. 35v-36), ubezpieczonego E. M. (k. 36 w zw. z k.8-9).

Ze świadectwa pracy z 31 lipca 1990r. wystawionego przez Wojewódzką Spółdzielnię Pracy (...) w W. wynika, że E. M. był zatrudniony w wymienionym zakładzie od 4 maja 1987r. do 30 września 1990r. na stanowisku ślusarza-lakiernika (k. 15 akt za wnioskiem o świadczenie przedemerytalne).

Ze świadectwa pracy z 9 września 1994r. wystawionego przez Wojewódzką Spółdzielnię Pracy (...) w W. wynika, że E. M. był zatrudniony w wymienionym zakładzie od 10 stycznia 1991r. do 9 września 1994r. na stanowisku ślusarza-tłoczarza (k. 16 akt za wnioskiem o świadczenie przedemerytalne).

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawę do uznania, iż ubezpieczony E. M. w okresie zatrudnienia od 4 maja 1987r. do 30 września 1990r. w Wojewódzkiej Spółdzielni Pracy (...) w W. pracował na stanowisku lakiernika, zaś w okresie od 10 stycznia 1991r. do 9 września 1994r. w Wojewódzkiej Spółdzielni Pracy (...) w W. pracował na stanowisku tłoczarza. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego i przesłuchanych w sprawie świadków co do rodzaju pracy, którą wykonywał w spornym okresie zatrudnienia w wymienionym zakładzie. Z zeznań tych wynika, że podstawowym zajęciem E. M. w pierwszym okresie zatrudnienia była praca lakiernika w kabinie, jedynie uzupełniająco wykonywał prace galwanizerskie i obsługę prasy. Nie budzi wątpliwości Sądu, że praca lakiernika jest pracą w warunkach szczególnych wymienioną w Wykazie A rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 07.02.1983r. w Dziale XIV pod poz. 17 „lakierowanie ręczne lub natryskowe – nie zhermetyzowane”.

Zdaniem Sądu wykonywanie przez ubezpieczonego pracy na stanowisku lakiernika należy przyporządkować do tej regulacji. Zaliczenie tylko okresu pracy na stanowisku lakiernika do pracy w warunkach szczególnych jest wystarczające do spełnienia wymogu 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Dlatego też Sąd zaliczył okres zatrudnienia wnioskodawcy od 4 maja 1987r. do 30 września 1990r. w Wojewódzkiej Spółdzielni Pracy (...) w W. jako okres pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisów § 2 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 07.02.1983r. Jednocześnie nie budzi wątpliwości, iż ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. udowodnił ponad 25-cioletni okres ogólnego stażu pracy, w tym ponad 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych. Spełnił zatem przesłanki wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 powołanego aktu prawnego, a także spełnił warunki określone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w dniu (...)., tj. od dnia, w którym ukończył (...) rok życia.

Wobec powyższego Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.