Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2014r. w S.

odwołania B. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 czerwca 2013 r. Nr (...)

w sprawie B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo B. S. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 24 kwietnia 2013 r. do 30 kwietnia 2014 r.

Sygn. akt IV U 1042/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 28 czerwca 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił B. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła B. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona wskazała, że aktualnie jej stan zdrowia jest na tyle poważny, że nie może podjąć ani kontynuować pracy. Posiada wiele schorzeń i poważnych problemów zdrowotnych, które nie zostały należycie zdiagnozowane przez Komisję Lekarską. Zdaniem ubezpieczonej dokonano błędnej oceny medycznej jej stanu zdrowia poprzez niewzięcie pod uwagę wszystkich jej chorób (odwołanie k.2-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 czerwca 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. S. do 23 kwietnia 2013r. uprawniona była do świadczenia rehabilitacyjnego. W dniu 25 marca 2013r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 6 maja 2013r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 6 maja 2013r. k.14 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 18 czerwca 2013r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.20-21 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 18 czerwca 2013r. k.28 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 28 czerwca 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 28 czerwca 2013r. k.33 akt rentowych).

Biegli z zakresu ortopedii, neurologii i kardiologii w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u B. S. chorobę zwyrodnieniową stawów biodrowych, po stronie lewej zaawansowaną, z ograniczeniem ruchomości, dolegliwościami bólowymi i zaburzeniami wydolności chodu, przewlekłe dolegliwości bólowe odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych, bez objawów korzeniowych i ubytkowych, przewlekłe pourazowe dolegliwości bólowe okolicy kości guzicznej, chorobę zwyrodnieniową prawego stawu barkowego z ograniczeniem zakresów ruchomości i dolegliwościami bólowymi wysiłkowymi, a także nadciśnienie tętnicze umiarkowane, otyłość i zaburzenia gospodarki lipidowej stwierdzając, że stopień zaawansowania tych schorzeń, w tym przede wszystkim schorzenia narządu ruchu powodują, ze ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy od 24 kwietnia 2013r. do 30 kwietnia 2014r. Biegli wskazali, że rtg stawów biodrowych wykazuje zaawansowaną koksartrozę protruzyjną lewego stawu biodrowego i nieco mniejsze zmiany zwyrodnieniowe prawego stawu biodrowego, co oba stawy biodrowe kwalifikuje do leczenia operacyjnego. Ponadto ubezpieczona leczy się z powodu dolegliwości bólowych odcinków szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa spowodowanych wielopoziomowymi zmianami zwyrodnieniowymi i dyskopatycznymi. Występują u niej dolegliwości bólowe okolic kości guzicznej po przebytym urazie bezpośrednim, które nasilają się podczas siedzenia, a także ograniczenie zakresów ruchomości prawego stawu barkowego – zgięcie i odwodzenie do 120 stopni, gdy norma wynosi około 160 stopni - spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi stawu. W ocenie biegłych dysfunkcja układu ruchu, największa w obrębie stawów biodrowych, ale i w obrębie kręgosłupa uniemożliwia ubezpieczonej wykonywanie pracy zawodowej, przy czym dotyczy to takich czynności (występujących w pracy ubezpieczonej) jak: chodzenie, przenoszenie ciężarów, zginanie tułowia i chodzenie po schodach. Dlatego uzasadnione jest orzeczenie o częściowej niezdolności ubezpieczonej do pracy od 24 kwietnia 2013r. ,tj. od następnego dnia po zakończeniu świadczenia rehabilitacyjnego do 30 kwietnia 2014r. (opinia biegłych ortopedy, neurologa i kardiologa k.12 i 14 akt sprawy).

Ubezpieczona ma wykształcenie wyższe ,tj. licencjat z zakresu finansów i rachunkowości oraz studia magisterskie uzupełniające z zarządzania i marketingu. Ubezpieczona nie pracowała fizycznie. Początkowo wykonywała pracę księgowej, a następnie do kwietnia 2013r. była zatrudniona na stanowisku dyrektora oddziału (...). W ramach zatrudnienia ubezpieczona wyjeżdżała do terenowych placówek oddziału, spotykała się z potencjalnymi klientami, nosiła ze sobą materiały reklamowe. Praca wymagała dużej aktywności fizycznej. Przy chodzeniu ubezpieczona odczuwała bóle pachwin, w pozycji siedzącej bóle odcinka lędźwiowego i szyjnego kręgosłupa (kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych i świadectwa pracy k.6-12 i 23-24 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonej k.33v – nagranie od minuty 3 do 10).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej B. S. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy z zakresu ortopedii, neurologii i kardiologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy od 24 kwietnia 2013r. ,tj. od dnia następnego po ustaniu świadczenia rehabilitacyjnego do 30 czerwca 2014r. Analizując opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Biegli rzeczowo wyjaśnili dlaczego uzasadnione jest uznanie ubezpieczonej za osobę częściowo niezdolną do pracy. Wskazali, że za orzeczeniem takim przemawia stan narządu ruchu ubezpieczonej, który z powodu zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawów biodrowych (w szczególności stawu biodrowego lewego), zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, a także zmian zwyrodnieniowych prawego stawu barkowego uniemożliwia ubezpieczonej wykonywanie pracy zawodowej z uwagi na dolegliwości bólowe i ograniczenia ruchomości towarzyszące takim czynnościom jak chodzenie, przenoszenie ciężarów, zginanie tułowia, chodzenie po schodach. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego zespołu biegłych, gdyż zastrzeżenia do powyższej opinii zgłoszone przez Zastępcę Przewodniczącego Komisji Lekarskich ZUS (w piśmie na k.28 akt sprawy) stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłych. Niesporne jest, że ubezpieczona nie wykonywała pracy fizycznej, a przeciwnie pracę umysłową, w tym na stanowiskach kierowniczych. Nieuzasadniony jest przy tym zarzut, że biegli potraktowali ubezpieczoną jak pracownika fizycznego. Biegli mieli wiedzę co do kwalifikacji ubezpieczonej, co znajduje odzwierciedlenie w wywiadzie na k.12 akt sprawy. Okoliczność, że biegli wskazali na ograniczenia ze strony narządu ruchu ubezpieczonej nie oznacza, że oceniali jej zdolność do pracy fizycznej. Nie ulega wątpliwości, że w praca osób wykonujących czynności umysłowe wymaga niejednokrotnie aktywności fizycznej polegającej na chodzeniu, wchodzeniu po schodach, dźwiganiu i przenoszeniu rzeczy np. dokumentów, zginaniu tułowia. Brak odpowiedniej sprawności fizycznej może zatem uniemożliwiać lub znacznie utrudniać wykonywanie pracy umysłowej. Tak jest w przypadku ubezpieczonej, u której rozpoznano szereg schorzeń ze strony narządu ruchu. Stopień zaawansowania tych schorzeń uniemożliwia ubezpieczonej (przynajmniej okresowo – do czasu przebycia leczenia operacyjnego) wykonywanie dotychczasowej pracy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 24 kwietnia 2013r. do 30 kwietnia 2014r.