Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. M. następcy prawnego J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. (Nr (...) )

w sprawie M. M. następcy prawnego J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1106/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia (...). organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że ubezpieczona nie udowodniła wymaganego okresu ubezpieczenia wynoszącego co najmniej 5 lat w ostatnim 10-leciu przed dniem zgłoszenia wniosku lub przed dniem powstania niezdolności do pracy albo 25 lat składkowych na przestrzeni całego życia.

Od decyzji tej odwołanie wniosła ubezpieczona J. S.. W uzasadnieniu podnosiła, że niezdolność do pracy powstała u niej w (...)., a nie, jak ustalił lekarz orzecznik od (...).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego odrzucenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł te same argumenty co w uzasadnieniu decyzji. Nadto wskazał, że ubezpieczona nie wniosła sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika do Komisji lekarskiej ZUS.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczona J. S., urodzona (...), w dniu (...). wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Po przeprowadzeniu badania lekarskiego Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, że ubezpieczona jest trwale całkowicie niezdolna do pracy, a datę powstania całkowitej niezdolności do pracy ustalił na (...) Dodatkowo ustalił, ze ubezpieczona jest niezdolna do samodzielnej egzystencji od (...). J. S. nie wniosła sprzeciwu od powyższego orzeczenia.

Organ rentowy odmówił J. S. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, bowiem w 10-leciu przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę, tj. od (...). przyjęto za udowodniony okres ubezpieczenia w łącznej ilości 3 lata, 3 miesiące i 26 dni, zaś w 10-leciu przed dniem powstania niezdolności do pracy tj. od (...). przyjęto za udowodniony okres ubezpieczenia w łącznej ilości 3 lata, 6 miesięcy i 15 dni.

J. S. podnosiła, że niezdolność do pracy istniała u niej już w (...)., kiedy to została poddana operacji.

Na rozprawie w dniu (...). ubezpieczona popierała odwołanie. Wyjaśniła, że nie złożyła sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, ponieważ się na tym nie zna. Wskazała, ze pracowała do czerwca (...) Później pracowała bez rejestracji, jako opiekunka oraz w gospodarstwie rolnym męża. Nie ubezpieczyła się w KRUS, bo nie miała pieniędzy na opłacenie składek. W (...) ubiegała się o prawo do zasiłku rehabilitacyjnego, bezskutecznie. W listopadzie (...). wykryto u niej chorobę nowotworową i poddano ją operacji.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy onkologa, specjalisty chorób wewnętrznych, neurologa i specjalisty medycyny pracy celem ustalenia, od kiedy wnioskodawczyni jest całkowicie bądź częściowo niezdolna do pracy.

Biegli lekarze rozpoznali u ubezpieczonej raka piersi lewej T2N1M0, stan po radykalnej mastektomii N 12/(...) stan po leczeniu – chemioterapii, radioterapii, stan po radioterapii przerzutów do mózgu 06.2012r. Biegli uznali badaną za całkowicie niezdolną do pracy od (...). W ocenie biegłych trwała całkowita niezdolność do pracy oraz samodzielnej egzystencji istnieje od (...). (k. 48-49 a.s.).

W dniu (...). J. S. zmarła.

Postanowieniem z dnia (...). postępowanie w sprawie zostało zawieszone na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 kpc.

W dniu (...). do akt sprawy wpłynął wniosek M. M., następcy prawnego J. S. (córka) o podjęcie zawieszonego postepowania.

Postanowieniem z dnia (...). podjęto zawieszone postępowanie.

Na rozprawie w dniu (...). M. M. popierała odwołanie.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego kardiologa na okoliczność daty powstania niezdolności do pracy u J. S..

W opinii biegłego kardiologa brak podstaw do stwierdzenia, że J. S. była osobą niezdolną do pracy i wymagającą świadczeń rentowych z powodu choroby nadciśnieniowej czy innych chorób układu sercowo-naczyniowego (k. 79-80 a.s.).

Następnie Sąd zwrócił się do biegłych onkologa, specjalisty chorób wewnętrznych, neurologa i specjalisty medycyny pracy celem uzupełnienia opinii poprzez wypowiedzenie się, czy przed datą powstania całkowitej niezdolności do pracy J. S. była częściowo niezdolna do pracy, a jeżeli tak, to od jakiej daty, a zwłaszcza, czy niezdolność ta powstała przed (...).

W opinii uzupełniającej biegli stwierdzili, że nie ma podstaw do stwierdzenia częściowej niezdolności do pracy przed rokiem (...) u J. S. (k. 91 a.s.).

W piśmie procesowym z(...). M. M. wnosiła o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego lekarza sądowego z zakresu neurologii, chirurgii onkologicznej, kardiologii lub opinii innych biegłych na okoliczność ustalenia, od którego momentu J. S. była całkowicie bądź częściowo niezdolna do pracy.

Sąd wniosek M. M. oddalił, uznając, iż okoliczność ta została już dostatecznie wyjaśniona.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.58 ust.1 pkt 5 i ust.2 ustawy warunek posiadania okresu składkowego i nieskładkowego uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat, przy czym ów 5-letni okres ubezpieczenia powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. W myśl ust.4 art.58 ustawy spełnienie tego ostatniego warunku nie jest wymagane, jeżeli ubezpieczony osiągnął okres składkowy wynoszący w przypadku kobiety co najmniej 25 lat oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie wskazuje, że ubezpieczona nie spełnia wszystkich warunków zawartych w tym przepisie. Odnośnie warunku niezdolności do pracy Sąd podzielił opinie biegłych, ponieważ została wydana przez lekarzy odpowiedniej specjalności po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską ubezpieczonej. Sąd podzielił wnioski płynące z opinii biegłych lekarzy, przyjmując, że J. S. była całkowicie niezdolna do pracy od (...).

Przy tak ustalonej dacie powstania u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy stwierdzić należy, iż nie jest spełniony warunek, aby niezdolność powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia. W tej bowiem dacie wnioskodawczyni nie pracowała, a od ustania zatrudnienia upłynęło prawie 30 miesięcy. Ubezpieczona nie udowodniła, że po dniu (...) podlegała ubezpieczeniu społecznemu. Warunek ten nie może zostać pominięty bowiem J. S. nie ma też okresu ubezpieczenia w rozmiarze 20 lat (a jedynie 7 lat, 7 miesięcy i 15 dni).

W tej sytuacji należało odwołanie ubezpieczonej oddalić.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w wyroku.