Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jerzy Zalasiński
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2017r. w S.

odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 19 października 2016 r. Nr (...)

w sprawie J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala J. M. prawo do emerytury od dnia (...).

Sygn. akt IV U 954/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.10.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu J. M. prawa do wcześniejszej emerytury. Swoje stanowisko organ rentowy uzasadnił tym, iż ubezpieczony nie udowodnił na dzień 1.01.1999 r. okresu 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony J. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury. Ubezpieczony domagał się uznania jako pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w (...) w S. od 19.03.1980 r. do 23.12.1986 r., kiedy to pracował jako tłoczarz- operator pras zajmujący się wycinaniem z blachy elementów przeznaczonych do produkcji samochodów osobowych oraz w (...) w S. od 15.07.1974 r. do 30.08.1976 r., kiedy to był zatrudniony jako betoniarz-zbrojarz i zajmował się wykonywaniem elementów betonowych, tj. przygotowywał i montował zbrojenie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ze względu na brak świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach, nie zaliczył ubezpieczonemu do tej kategorii zatrudnienia wyżej wymienionych okresów.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. M., urodzony (...) złożył w dniu 20.09.2016 r. wniosek o emeryturę, w którym wskazał, że jest członkiem ofe i wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w tym funduszu na dochody budżetu państwa. Organ rentowy po analizie akt sprawy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy J. M., uzupełniony pracą w rolnictwie, w wymiarze 25 lat. ZUS przyjął, że na dzień 1.01.1999 r. ubezpieczony legitymuje się stażem pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 8 lat, 9 miesięcy i 27 dni. Na staż ten składają się okresy zatrudnienia w Poczcie Polskiej od 24.06.1987 r. do 8.02.1993 r. oraz w Zakładzie Produkcji (...) od 1.06.1995 r. do 31.12.1998 r. Powyższe stało się podstawą do wydania w dniu 19.10.2016 r. zaskarżonej decyzji, w której ZUS odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury (akta ZUS).

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczony w okresie od 15.07.1974 r. do 30.08.1976 r. zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) (poprzednio Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) Jednostka w S.), gdzie pracował stale i w pełnym wymiarze jako betoniarz-zbrojarz.

W okresie od 18.03.1980 r. do 23.12.1986 r. ubezpieczony pracował w Fabryce (...) Zakładzie Produkcji (...) w S. jako tłoczarz w metalu. Pracę tę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k. 35), zeznania świadków: H. K. (k. 34v), M. M. (k. 34v-35), A. P. (k. 35), akta ZUS, akta osobowe z (...) m. in. umowa o pracę, świadectwo pracy, akta osobowe z (...) w S.- m. in. umowy o pracę, angaże płacowe, świadectwo pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego jest uzasadnione.

Sporną okolicznością w przedmiotowej sprawie było to, czy na dzień 1.01.1999 r. J. M. legitymował się wymaganym okresem 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Zdaniem ZUS, ubezpieczony na dzień 1.01.1999 r. przepracował w warunkach szczególnych 8 lat, 9 miesięcy i 27 dni.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z treścią par. 4 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43), pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

3) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu Okręgowego J. M. spełnił powyższe warunki. Ubezpieczony udowodnił ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach, gdyż do okresów uznanych przez ZUS (8 lat, 9 miesięcy i 27 dni) doliczyć należy zatrudnienie w (...) w S. od 19.03.1980 r. do 23.12.1986 r. (ponad 6 lat) oraz w (...) w S. od 15.07.1974 r. do 30.08.1976 r. (ponad 2 lata).

Sąd uznał, iż zeznania ubezpieczonego oraz świadka A. P. dotyczące zatrudnienia J. M. na stanowisku betoniarza-zbrojarza stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w okresie od 15.07.1974 r. do 30.08.1976 r. są wiarygodne. Świadek ten pracował w w/w zakładzie w podobnym okresie co ubezpieczony. Zeznania przywołanych osób są zbieżne i korespondują z treścią znajdującej się w aktach osobowych dokumentacji pracowniczej (m. in. umowa o pracę, świadectwo pracy). Stąd też Sąd nie miał wątpliwości, iż wskazany okres zaliczyć należy jako czas pracy w warunkach szczególnych. Praca zbrojarskie i betoniarskie zostały bowiem wymienione w załączniku do wskazanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów, tj. w wykazie A dziale V poz. 4.

Z zeznań ubezpieczonego, zeznań świadków H. K. i M. M. jak również z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych wynika, iż w okresie od 18.03.1980 r. do 23.12.1986 r. ubezpieczony pracował w Fabryce (...) Zakładzie Produkcji (...) w S. jako tłoczarz w metalu, zajmujący się obsługą prasy. H. K. i M. M. w podobnym co ubezpieczony okresie były zatrudnione w (...) w S.. Przywołane środki dowodowe są spójne i logiczne dlatego też zasługują na wiarę oraz są przekonujące dla Sądu. Na ich podstawie uprawnionym jest przyjęcie, że praca wykonywana wówczas przez ubezpieczonego wpisuje się w pojęcie prac przy plastycznej przeróbce metali, tj. przy obsłudze agregatów do walcowania, tłoczenia i ciągnienia wraz z urządzeniami pomocniczymi i wykańczającymi wymienionych w wykazie A, dziale III poz. 45. Ubezpieczony jako tłoczarz zajmował się obsługą prasy i do jego zadań należało wycinanie z blachy elementów, które następnie przeznaczone były do produkcji zespołów samochodowych.

Zaznaczyć należy, iż decydującym dla kwalifikacji zatrudnienia jako pełnionego w warunkach szczególnych ma rodzaj wykonywanej pracy. Brak świadectwa wykonywania pracy w warunkach nie wyklucza przyjęcia, iż ubezpieczony świadczył pracę w takich warunkach, skoro okoliczność tę można ustalić na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego.

A zatem, ubezpieczony spełnił wszystkie warunki, by uzyskać prawo do emerytury od dnia (...)r., tj. od dnia, w którym ukończył 60 rok życia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w wyroku.