Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2015r. w S.

odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 lipca 2013 r. Nr (...)

w sprawie W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje W. M. prawo do emerytury od dnia 01 czerwca 2013r.

Sygn. akt IV U 1017/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 03.07.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił W. M. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dn. 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43), albowiem wnioskodawca nie wykazał na dzień 01.01.1999r. co najmniej 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Od decyzji tej odwołanie złożył W. M., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia. Odwołujący się nie wskazał zarzutów wobec decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, ponieważ nie było podstaw do zaliczenia okresu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. jako pracy w warunkach szczególnych. Stanowiska pracy wymienione w dwóch świadectwach pracy, tj. z dn. 08.04.1999r. i 30.04.2001r. nie są zawarte w wykazie A rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony W. M. ur. (...) złożył dn. 20.06.2013r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie świadectw pracy pozwany ZUS przyjął, iż na dzień 01.01.1999r. ubezpieczony legitymował się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 34 lata 1 miesiąc i 25 dni, w tym 6 lat 10 miesięcy i 2 dni zatrudnienia w warunkach szczególnych. Do okresu zatrudnienia w tej kategorii organ rentowy nie zaliczył pracy w Odlewni (...) od dnia 01.12.1989r. do 05.02.1999r. ze względu na treść świadectw pracy, w których wymienione były stanowiska nie odpowiadające wykazowi A.

Zaskarżoną decyzją z dn. 03.07.2013r. pozwany odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (k.7 a.e.).

Ubezpieczony W. M. podjął zatrudnienie w Odlewni (...) w S. na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze od dn. 01.12.1989r. na stanowisku tokarza (akta osobowe). W dokumentach płacowych widnieje ta nazwa stanowiska ubezpieczonego jako pracownika, do końca jego zatrudnienia, tj. do 05.02.1999r. W. M. pomimo angażu na stanowisku tokarza, wykonywał faktycznie pracę jako szlifierz na Wydziale Obróbki Skrawaniem. Wydział ten zajmował się obróbką odlewów ze staliwa i częściowo z żeliwa (k. 32 v – zeznania T. S. – kierownika Wydziału). Ubezpieczony zajmował się szlifowaniem detali z naleciałości, a także szlifował otwory. Detale te służyły jako części samochodowe oraz stanowiły wyposażenie instalacji gazowych i turbin. W. M. przez pierwsze kilka miesięcy pracował w głównym zakładzie na terenie S., a później został przeniesiony do filii w S., gdzie wykonywał te same czynności (k. 33 – zeznania ubezpieczanego). Jeszcze przed podjęciem zatrudnienia w (...) uzyskał w 1979r. dyplom mistrza w zawodzie szlifierza metali. Niektóre prace szlifierskie wykonywał on na tokarce, która miała specjalne oprzyrządowanie do szlifowania. Przedsiębiorstwo (...) od 1997r. było w upadłości, jednakże produkcja była kontynuowana do 2001r. (k. 33). Z ubezpieczonym umowa o pracę została rozwiązana z dniem 05.02.1999r. w trybie art. 52 § 1 kp. W świadectwie pracy kierownik działu kadr wpisał stanowisko tokarz. W późniejszym czasie syndyk masy upadłości wystawił nowe świadectwo pracy, tj. od 01.10.1999r., w którym określił stanowisko ubezpieczonego jako frezer-szlifierz (k. 22 - akt osobowych).

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na ustalenie, iż wnioskodawca w okresie zatrudnienia od 01.12.1989r. do 05.02.1999r. faktycznie wykonywał czynności szlifierza. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego oraz świadków J. B. i T. S., którzy byli przełożonymi W. M., iż ten wykonywał pracę szlifierza na Wydziale Obróbki Skrawaniem przy szlifowaniu detali staliwnych i żeliwnych. Zeznania są spójne i przekonywujące. Zapisy w dokumentacji płacowej i pracowniczej były konsekwencją zawarcia umowy o pracę na stanowisku tokarza, a w trakcie zatrudnienia dział kadr nie weryfikował dokumentów pod kątem wpisywania rzeczywistego rodzaju pracy, którą wykonywał ubezpieczony. Zatem ustalając, iż W. M. zajmował się wykonywaniem czynności szlifierza, Sąd uznał, że była to praca w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 07.02.1983r. wykaz A dział III „Prace różne w hutnictwie i przemyśle metalowym” poz. 78, tj. szlifowanie lub ostrzenie wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowanie mechaniczne. W tej sytuacji po doliczeniu wymienionego okresu zatrudnienia, do okresu pracy w szczególnych warunkach uznanych przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji, tj. do 6 lat 10 miesięcy i 2 dni, łączny okres w tej kategorii zatrudnienia przekracza na dzień 01.01.1999r. próg 15 lat.

W związku z powyższym Sąd przyjął, iż ubezpieczony w dacie złożenia wnioski o emeryturę spełniał przesłanki do jej nabycia wymienione w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r.

Mając na względzie powyższe, Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.