IV U 866/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2014-03-14
Sygn. akt IV U 866/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 marca 2014r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący |
SSR del. Elżbieta Wojtczuk |
Protokolant |
st. sekr. sądowy Dorota Malewicka |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2014r. w S.
odwołania F. M.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 21 czerwca 2013 r. Nr (...)
w sprawie F. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do emerytury
zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu F. M. przysługuje prawo do emerytury od dnia 21 maja 2013r.
Sygn. akt: IV U 866/13
UZASADNIENIE
Decyzją z 21 czerwca 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił F. M. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w W. od dnia 04.10.1975 r. do 13.07.1995 r. z uwagi na to, że ubezpieczony nie przedłożył świadectwa pracy w warunkach szczególnych.
Odwołanie od w/w decyzji złożył F. M. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że organ rentowy nie zasadnie, nie uznał mu okresu pracy w warunkach szczególnych. Wskazał, że nie ze swojej winy nie posiada świadectwa pracy w warunkach szczególnych. W okresie od 04.10.1975 r. do 13.07.1995 r. pracował w Spółdzielni (...) w W. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony i przez okres zatrudnienia otrzymywał dodatek pieniężny za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia (odwołanie k.2).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).
Sąd ustalił, co następuje:
Ubezpieczony F. M. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 24 maja 2013r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 1 miesiąc,2 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 24 lata, 7 miesięcy, 5 dni, a okresy nieskładkowe wynoszą 5 miesięcy, 27 dni. Ponadto organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Do pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w W. w okresie od 04.10.1975 r. do 13.07.1995 r. z uwagi na to, że ubezpieczony nie przedłożył świadectwa pracy w warunkach szczególnych.
Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 21 czerwca 2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 21 czerwca 2013 r. k.23 akt emerytalnych ubezpieczonego).
Ubezpieczony był zatrudniony w okresie od 04 października 1975 r. do 13 lipca 1995 r. w Spółdzielni (...) w W. na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy k. 7 akt emerytalnych). Ubezpieczony od dnia 04.10.1975 r. była zatrudniony na podstawie umowy o pracę na dwutygodniowy okres próbny, a po jego upływie na czas nieokreślony i powierzono mu obowiązki kierowcy samochodu ciężarowego (umowa o pracę k. 12). Ubezpieczony najpierw był kierowcą samochodu ciężarowego marki S. z przyczepą o ciężarze całkowitym 11,5 tony (razem z przyczepą), a następnie samochodu ciężarowego marki J. o ciężarze całkowitym 7,5 tony. Rozwoził węgiel z wagonów po Gminnych Spółdzielniach, rozwoził żwir, sypkie materiały budowlane, gazobeton, suporeks, cegły, towar po sklepach. Oba wskazane pojazdy mają dopuszczalny ciężar całkowity powyżej 3,5 tony. Wskazana spółdzielnia była firmą przewozową zajmowała się przewozem towarów i pracowali w niej przeważnie kierowcy. Ubezpieczony nie kierował innymi pojazdami jak wymienione powyżej, nie wykonywał też innej pracy niż praca kierowcy samochodów ciężarowych. Ubezpieczony w wymienionym okresie w Spółdzielni (...) w W. pracował stale na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: T. D. (k.18v), A. N. (k.19), zeznania ubezpieczonego (k.19-19v).
Ubezpieczony nie pozostaje w stosunku pracy i nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporne, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v -2 akt emerytalnych ubezpieczonego).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie F. M. okazało się uzasadnione.
Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.
Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę jako kierowca samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w Spółdzielni (...) w W. w okresie od 04.10.1975r. do 13.07.1995 r.
Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w Spółdzielni (...) w W. we wskazanym powyżej okresie był zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków: T. D., A. N., zeznań ubezpieczonego (k.18v-19v) oraz dokumentów w postaci umowy o pracę (k.12), świadectwa pracy (k.14) wykazał bezspornie, że ubezpieczony pracował na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych marki S. i marki J.. Oba wymienione samochody ciężarowe mają dopuszczalny ciężar całkowity powyżej 3,5 tony. Wymienieni świadkowie zeznali, że ubezpieczony nie wykonywał innej pracy niż kierowy wymienionych powyżej samochodów. Świadek T. D. zajmowała się rozliczaniem kierowców, a świadek A. N. pracował razem z ubezpieczonym będąc również kierowcą samochodów ciężarowych, a później operatorem koparki przy rozładunku wagonów i żwirowni. Świadkowie wskazali, że ubezpieczony pracował stale jako kierowca S. i J., które to samochody były do niego przypisane. W Spółdzielni oprócz samochodów ciężarowych był jeszcze autobus, którym przyjeżdżali pracownicy do pracy i dwa żuki, jednakże jako kierowcy wymienionych pojazdów zatrudnione były inne osoby. Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania wymienionych świadków, jak również zeznania ubezpieczonego, bowiem wymienione dowody są spójne, korespondują ze sobą oraz mają oparcie w materiale dowodowym z dokumentów w postaci umowy o pracę i świadectwa pracy.
Podsumowując Sąd uznał, iż ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony oraz stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na tym stanowisku, a więc w warunkach szczególnych, a zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiada okres pracy w takich warunkach w wymiarze wynoszącym 19 lat, 7 miesięcy i 5 dni. Po odliczeniu od tego okresu, czasu w którym ubezpieczony pozostawał na zwolnieniu lekarskim z powodu niezdolności do pracy w wymiarze 5 miesięcy, 27 dni, pozostaje 19 lat, 1 miesiąc i 9 dni stażu pracy w warunkach szczególnych.
Podkreślić jednak należy, że skoro o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności, to również fakt, iż zakład pracy nie wystawił ubezpieczonemu świadectwa pracy w warunkach szczególnych nie powoduje, iż nie wykonywał on pracy w tych warunkach.
Nie ulega wątpliwości Sądu, że czynności wykonywane przez ubezpieczonego, opisane w części poświęconej ustaleniom faktycznym, mieszczą się w zakresie prac kierowcy samochodów ciężarowych. Prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony zaliczane są do prac wykonywanych w warunkach szczególnych (wykaz A dział VIII, poz. 2 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze).
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że F. M. przysługuje prawo do emerytury od (...) r. tj. od ukończenia przez niego 60 –go roku życia.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację: Elżbieta Wojtczuk
Data wytworzenia informacji: