Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

POSTANOWIENIE

Dnia 13 grudnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant st. sekr. sądowy Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku K. O.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

w związku z odwołaniem od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 9 czerwca 2015 r. Nr (...)

p o s t a n a w i a :

I.  uchylić zaskarżoną decyzję i przekazać sprawę Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego celem ponownego rozpoznania;

II.  umorzyć postępowanie.

Sygn. akt: IV U 859/15 UZASADNIENIE postanowienia z 13 grudnia 2016r.

Decyzją z 9 czerwca 2015r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i 2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił K. O. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożył K. O. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty rolniczej. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że przez rok przebywał na rencie rolniczej, a z upływem czasu jego zdrowie się pogorszyło i leczy się w kilku poradniach (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z 28 maja 2015r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony K. O. w okresie od 9 kwietnia 2014r. do 30 kwietnia 2015r. uprawniony był do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja z 14 kwietnia 2014r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 30 kwietnia 2015r. k.29-30 akt rentowych). W dniu 25 marca 2015r. ubezpieczony wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej na dalszy okres (wniosek k.46 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza rzeczoznawcę KRUS, który w orzeczeniu z 23 kwietnia 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (orzeczenie lekarza rzeczoznawcy KRUS z 23 kwietnia 2015r. k.54 akt rentowych).

Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza rzeczoznawcy ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską KRUS, która w orzeczeniu z 28 maja 2015r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie ubezpieczonego do komisji lekarskiej KRUS k.59 akt rentowych i orzeczenie komisji lekarskiej KRUS z 28 maja 2015r. k.62 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 9 czerwca 2015r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (decyzja z 9 czerwca 2015r. k.64 akt rentowych).

Rozpoznając odwołanie ubezpieczonego od powyższej decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu medycyny o specjalnościach ortopeda, neurolog, kardiolog i pulmunolog, a następnie również z opinii biegłego urologa celem zbadania ubezpieczonego, zapoznania się z dokumentacją medyczną ubezpieczonego i wypowiedzenia się, czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (postanowienie Sądu z 22 lipca 2015r. k.4 akt sprawy). W złożonych opiniach biegli rozpoznali u ubezpieczonego zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa z zespołem bólowym w wywiadzie, (...) w postaci umiarkowanej, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia lipidowe, a ponadto stan po złamaniu kręgów C6-C7 w 1994r., stan po złamaniu goleni L w 1978r., stan po złamaniu 1 kości śródręcza i stan po złamaniu 4, 5 i 6 żebra po stronie lewej oraz kamicę nerki prawej N 20.0 stwierdzając, że stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia zespołu biegłych ortopedy, neurologa, kardiologa i pulmunologa k.11-12 akt sprawy oraz uzupełniająca opinia tych biegłych k.37 akt sprawy oraz opinia biegłego urologa k.54 akt sprawy).

Na wniosek ubezpieczonego, kwestionującego ustalenia pierwszego zespołu biegłych, Sąd dopuścił dowód z opinii nowego zespołu biegłych o specjalnościach jak wyżej ,tj. ortopedy, neurologa, kardiologa, pulmunologa oraz urologa zlecając im wypowiedzenie się, czy ubezpieczony jest nadal – po 30 kwietnia 2015r. całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a jeżeli nie to na czym polega poprawa w stanie jego zdrowia (postanowienie Sądu z 17 czerwca 2016r. k.71 akt sprawy).

W złożonej opinii biegli rozpoznali u ubezpieczonego tożsame schorzenia co uprzednio opiniujący biegli ,tj. schorzenie narządu ruchu, schorzenie kardiologiczne oraz schorzenie układu oddechowego w postaci (...), a także nowe schorzenie w postaci zmiany naciekowej prawego oskrzela, które rozpoznane zostało we wrześniu 2016r. w badaniu tomografii komputerowej klatki piersiowej oraz nowy uraz w zakresie narządu ruchu ,tj. przebyte w lutym 2016r. kompresyjne złamanie kręgu L2 wymagające zabiegu operacyjnego. W ocenie biegłych rozpoznawane u ubezpieczonego od początku schorzenia kardiologiczne, pulmunologiczne oraz schorzenie narządu ruchu nie powodowały u ubezpieczonego bezpośrednio po 30 kwietnia 2015r. całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Natomiast przebyte w lutym 2016r. kompresyjne złamanie kręgu L2 wymagające leczenia zabiegowego przy istniejącym zespole korzeniowo-bólowym kręgosłupa lędźwiowego i przebytych uprzednio urazach – złamaniach kostnych, a także przy uwzględnieniu pozostałych schorzeń, w tym zmiany naciekowej prawego oskrzela wymagającej dalszej diagnostyki powodują, że od 15 lutego 2016r. ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 15 lutego 2018r. (opinia biegłych ortopedy, neurologa, kardiologa i pulmunologa k.102 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art.477 ¹⁴§4 kpc w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub stwierdzenia niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W takim przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W myśl §5 powyższego przepisu uregulowanie zawarte w zacytowanym §4 stosuje się odpowiednio w sprawach o świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników.

Analizując okoliczności sprawy, w tym treść odwołania ubezpieczonego i ustalenia płynące z opinii drugiego zespołu biegłych Sąd doszedł do przekonania, że w sprawie zachodzą przesłanki do zastosowania powyższej regulacji. Nie ulega wątpliwości, iż w świetle w/w opinii (na k.102 akt sprawy) po wydaniu zaskarżonej decyzji z 9 czerwca 2015r. zaistniały nowe okoliczności w zakresie stanu zdrowia ubezpieczonego ,tj. doznał on nowego urazu kręgosłupa w postaci przebytego w lutym 2016r. kompresyjnego złamania kręgu L2 oraz rozpoznano u niego nowe schorzenie w postaci zmiany naciekowej prawego oskrzela. Schorzenia te – jak wynika z opinii biegłych – mają istotne znaczenie dla oceny istnienia u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. W tych okolicznościach, w myśl powyższego uregulowania, Sąd zobligowany był do uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do rozpoznania organowi rentowemu i w konsekwencji do umorzenia postępowania wywołanego wniesieniem przez ubezpieczonego odwołania od decyzji z 9 czerwca 2015r.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.