Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2014r. w S.

odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 11 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. P. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 kwietnia 2013 r. do 31 marca 2015 r.

Sygn. akt IV U 780/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...)r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawczyni A. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia (...)r. nie stwierdziła u niej niezdolności do pracy i tym samym nie został spełniony jeden z warunków do uzyskania renty, określony w treści art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227).

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona A. P., która wnosiła o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia. Odwołująca się opisała obszernie swoje schorzenia argumentując, iż orzeczenie komisji lekarskiej ZUS jest błędne.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje;

Ubezpieczona A. P., ur. (...) była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do (...) r. W dniu (...)r. wystąpiła z wnioskiem do ZUS o przyznanie prawa do tego świadczenia na dalszy okres. W toku postępowania orzeczniczego ubezpieczona została przebadana przez komisję lekarską ZUS, która to rozpoznała u niej : padaczkę, zwyrodnienie siatkówek obu oczu z upośledzeniem ostrości wzroku (k. 22 a.l.). W ocenie komisji lekarskiej schorzenia te nie naruszają sprawności organizmu badanej w stopniu dającym podstawy do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia (...)r.

W toku postępowania rozpoznawczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy : neurologa i okulisty (k. 21 a.s.). Biegli po przebadaniu ubezpieczonej i po zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jej dotychczasowego leczenia zdiagnozowali u niej : zwyrodnienie centralne siatkówki, starczowzroczność, praktyczną ślepotę oka prawego oraz padaczkę. Zdaniem biegłych schorzenia te powodują nadal częściową niezdolność do pracy na okres 2 lat. W uzasadnieniu opinii biegli stwierdzili m.in., iż ubezpieczona choruje na padaczkę od 6-go roku życia i pomimo stosowanej farmakoterapii brak zadowalających wyników. Odnośnie stanu narządu wzroku biegli wskazali, że badana ma bardzo osłabioną ostrość wzroku. Łącznie obydwa schorzenia powodują częściową niezdolność do pracy.

Do opinii tej zastrzeżenia złożył pozwany organ rentowy (k. 28 i 30 a.s.). Zarzucano, iż w opinii brak jest informacji o ostrości wzroku, a także informacji o częstotliwości występowania napadów padaczkowych. W konkluzji organ rentowy wnosił o powołanie innych biegłych tych samych specjalności.

Sąd oddalił ten wniosek dowodowy uznając, że zarzuty zawarte w pisemnych zastrzeżeniach ZUS są niezasadne. Wydanie opinii było poprzedzone wywiadem i badaniem przedmiotowym. W aktach sprawy znajduje się formularz badania przedmiotowego, w którym podane są wyniki badań okulistycznych. Z badań tych wynika, że ostrość wzroku OP do dali = liczy palce przed okiem, OL do dali= 0,8, zaś OP do bliży = nie czyta, OL = 0,5 z kor + 3,0 D..

Z badania neurologa wynika, że napady padaczkowe zdarzają się średnio 2 razy w miesiącu. Zatem przyjąć należało, iż opinia biegłych lekarzy oparta była na obiektywnych badaniach. Sąd uznał opinię tę za miarodajną i obiektywną. Ubezpieczona pracowała przed uzyskaniem prawa do renty jako referent. W tej sytuacji Sąd przyjął, że jest ona nadal okresowo częściowo niezdolna do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, iż A. P. jest uprawniona do renty za okres od (...)r. do (...)r.

Powyższe Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.