Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2014r. w S.

odwołania G. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. Nr (...)- (...)

w sprawie G. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej G. K. (1) przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od (...)roku.

Sygn. akt IV U 1166/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 sierpnia 2013 r. znak: (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił G. K. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 czerwca 2013 r. wskazując, iż u wymienionej Komisja Lekarska ZUS w W. orzeczeniem z dnia 09.08.2013 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła G. K. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazała, że nie zgadza się z zaskarżoną decyzją, bowiem nadal źle się czuje i ma silne bóle kręgosłupa, a przeprowadzona rehabilitacja w sanatorium nie przyniosła oczekiwanej poprawy stanu zdrowia (odwołanie k. 2 -3)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 09.08.2013 r., która nie stwierdziła u wnioskodawczyni niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-6).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni dnia 28 maja 2013 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek z dnia 28.05.2013r. k. 129 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek G. K. (1) była w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, która przyznana jej została do(...)na podstawie decyzji z dnia(...)r. (decyzja z dnia 25.05.2010 r. k.119 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonej z dnia 28 maja 2013 r. organ rentowy skierował wnioskodawczynię na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 28 czerwca 2013 r. ustalił, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 28.06.2013 r. k.131 akt organu rentowego).

Ubezpieczona wniosła sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS (k.132-133 akt organu rentowego), na skutek czego została skierowana na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 9 sierpnia 2013 r. ustaliła, że wnioskodawczyni G. K. (1) nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 09.08. 2013r. k.142 akt organu rentowego). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z (...)r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawczyni G. K. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 16.08.2013 r. k. 143 akt organu rentowego).

Zespół biegłych lekarzy: neurologa i ortopedy na podstawie wywiadu, badania ubezpieczonej i po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną stwierdził u wnioskodawczyni stan po leczeniu operacyjnym kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego z powodu skoliozy III stopia ze znacznym upośledzeniem ruchomości kręgosłupa, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa C, Th i L/S na podłożu skoliozy zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych. Biegli stwierdzili, że schorzenie kręgosłupa w aktualnym stopniu zaawansowania choroby, wymaga kontynuacji leczenia farmakologicznego i rehabilitacji, stanowi przeciwwskazanie do pracy fizycznej, dźwigania, pracy w długotrwałej pozycji wymuszonej, co uzasadnia orzeczenie dalszej częściowej niezdolności do pracy na okres od (...)r. (opinia biegłych k. 13). Ubezpieczona z zawodu jest pracownikiem administracyjno-biurowym, przed uzyskaniem prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy pracowała w biurze podróży jako specjalista ds. turystyki. Wykonywana przez ubezpieczoną praca zgodnie z jej kwalifikacjami jest pracą biurową. Wykonywana jest ona w pozycji siedzącej, co niewątpliwie stanowi pracę wykonywaną w długotrwałej pozycji wymuszonej. Biegli lekarze wskazali również, że utrzymujące się u wnioskodawczyni przewlekłe dolegliwości bólowe kręgosłupa i ograniczenie ruchomości dotyczą nie tylko kręgosłupa piersiowego, ale również odcinka szyjnego i lędźwiowego i wynikają nie tylko z rozpoznanej od dzieciństwa skoliozy kręgosłupa piersiowego leczonej operacyjnie, ale są następstwem choroby zwyrodnieniowo-dyskopatycznej, powodującej narastające upośledzenie ruchomości kręgosłupa, sprawności ruchowej oraz nasilenie dolegliwości bólowych. Na powyższe wskazuje wykonane w dniu 11.02.2014 r. badanie MR kręgosłupa szyjnego i piersiowego wykazujące wielopoziomowe zmiany dyskopatyczne i zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa (opinia uzupełniająca biegłych k.30).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, obdarzonego wiarygodnością.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni G. K. (2) jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawczyni istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy: neurologa i ortopedy dała podstawy do stwierdzenia, że wnioskodawczyni jest nadal częściowo niezdolna do pracy w okresie(...)r. Biegli lekarze po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie oraz zbadaniu wnioskodawczyni rozpoznali u wymienionej schorzenia opisane w stanie faktycznym uzasadnienia. Rozpoznane schorzenia kręgosłupa i nasilające się z związku z tym dolegliwości bólowe u wnioskodawczyni stanowią przeciwwskazanie do pracy fizycznej, dźwigania, pracy w długotrwałej pozycji wymuszonej, jaką jest niewątpliwie praca biurowa, którą ubezpieczona wykonywała zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami (pracownik administracyjno-biurowy).

Wobec stwierdzonych dolegliwości biegli uznali, iż ubezpieczona jest niezdolna do pracy wykonywanej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami (opinia biegłych k. 13 i k. 30).

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawczyni i jej badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto przedmiotowa opinia nie została również skutecznie zakwestionowana przez organ rentowy. Stanowisko organu rentowego jakoby praca wykonywana na stanowisku pracownika administracyjno – biurowego nie była wykonywana w pozycji wymuszonej – siedzącej, bo pracownik taki może wstać, albo wykonywać w pozycji siedzącej ćwiczenia odciążające kręgosłup jest błędne i skutkowało oddaleniem kolejnego wniosku o dopuszczenie dowodu z nowej biegłych lekarzy, bowiem wniosek nie zawierał żadnych merytorycznych zarzutów do opinii, którą Sąd obdarzył wiarygodnością.

Stwierdzona u ubezpieczonej częściowa niezdolność do pracy trwa nadal i istniała w dacie 01.06.2013 r. Spełnione zostały również pozostałe przesłanki nabycia renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, co nie było kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że wnioskodawczyni przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie (...).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.