Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2014r. w S.

odwołania A. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 sierpnia 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie A. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1130/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 30.08.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu A. F. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony A. F. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach na stanowiskach technika budowlanego, majstra budowy oraz kierownika budowy w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony A. F. urodzony dnia (...) złożył w dniu 23.08.2013r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy A. F. w rozmiarze 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Nie uznał żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczony w okresie od 02.06.1972r. do 05.01.1996r. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.. Od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia 23.10.1972r. pracował na stanowisku stażysty. W okresie od 24.10.1972r. do 14.10.1974r. odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po zakończeniu służby powrócił do pracy w (...) od dnia 11.11.1974r. W dniu 20.12.1974r. otrzymał angaż na stanowisko technika budowy. Pracował na budowach bloków mieszkalnych. Do jego obowiązków należało: wystawianie zleceń roboczych, umów brygadom pracującym, rozdzielanie pracy robotnikom, kontrola, a także osobiste wykonywanie niektórych prac (zakres obowiązków k. 12 akt osobowych). Prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W okresie od dnia 02.05.1975r. do 30.09.1980 r. ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku majstra, a następnie starszego majstra budowy. Zakres jego obowiązków obejmował: przejmowanie od kierownika budowy robót wraz z ustalonym planem produkcyjnym, sporządzenie umów akordowych i zleceń roboczych, ustalanie planów dla brygadzistów, zaopatrywanie pracowników w narzędzia, udzielanie szkoleń stanowiskowych, odbieranie robót i inne czynności określone na k. 22- akt osobowych. Czynności te ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Od dnia 01.10.1980r. A. F. otrzymał angaż na stanowisko kierownika budowy. Do jego obowiązków należała organizacja i kontrola robót na wyznaczonych obiektach, nadzór nad wykonywaniem robót (zakres czynności k. 37 akt osobowych). Ubezpieczony obecnie nie pracuje. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.16v-17 i 17v), zeznania świadków: S. P. (k. 17), akt osobowych, akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie nie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zgodnie z art. 32 ust.1 cytowanej ustawy ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 i 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ust. 2 i 3. Z treści ust. 4 tego przepisu wynika, że wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Przepisy dotychczasowe, do których odsyła przepis blankietowy, to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z wykazem A dział XIV pkt 24 rozporządzenia do prac w szczególnych warunkach zalicza się kontrolę międzyoperacyjna, kontrolę jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

W ocenie Sądu A. F. nie spełnił powyższych warunków. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych, lecz nie udowodnił ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w spornych okresach wykonywał pracę przy dozorze inżynieryjno-technicznym na budowach bloków mieszkalnych. Zeznania powoda potwierdził świadek S. P.. Wiarygodność zeznań powoda i świadka znajduje potwierdzenie w aktach osobowych. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka J. S. (k. 17v), który zeznał, że ubezpieczony pracował jako robotnik. Zeznania te pozostają w sprzeczności z dokumentami zawartymi w aktach osobowych. Zdaniem Sądu nie został spełniony warunek wykonywania dozoru na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Z zeznań ubezpieczonego i świadka wynika, że A. F. dozorował różne brygady pracowników budowlanych. Byli to betoniarze, zbrojarze, dekarze, a także murarze, cieśle wykonujący szalunki, magazynierzy, tynkarze. W ramach jednej dniówki roboczej nadzorował wszystkie brygady pracujące w danej chwili na budowie. Niewątpliwie część brygad wykonywała prace w szczególnych warunkach. Byli to betoniarze, zbrojarze, montażyści, dekarze. Lecz ubezpieczonemu podlegały także brygady nie pracujące w szczególnych warunkach, takie jak murarze, magazynierzy, cieśle, robotnicy niewykwalifikowani. Nie można zatem stwierdzić, że podstawowymi pracami wykonywanymi na budowie bloku mieszkalnego były prace wymienione w wykazie. Ponadto, gdyby nawet tak było to ubezpieczony nie wykonywał prac związanych z bezpośrednim nadzorem stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zakres jego obowiązków obejmował bowiem szereg innych czynności nie związanych z bezpośrednim nadzorem inżynieryjno – technicznym np. organizuje narady techniczne, prowadzi dziennik budowy, rozwiązuje techniczne problemy dokumentacyjne, analizuje i sporządza zapotrzebowanie materiałowe, wykonuje dokumenty płacowe, zawiera umowy w zakresie akordu zryczałtowanego, opracowuje plany pracy, wnioskuje ustalenia norm zakładowych (k. 37 akt osobowych).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.1 kpc orzekł jak w wyroku.