IV U 1286/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2015-07-21
Sygn. akt IV U 1286/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 lipca 2015r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący |
SSO Jacek Witkowski |
Protokolant |
stażysta Renata Olędzka |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2015r. w S.
odwołania A. M.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 30 października 2014 r. Nr (...)
w sprawie A. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do emerytury
zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. M. prawo do emerytury od dnia 1 października 2014r.
Sygn. akt IV U 1286/14
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 30.10.2014 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) oraz § 4 w zw. z § 2 ust. 2 w zw. z § 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. nr 8, poz. 43 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu A. M. przyznania prawa do emerytury. Jak wskazał organ rentowy, w świadectwie pracy wydanym w dniu 31.08.2011 r. przez (...) stwierdzono, iż ubezpieczony nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach. Tym samym, A. M. nie wykazał, że przepracował 15 lat w warunkach szczególnych.
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, który podniósł, iż od 5.10.1976 r. był zatrudniony na stanowisku ślusarza, a do jego obowiązków należała obsługa i naprawa oprzyrządowania na wydziałach zgrzewalniczo-spawalniczych i zgrzewalniczo-materiałowym, na których występowała praca w warunkach szczególnych (odwołanie k. 1).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i powołał się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 2-3).
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
A. M., ur. (...), w dniu 14 października 2014 r. złożył do ZUS Oddział w S. wniosek o emeryturę, w którym wskazał, iż nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (wniosek k. 1-4 a. e.).
Na podstawie przedłożonych przez ubezpieczonego dokumentów, organ rentowy wyliczył na dzień 1.01.1999 r. staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 1 miesiąca i 4 dni, w tym okres składkowy wynoszący 25 lat, 7 miesięcy i 29 dni. ZUS nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w S. od 5.10.1976 r. do 31.12.1998 r. jako pracy w warunkach szczególnych z uwagi na nieprzedstawienie przez A. M. świadectwa pracy w wyżej określonych warunkach. Powyższe stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 30.10.2014 r., w której organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury (decyzja k. 21 a. e.).
W toku postępowania rozpoznawczego ubezpieczony popierał odwołanie od decyzji i wnosił o zaliczenie do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w S. od 5.10.1976 r. do 31.12.1998 r.
Sąd dopuścił dowód z przesłuchania ubezpieczonego (k. 7v, k. 24), jego akt osobowych oraz zeznań świadków: A. B. (k. 8), E. M. (k. 8), W. C. (k. 23v) oraz M. K. (k. 23v-24).
(...) Sp. z o.o. w S. (poprzednie nazwy: (...) Fabryka (...) w W. Zakład Produkcji (...) w S., (...) Sp. z o. o. Zakład Produkcji (...) w S.) zajmował się produkcją m. in. przegub, zwrotnic oraz innych części do przedniego zawieszenia do samochodów marki F., P., a w późniejszym okresie D.. Wskazane elementy wykonywane były z blachy.
Ubezpieczony pracował od 5.10.1976 r. na wydziale narzędziowni. W umowie o pracę wskazano, iż A. M. został zatrudniony na stanowisku ślusarza. Do jego zadań w rzeczywistości należało jednak naprawianie oraz konserwowanie maszyn i urządzeń produkcyjnych takich jak prasy mechaniczne, prasy hydrauliczne, obrabiarki, tokarki, frezarki, przeciągarki, wiertarki, szlifierki. W zakładzie pracy, w którym pracował ubezpieczony, wytłaczano z blachy, przy pomocy pras hydraulicznych i mechanicznych, części do przedniego zawieszenia. Kolejnym etapem produkcji było poddawanie części zgrzewaniu oraz ich spawanie. Następnie elementy były obrabiane, poprzez skrawanie, na innym wydziale. Końcowym etapem produkcji było lakierowanie metalowych części. A. M. był członkiem brygady, w której pracowało od 6 do 8 osób. Ubezpieczony wykonywał swoją pracę na tej samej hali, na której wytwarzano elementy do przedniego zawieszenia aut. Z uwagi na dokonywane podczas procesu produkcji zgrzewania, spawania oraz lakierowania podzespołów, na hali panował hałas, wysoka temperatura, zapylenie oraz zadymienie. W czasie, gdy nie było awarii maszyn, ubezpieczony dokonywał ich regeneracji, tj. szlifowania, spawania, frezowania, hartowania lub prasowania. A. M. pracował wyłącznie na wskazanym stanowisku w okresie do 31.12.1998 r. Wymienioną pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze (umowa o pracę k. 1 akta osobowe cz. B, zeznania ubezpieczonego k. 7v, k. 24 zeznania świadków: A. B. k. 8, E. M. k. 8, W. C. k. 23v oraz M. K. k. 23v-24).
Sąd Okręgowy uznał za wiarygodne zeznania ubezpieczonego oraz wymienionych świadków. Wyłania się z nich logiczny oraz spójny obraz. Świadkowie pracowali w (...) Sp. z o.o. w S. zbliżonym okresie, jak ubezpieczony. A. B. oraz E. M. zatrudnieni byli podobnie jak ubezpieczony, na wydziale narzędziowni, W. C. był mistrzem w dziale utrzymania ruchu, natomiast M. K. dyrektorem technicznym. Co prawda w świadectwie pracy wydanym w dniu 31.08.2011 r. (k. 9 a. e.) wskazano, iż A. M. pracował w okresie od 5.10.1976 r. do 31.08.2011 r. na stanowisku ślusarza, zgrzewacza-operatora maszyn i urządzeń oraz malarza konstrukcji stalowych, jednakże Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego (k. 7v, k. 24), który twierdzi, że do końca roku 1998 r. wykonywał czynności polegające na naprawie i bieżącej konserwacji maszyn m in. pras mechanicznych, pras hydraulicznych, obrabiarek, tokarek, frezarek, przeciągarek, wiertarek oraz szlifierek. Powyższe znajduje również potwierdzenie w treści zeznań złożonych przez świadków: A. B. (k. 8), E. M. (k. 8), W. C. (k. 23v), M. K. (k. 23v-24). Wyżej wymienione czynności ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Podkreślić należy, iż zasadnicze znaczenie dla kwalifikacji pracy w warunkach szczególnych ma, nie określona w dokumentacji nazwa stanowiska, lecz rzeczywisty rodzaj wykonywanych czynności.
Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział XIV prace różne poz. 25, tj. bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie - rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Uszczegółowienie powyższego odnaleźć można w zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego, tj. w poz. 25 pkt 1. Na hali produkcyjnej, na której pracował A. M., wykonywano bowiem prace, które zakwalifikować należy jako określone w dziale III w hutnictwie i przemyśle metalowym pod poz. 78 tj. szlifowanie lub ostrzenie wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowanie mechaniczne oraz w dziale XIV poz. 12 prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym, czyli prace spawacza oraz zgrzewacza, wymienione w poz. 12 pkt 8 i 13 wskazanego wyżej zarządzenia z 30 marca 1985 r. jak również poz. 17 tj. lakierowanie ręczne lub natryskowe- niehermetyzowane. Wskazany okres pracy wynosi więcej niż wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach.
Tym samym uznać należy, iż ubezpieczony spełnił przesłanki określone w § 2 ust. 1 oraz w § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w związku z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS.
Wobec powyższego, Sąd, z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 1 października 2014 r., tj. od początku miesiąca, w którym A. M. złożył wniosek o dochodzone świadczenie.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację: Jacek Witkowski
Data wytworzenia informacji: