Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2019r. w S.

odwołania J. C.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 3 października 2018 r. Nr (...)

w sprawie J. C.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do niezrealizowanej emerytury rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala J. C. prawo do niezrealizowanego świadczenia po zmarłej G. M..

Sygn. akt IV U 786/18

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 03.10.2018r. organ rentowy Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu J. C. prawa do niezrealizowanego świadczenia po zmarłej G. M.. W uzasadnieniu decyzji Prezes KRUS podniósł, że wnioskodawca nie spełnia warunków zawartych w art. 52 ust. 1 pkt. 2 w związku z art. 136 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Od decyzji tej odwołanie złożył wnioskodawca J. C. (podał błędną datę decyzji, lecz treść odwołania wskazuje, że kwestionuje decyzję z dnia 03.10.2018r.) wnosząc o wypłatę niezrealizowanego świadczenia po zmarłej babci G. M.. W uzasadnieniu odwołania podniósł, że prowadził z G. M. wspólne gospodarstwo domowe, był jej jedynym opiekunem i pozostawała ona na jego utrzymaniu.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, że J. C. nie należy do grona osób uprawnionych do renty rodzinnej. Powinien więc wykazać, że zmarła przed śmiercią pozostawała na jego utrzymaniu. W ocenie organu rentowego G. M. nie była na utrzymaniu J. C., ponieważ pobierała emeryturę rolniczą łącznie z dodatkiem pielęgnacyjnym w kwocie 1102,50 zł.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.

Odwołanie J. C. zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 136 par. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z art. 52 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku - innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. W ocenie Sądu Okręgowego wnioskodawca spełnia warunek określony w ostatnim członie tego przepisu. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem za osoby pozostające na utrzymaniu uważa się osoby, które bądź nie posiadają własnych świadczeń z ubezpieczenia społecznego, bądź też pobierają takie świadczenia w najniższej wysokości, a koszt zaspokajania ich usprawiedliwionych potrzeb jest znacznie większy. Jest poza sporem, że G. M. pobierała emeryturę rolniczą w najniższej wysokości – 1102, 50 zł w tym dodatek pielęgnacyjny w kwocie 215,84 zł. G. M. zmarła 10.09.2018r. w wieku 89 lat. Była osobą wymagającą opieki. Doświadczenie życiowe wskazuje, że tak niska kwota emerytury w minimalnym stopniu zaspakaja potrzeby osoby starszej i niesamodzielnej. Osoby takie wymagają zakupu leków (z reguły drogich), pieluch jednorazowych tzw. pampersów, odpowiedniego żywienia (dieta), opłacenia opakunki, dowiezienia na wizyty lekarskie i inne badania. Z reguły wydatki na osobę starszą kilkakrotnie przekraczają kwotę 1000 zł. Sąd dał wiarę zeznaniom wnioskodawcy (k.41-41v), że wydatki te ponosił. Zeznania jego znajdują potwierdzenie w złożonych do akt rachunkach za prąd (k.2-40), za telefon (k. 7-10), za podatek od nieruchomości (k.5-6). W ostatnim miesiącu życia G. M. przebywała w Zakładzie (...) w K.. Wnioskodawca ponosił opłatę za ten pobyt w kwocie 100 zł dziennie. Ponadto zobowiązany był do zakupu leków i pampersów (k.11-15).

Należy zatem uznać, że G. M. pozostawała na utrzymaniu swojego wnuka J. C..

Mając powyższe na uwadze na mocy art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc należało orzec jak w wyroku.