Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jerzy Zalasiński
Protokolant	sekr. sądowy Monika Świątek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2018 r. w S.

odwołania W. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 8 września 2016 r. Nr (...)

w sprawie W. I.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala W. I. wysokość emerytury na dzień 01 grudnia 2014 roku na kwotę 1780,12 (jeden tysiąc siedemset osiemdziesiąt złotych i dwanaście groszy) przy przyjęciu wysokości kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 roku w kwocie 100405,69 (sto tysięcy czterysta pięć złotych i sześćdziesiąt dziewięć groszy);

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz W. I. kwotę 360,00 (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn.akt IVU 870/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 08.09.2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przeliczył ubezpieczonej W. I. wysokość emerytury w oparciu o art. 108 ust.1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r. poz. 887 ze zm.) w zakresie doliczenia składek zaewidencjonowanych na koncie po nabyciu prawa do emerytury.

Od decyzji tej odwołanie złożył pełnomocnik ubezpieczonej wnosząc o jej zmianę i przyznanie W. I. prawa do wyższego świadczenia emerytalnego. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie prawa materialnego, a w szczególności art. 15, 16 i 111 ustawy o emeryturach i rentach z FUS poprzez błędną wykładnię tych przepisów polegającą na nieuwzględnieniu okresów składkowych obejmujących lata od 1994 do 2013 jako bardziej korzystnych niż wyliczony okres pracy za 1989r., 1998r. 2002r. i 2011r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że zaskarżona decyzja została wydana zgodnie ze stanem faktycznym sprawy i obowiązującymi przepisami.

Na rozprawie w dniu 26.04.2017r. pełnomocnik ubezpieczonej wnosiła o zaliczenie ubezpieczonej okresu zatrudnienia od 01.07.1974r. do 29.03.1975r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w M.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione.

W. I. osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku 2014. Zgodnie zatem z art. 183 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r. poz. 887 ze zm.) emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo 2014, wynosi:

1)20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2)80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Sąd Okręgowy ustalając wysokość świadczenia emerytalnego W. I. oparł się na opinii biegłej księgowej A. D. (k. 78-87 i 105-107). Sąd podzielił opinię biegłej, w ostatecznej wersji przedstawionej w opinii uzupełniającej, w całej rozciągłości, ponieważ biegła oparła swoje wyliczenia o dokumenty znajdujące się w ZUS i w nadesłane przez Archiwum Wojskowe w N..

Pełnomocnik organu rentowego nie wnosił zastrzeżeń do treści opinii biegłej. Wobec powyższego Sąd uznał okoliczności dowodzone opinią biegłej za przyznane. Wyliczony w oparciu o te ustalenia kapitał początkowy wyniósł na dzień 01.01.1999r. kwotę 100405,69 zł., a wysokość emerytury wyniosła 1780,12 zł. (k.107).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku. O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 kpc w związku z par. 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w wersji sprzed 27.10.2016r.