Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2016r. w S.

odwołania T. M.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 15 lipca 2015 r. Nr (...)

w sprawie T. M.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej T. M. przysługuje prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym od dnia 01 czerwca 2015r. do dnia 30 października 2016r.

Sygn. akt IV U 1063/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 lipca 2015 r. znak (...)Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art. 21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił T. M. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u ubezpieczonej nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona T. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Podniosła, że do dnia 31 maja 2015 r. była uprawniona do renty z wyżej wymienionego tytułu, zaś w ostatnim czasie stan jej zdrowia pogorszył się i wymaga ciągłego leczenia (odwołanie 1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja została wydana na podstawie prawomocnego orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 9 lipca 2015 r., która uznała, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona T. M. jest rolnikiem i podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników. Ma 53 lata. Do 31 maja 2015 r. ubezpieczona uprawniona była do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja z 3 czerwca 2014 r. k. 34-35 akt rentowych). W dniu 4 maja 2015 r. ubezpieczona wystąpiła do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (wniosek k. 69 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował T. M. na badanie przez Lekarza Rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 19 czerwca 2015 r. uznał ubezpieczoną za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym do czerwca 2016 r. (orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy k. 73 i 76v akt rentowych).

Do powyższego orzeczenia zarzut wadliwości zgłosił Lekarz Regionalny Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego KRUS (k. 76v akt rentowych). Ubezpieczona została skierowana na badanie przez Komisję Lekarską Kasy, która w orzeczeniu z dnia 9 lipca 2015 r. uznała, iż T. M. nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym (k. 82v akt rentowych). Wobec powyższego, zaskarżoną decyzją z 15 lipca 2015 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja k. 83 akt rentowych).

W opinii sporządzonej na zlecenie Sądu (k. 12-13) biegli lekarze kardiolog, neurolog, ortopeda oraz diabetolog rozpoznali u ubezpieczonej przebyty udar niedokrwienny lewej półkuli mózgu w dniu 8 listopada 2013 r., cukrzycę typu II bez udokumentowanych powikłań narządowych, nadciśnienie tętnicze okr. I/II, stan po zamknięciu przetrwałego otworu owalnego w styczniu 2014 r., przewlekły zespół bólowy lędźwiowy, okresowo o charakterze korzeniowym w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i stwierdzili, że powyższe schorzenia powodują, że ubezpieczona jest nadal całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym do 30 października 2016 r.

T. M. jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,66 ha, na którym poprzednio uprawiała owoce i ziemniaki. (...) wchodzące w skład tego gospodarstwa są aktualnie, tj. w okresie od 3 czerwca 2014 r. do 3 czerwca 2024 r., wydzierżawione przez ubezpieczoną jej bratu, D. N. (kwestionariusz zawodowy k. 17 akt rentowych, wypisy z umowy zniesienia współwłasności nieruchomości oraz darowizny z dnia 25 kwietnia 2007 r. k. 11-13 akt rentowych, umowa dzierżawy z 3 czerwca 2014 r. k. 52 akt rentowych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej T. M. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2015 r., poz. 704) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1) podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, tj. 5 lat - jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku powyżej 30 lat,

2) jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art. 20 ust. 1 pkt i 2 przywołanej ustawy, do okresów ubezpieczenia zalicza się okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych i członków ich rodzin w latach 1983-1990 lub prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym, po ukończeniu 16. roku życia, przed dniem 1 stycznia 1983 r. Zgodnie z treścią art. 21 ust. 5 wyżej wymienionej ustawy, za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Poza sporem pozostaje, że do 31 maja 2015 r. T. M. była uprawniona do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona jest nadal całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

Przeprowadzony na tę okoliczność dowód z opinii biegłych ortopedy, neurologa, diabetologa oraz kardiologa dał podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest nadal całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym po 31 maja 2015 r. do 30 października 2016 r. Po przeanalizowaniu zgromadzonej dokumentacji medycznej, zbadaniu ubezpieczonej biegli wskazali, iż T. M. obarczona jest czynnikami ryzyka dla występowania zaburzeń naczyniowych w obszarze ośrodkowego układu nerwowego jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, hipercholesterolemia. Biegli stwierdzili m. in., iż ubezpieczoną dotyka ograniczenie ruchów kręgosłupa lędźwiowego podczas maksymalnego skłonu ku przodowi. W ocenie biegłych, przebyty udar niedokrwienny lewej półkuli mózgu z utrzymującymi się nadal objawami zejściowymi, a szczególnie nadciśnienie tętnicze, cukrzyca i hipercholesterolemia, jako czynniki ryzyka wymagają rozszerzonych badań diagnostycznych, obserwacji i specjalistycznego ukierunkowania leczenia, ponieważ stanowią zagrożenie dla występowania nawrotowych naczyniowych epizodów mózgowych. Uwzględniając powyższe, oraz fakt, że od udaru niedokrwiennego mózgu upłynął stosunkowo krótki okres czasu, biegli uznali, że T. M. nadal jest całkowicie niezdolna do wykonywania przynależnych jej prac w gospodarstwie rolnym (opinia k. 12-13).

W ocenie Sądu, sporządzona na potrzeby niniejszego postępowania opinia jest wiarygodnym i miarodajnym dowodem stanu zdrowia ubezpieczonej. Została sporządzona przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z zakresu schorzeń rozpoznanych u ubezpieczonej T. M.. Ponadto, jej sporządzenie zostało poprzedzone zapoznaniem się z zebraną dokumentacją medyczną oraz badaniem ubezpieczonej. Wnioski wyrażone w opinii są logiczne, jasne oraz zostały w sposób należyty uzasadnione.

Żadna ze stron ponadto nie wniosła zastrzeżeń do powyższej opinii jak również nie zgłaszała nowych wniosków dowodowych.

Wobec powyższego, Sąd podzielając w całości wnioski biegłych sądowych uznał, iż ubezpieczona jest nadal po 31 maja 2015 r. całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym do 30 października 2016 r. Tym samym, spełnia ona wszystkie przesłanki do nabycia prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.