Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2016r. w S.

odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 27 listopada 2015 r. Nr (...)

w sprawie M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu M. S. przysługuje prawo do emerytury od dnia
01 października 2015r.

Sygn. akt: IV U 1412/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 27 listopada 2015r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił M. S. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okres 7 lat, 7 miesięcy i 2 dni jako okres zatrudnienia od 01.09.1970 r. do 31.03.1978 r. w (...).

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że w okresach od 01.08.1979 r. do 30.06.1980 r. i od 01.10.1980 r. do 30.04.1984 r. w Zakładzie Budownictwa (...) oraz w okresie od 01.05.1984 r. do 30.06.1990 r. w Zakładach Radiowych im. (...) stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierowca (odwołanie k. 2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. S. w dniu 28 sierpnia 2015 r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 28 października 2015r wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat uzupełniony okresem opłacania składek na (...). Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 7 lat, 7 miesięcy i 2 dni, zamiast wymaganych ustawowo 15 lat. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 27 listopada 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 27.11.2015 r. – k.14 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony w okresie od 01 sierpnia 1979 r. do 30 kwietnia 1984 r. był zatrudniony w Zakładzie Budownictwa (...) w G. a następie w okresie od 01 maja 1984 r. do 30 czerwca 1990 r. pracował w Zakładach Radiowych im. (...) Zakładzie (...) w W. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony typu S. (...), S., J. i S. (...). Ubezpieczony samochodami ciężarowymi woził materiały budowlane, żwir, piach, beton na budowy prowadzone przez Zakład Budownictwa (...) w G.. Zakład Budownictwa (...) w G. został przejęty przez Zakłady Radiowe im. (...) i wymieniony zakład kończył budowy rozpoczęte przez swojego poprzednika i charakter pracy ubezpieczonego w okresie zatrudnienia w tych zakładach nie uległ zmianie. Ubezpieczony w obu zakładach pracy wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy tylko pracę kierowcy samochodu ciężarowego, które wymienione zostały powyżej (zeznania świadków: W. S. k.15, W. W. k. 15v-16, zeznania ubezpieczonego k. 16-16v).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k.2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. S. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 28 sierpnia 2015 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż oprócz okresu uznanego przez organ rentowy powinien być również zaliczony jako praca w warunkach szczególnych okres zatrudnienia w Zakładzie Budownictwa (...) w G. od 01.08.1979 r. do 30 kwietnia 1984 r. (4 lata, 9 miesięcy) oraz okres zatrudnienia w Zakładach Radiowych im. (...) od 01.05.1984r. do 30.06.1990 r. (6 lat, 2 miesiące), w których ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w spornych okresach zatrudnienia wymienionych powyżej ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierowca samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony marki S. 28, S., J. i S. (...). Zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiada okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze wynoszącym 18 lat, 1 miesiąc i 10 dni razem z okresem uznanym przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji.

Praca na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony stanowi pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, gdyż odpowiada ona rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale VIII poz. 2 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. nr 8, poz. 43).

Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z zeznań świadków: W. S. (k.15), W. W. (k. 15v-16), zeznania ubezpieczonego w charakterze strony (k. 16-16v). Wymienione dowody potwierdzają fakt wykonywania przez ubezpieczonego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracy na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w Zakładzie Budownictwa (...) w G. a następie w Zakładach Radiowych im. (...) Zakładzie (...) w W.. Zeznania wymienionych są spójne, logiczne korespondują ze sobą i z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci dokumentacji pracowniczej zgromadzonej w aktach osobowych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że markowi S. przysługuje prawo do emerytury od 1 października 2015 r. tj. od miesiąca w którym ubezpieczony złożył wniosek.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.