Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2016r. w S.

odwołania H. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 października 2015 r. Nr (...)

w sprawie H. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo H. Z. do emerytury od 1 października 2015 roku.

Sygn. akt: IV U 1360/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 22 października 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił H. Z. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył H. Z. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał m.in., że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy doliczyć okres pracy w (...) Sp. z o.o., w której pracował od 7 grudnia 1970r. do 31 sierpnia 1994r., przy czym od 1 maja 1992r. do 31 sierpnia 1994r. przebywał na urlopie bezpłatnym. W okresie tego zatrudnienia wykonywał naprawy pojazdów samochodowych w kanałach, a także pracował na tzw. biteksowni przy zabezpieczaniu spodu podłogi nowych samochodów biteksem oraz profili zamkniętych fluidolem. Prace tego rodzaju zaliczane są do pracy w szczególnych warunkach i powinny być uwzględnione przy ustalaniu prawa do emerytury (odwołanie wraz z załącznikami k.2-5 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6-8 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony H. Z. w dniu (...). ukończył(...)rok życia. W dniu 1 października 2015r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 1 października 2015r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 29 lat, 10 miesięcy i 17 dni, z czego całość stanowią okresy składkowe. Ponadto organ rentowy ustalił, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 22 października 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 22 października 2015r. k.27 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Państwowym (...) w L. Autoryzowana Stacja Obsługi w S. w okresie od 7 grudnia 1970r. do 31 sierpnia 1994r. w pełnym wymiarze czasu pracy, przy czym w okresie od 1 maja 1992r. do 31 sierpnia 1994r. przebywał na urlopie bezpłatnym (świadectwo pracy z 29 sierpnia 1994r. k.13 akt emerytalnych). W okresie urlopu bezpłatnego w w/w przedsiębiorstwie – od 4 maja 1992r. do 31 sierpnia 1994r. i dalej – do 31 grudnia 1996r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w A. (...)Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. (świadectwo pracy z 31 stycznia 1996r. k.15 akt emerytalnych).

Ubezpieczony ukończył (...) Szkołę Zawodową w S. w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych. W dniu 7 grudnia 1970r. ubezpieczony zawarł umowę o pracę z Przedsiębiorstwem Państwowym (...) w L. (ówcześnie Zakłady (...) w S.) na czas nieokreślony, przy czym przez pierwsze dziewięć miesięcy odbywał wstępny staż pracy. Pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko mechanika samochodowego. Od początku zatrudnienia ,tj. od 7 grudnia 1970r. do 4 lutego1980r. ubezpieczony pracował w stacji (...) przy ul. (...) – obecnie Starowiejskiej w S., przy czym od 7 grudnia 1970r. do końca 1976r., a zatem przez 6 lat i 25 dni stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał naprawy pojazdów samochodowych w kanałach. Na stacji było 5 kanałów i na każdy kanał wchodziły 2 samochody. (...) pracowała na dwie zmiany, na jednej zmianie było od 8 do 10 mechaników. (...) świadczyła usługi dla ludności, a także dla zakładów pracy. Ubezpieczony naprawiał samochody marki Ż., S., W.. Wymieniał silniki, naprawiał hamulce, wymieniał olej, dokonywał również napraw w ramach przeglądów gwarancyjnych. Od stycznia 1977r. charakter pracy ubezpieczonego uległ zmianie, choć stanowisko pracy formalnie nie uległo zmianie. Z uwagi na to, że stacja prowadziła również sprzedaż nowych samochodów – marki S., F. (...), P., W. i Ł. (sprowadzana z R.) ubezpieczony został przesunięty do pracy polegającej na zabezpieczaniu nowych samochodów przed korozją. Pracował wówczas na dziale zwanym „zero”. W ramach tej pracy ubezpieczony pracował na tzw. biteksowni. Praca ta polegała na zabezpieczaniu spodów płyt podłogowych nowych samochodów biteksem ,tj. smołą zmieszaną z benzyną. Smoła rozpuszczana była w kotle z benzyną, a następnie przelewana do mniejszego zbiornika, z którego nabierana była do specjalnego pistoletu. Przy pomocy takiego pistoletu ubezpieczony nakładał biteks na płyty podłogowe samochodów, które znajdowały się na podnośnikach. Oprócz spodów płyt podłogowych ubezpieczony zabezpieczał również tzw. profile zamknięte. Polegało to na tym, że zdejmował boki i progi samochodów i malował od wewnątrz tzw. fluidolem ,tj. masą antykorozyjną rozrobioną z benzyną. Jednego dnia ubezpieczony zabezpieczał samochody biteksem, a drugiego dnia te same pojazdy zabezpieczał fluidolem. W ramach takiego dwudniowego cyklu pracy ubezpieczony zabezpieczał około 30 sztuk samochodów. Opisaną pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do końca faktycznej pracy w przedsiębiorstwie (...) ,tj. do 30 kwietnia 1992r., a zatem przez 15 lat i 4 miesiące (licząc od 1 stycznia 1977r.), przy czym od 5 lutego 1980r. pracę wykonywał w nowej stacji obsługi przy ul. (...) w S. (pismo pracodawcy z 8 lutego 1980r. o przeniesieniu ubezpieczonego do pracy w nowej stacji obsługi – w aktach osobowych). Po przeniesieniu do nowej stacji – od 15 marca 1980r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu funkcję brygadzisty, przy czym faktycznie ubezpieczony był tzw. brygadzistą pracującym i nadal w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał opisaną wyżej pracę (pismo pracodawcy z 15 marca 1980r. o powierzeniu ubezpieczonemu funkcji brygadzisty – w aktach osobowych). Od 1 maja 1992r. ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego w firmie (...), a od 4 maja 1992r. został zatrudniony w A. S.z ograniczoną odpowiedzialnością w S., która powstała na skutek przejęcia (zakupu) stacji obsługi samochodów przy ul. (...) w S. przez prywatne osoby z grona pracowników (...). W firmie (...)., która kontynuowała działalność (...) w zakresie naprawy pojazdów i sprzedaży nowych samochodów, ubezpieczony pracował do 31 grudnia 1996r., przy czym przez ostatnie dwa miesiące – od 31 października 1996r. do 31 grudnia 1996r. korzystał z urlopu bezpłatnego (w/w świadectwo pracy k.15 akt emerytalnych). Przez pierwsze trzy lata zatrudnienia w firmie (...). ubezpieczony nadal pracował przy konserwacji – zabezpieczaniu nowych samochodów przed korozją, a po tym okresie – do końca zatrudnienia przy naprawach pojazdów, ale nie w kanałach, gdyż firma dysponowała podnośnikami (zeznania świadków: A. S. k.17v-18v, C. Ś. k.18v-19 i A. P. k.19 oraz zeznania ubezpieczonego k.19v i k.16v-17v akt sprawy).

Ubezpieczony był członkiem otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.21 akt emerytalnych). We wniosku o emeryturę ubezpieczony wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (wniosek o emeryturę k.2 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie H. Z. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) w L. stacja obsługi samochodów w S., pierwotnie przy ul. (...), a następnie T., gdzie wykonywał pracę mechanika pojazdów samochodowych w kanałach, a następnie prace zabezpieczające pojazdy przed korozją. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe wykazało słuszność stanowiska ubezpieczonego i dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) od 7 grudnia 1970r. do 30 kwietnia 1992r. (od 1 maja 1992r. urlop bezpłatny) ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach, przy czym od 7 grudnia 1970r. do końca 1976r. praca ta polegała na dokonywaniu napraw pojazdów w kanałach remontowych, a od stycznia 1977r. do 30 kwietnia 1992r. na wykonywaniu prac antykorozyjnych samochodów przeznaczonych do sprzedaży poprzez pokrywanie płyt podłogowych oraz boków i progów samochodów środkami antykorozyjnymi – biteksem i fluidolem. Prace tego rodzaju zaliczone są do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A odpowiednio dział XIV poz.16 i dział IV poz.38 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy mechanika pojazdów samochodowych w kanałach oraz pracy polegającej na wykonywaniu prac antykorozyjnych wskazują dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego oraz spójne zeznania w/w świadków - współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie, a także korespondujące z tymi dowodami logiczne zeznania samego ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że po uwzględnieniu okresu zatrudnienia ubezpieczonego w przedsiębiorstwie (...) do stażu pracy w szczególnych warunkach, ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że H. Z. przysługuje prawo do emerytury od 1 października 2015r. ,tj. od miesiąca wystąpienia przez ubezpieczonego z wnioskiem o emeryturę.