Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2020r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Jacek Witkowski (spr.)

Sędziowie: SO Jerzy Zalasiński

SO Agnieszka Pasikowska

Protokolant st.sekr.sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2020 r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku L. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do zasiłku chorobowego

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 24 września 2019r. sygn. akt IV U 69/19

I.  apelację oddala;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w S. na rzecz L. B. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.

A. P. J. J. Z.

Sygn. akt: IV Ua 33/19 UZASADNIENIE

Wyrokiem z 24 września 2019r. Sąd Rejonowy w Siedlcach zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z 7 stycznia 2019r. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej L. B. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 1 sierpnia 2018r. do 30 listopada 2018r., a w pozostałej części oddalił odwołanie, ponadto zniósł między stronami koszty procesu.

Rozstrzygnięcie to było wynikiem następujących ustaleń i wniosków Sądu Rejonowego:

Decyzją z 7 stycznia 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił L. B. prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego i ubezpieczenia chorobowego od 1 sierpnia do 30 listopada 2018r. Organ rentowy wyjaśnił, że zdarzenie z 1 sierpnia 2018r. nie jest wypadkiem przy pracy. Stwierdzenia zawarte w karcie wypadku są bezpodstawne. Ubezpieczona jest zatrudniona na podstawie umowy zlecenia jako zbieraczka pieczarek z hali. Doznała urazu w trakcie przebywania na terenie zakładu pracy. Pieliła trawnik, a następnie poszła w stronę hotelu, w którym mieszka. W wyniku zderzenia z wózkiem widłowym doznała wielonarządowego urazu brzucha, zmiażdżenia miednicy i urazu lewej nogi. Powyższa sytuacja nie mieści się w zakresie wykonywania zwykłych czynności i poleceń przełożonych w związku z wykonywaną pracą.

Pełnomocnik ubezpieczonej wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego i ubezpieczenia chorobowego od 1 sierpnia do 30 listopada 2018r., ewentualnie uchylenie decyzji i przekazanie sprawy organowi rentowemu do ponownego rozpatrzenia oraz zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że sporne zdarzenie pozostawało w miejscowym i czasowym związku z pracą i w związku z przyczyną zewnętrzną. Ubezpieczona co prawda wykonywała zadania inne niż wprost wskazane w umowie zlecenia, która łączyła ją z M. G., lecz wykonywała je na polecenie pracodawcy i w ramach tej umowy. Powierzanie zleceniobiorcy czynności innych niż zbiór pieczarek w ramach zawartego stosunku zlecenia było normalną praktyką u pracodawcy. Ponadto ubezpieczona znajdowała się na terenie zakładu pracy przemieszczając się z pracy w stronę miejsca zamieszkania.

Pełnomocnik organu rentowego domagał się oddalenia odwołania.

Sąd Rejonowy ustalił, że M. G. prowadzi działalność gospodarczą w postaci gospodarstwa rolnego specjalizującego się w hodowli pieczarek.

Ubezpieczona L. B. zawarła z M. G. umowę zlecenia na okres od 10 maja 2018r. do 29 listopada 2018r. Z. zobowiązała się do zbierania pieczarek z hali na rzecz zleceniodawczyni. W rzeczywistości zakres zadań L. B. wynikających z zawartej umowy zlecenia był szerszy, gdyż obejmował także pielenie trawników znajdujących się na terenu zakładu pracy. Te czynności w imieniu zleceniodawczyni zlecała jej do wykonania kierownik hotelu pracowniczego B. Z. (1).

L. B. mieszkała w hotelu pracowniczym znajdującym się na terenie zakładu pracy.

W dniu 1 sierpnia 2018r. L. B. rozpoczęła pracę o godzinie 8.00. Od rana na polecenie B. Z. (1) pieliła trawnik w okolicy biura zakładu. Po dwóch godzinach skończyła wykonywanie tej czynności i udała się w stronę hotelu pracowniczego, w którym mieszkała. Na wysokości hal uprawowych została uderzona wózkiem widłowym prowadzonym przez D. K.. W wyniku tego zdarzenia L. B. doznała wielonarodowego urazu brzucha, zmiażdżenia miednicy i urazu lewej nogi i w związku z tym była niezdolna do pracy od 1 sierpnia do 30 listopada 2018r.

W przedstawionym stanie faktycznym Sąd Rejonowy stwierdził, że odwołanie L. B. okazało się częściowo zasadne.

Sąd pierwszej instancji ustalił stan faktyczny opierając się na relacji ubezpieczonej. Została ona w pełni potwierdzone zeznaniami świadków M. G., M. Z. i B. Z. (2). Z dowodów tych wynika jednoznacznie, że mimo, iż umowa zlecenia zawartą między ubezpieczoną a zleceniodawczynią M. G. dotyczyła zbierania pieczarek z hali, to do zwykłych obowiązków zleceniobiorczyni w ramach umówionego wynagrodzenia należały też inne czynności, m. in. pielenie trawników znajdujących się na terenie zakładu pracy. Te czynności w imieniu zleceniodawczyni zlecała ubezpieczonej do wykonania świadek B. Z. (1). Sąd Rejonowy zauważył, że ubezpieczoną nie zna języka polskiego, w którym została sporządzona zawarta umowa zlecenia. Logiczne, zdaniem Sądu pierwszej instancji, było zatem, że przy wykonywaniu zlecenia opierała się na wskazówkach dotyczących pracy wydawanych głównie przez B. Z. (1) w imieniu zleceniodawczyni.

Dalej Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania pracy na podstawie m. in. umowy zlecenia. W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy z tytułu wypadku przy pracy przysługuje zasiłek chorobowy dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy.

Sąd pierwszej instancji ocenił, że zdarzenie zaistniałe w dniu 1 sierpnia 2018r. nastąpiło w okresie podlegania przez ubezpieczoną ubezpieczeniu wypadkowemu. Miało ono miejsce podczas wykonywania czynności wynikających z umowy zlecenia, tj. przy zleconym w imieniu zleceniodawczyni pieleniu trawnika znajdującego się na terenie zakładu pracy. Wywołało uraz w postaci wielonarodowego urazu brzucha, zmiażdżenia miednicy i urazu lewej nogi oraz niezdolność ubezpieczonej do pracy od 1 sierpnia do 30 listopada 2018r.

Z tych powodów Sąd Rejonowy ustalił, że zdarzenie z 1 sierpnia 2018r. było wypadkiem określonym w art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205). W związku z tym ubezpieczona ma prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego od 1 sierpnia do 30 listopada 2018r.

Sąd pierwszej instancji podkreślił, że prawo ubezpieczonej do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego od 1 sierpnia do 30 listopada 2018r. wyklucza jednoczesne przyznanie za ten sam okres prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego. Z tego względu Sąd Rejonowy oddalił w tej części odwołanie.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów oraz na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 i 2 kpc Sąd Rejonowy orzekł jak w wyroku. Ponadto ze względu na częściowe uwzględnienie żądań stron na podstawie art. 100 kpc zniósł wzajemnie między nimi koszty procesu.

Apelację od powyższego wyroku złożył Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. zaskarżając go w części ,tj. w zakresie pkt I, zarzucając temu wyrokowi:

1.  naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na wydane orzeczenie ,tj. art.233§1 kpc poprzez wyprowadzenie ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wniosków z niego niewynikających przez przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do przyznania ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego;

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego ,tj. art.6 ust.1 pkt 1, art.3 ust.1 pkt 13 w zw. z art.21 ust.1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie nie zachodziły spełnione przesłanki wyłączające prawo ubezpieczonej do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego.

Wskazując na powyższe organ rentowy wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie pkt I i oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. podlegała oddaleniu jako bezzasadna.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń i wydał trafne, odpowiadające prawu rozstrzygnięcie, jak również logicznie uzasadnił swoje stanowisko. Odnosząc się do zarzutów apelacji podnieść należy, że w żaden sposób nie podważają one prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji. Sąd Rejonowy dokonał wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego oceniając wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania zgodnie z art. 233§1 kpc. Jak wskazuje się w orzecznictwie, dla skuteczności zarzutu naruszenia art. 233§1 kpc konieczne jest wskazanie przyczyn dyskwalifikujących postępowanie Sądu, określenie, jakie kryteria oceny naruszył sąd przy ocenie konkretnych dowodów, uznając brak ich wiarygodności i mocy dowodowej lub niesłusznie im je przyznając, względnie stwierdzenie, iż rażąco naruszył zasady logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego i że uchybienie to mogło mieć wpływ na wynik sprawy (por. wyrok SN z 18 czerwca 2004 r., sygn. akt II CK 369/03, LEX nr 174131). Jeżeli z określonego materiału dowodowego Sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów (art. 233§1 kpc). Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo, wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo - skutkowych, to przeprowadzona przez Sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona (por. wyrok SN z dnia 27 września 2002 r., II CKN 817/00 LEX nr 56906).

Zarzuty apelacyjne nie znajdują usprawiedliwionych podstaw i stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu pierwszej instancji. W przekonaniu Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy nie dopuścił się zarzucanych mu w apelacji naruszeń prawa procesowego i prawa materialnego. Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne i ocenę prawną przedstawione przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że zdarzenie jakiemu uległa ubezpieczona w dniu 1 sierpnia 2018r. było wypadkiem przy pracy. Nie ulega wątpliwości, że zdarzenie to nastąpiło w czasie pracy ,tj. przy zleconym ubezpieczonej pieleniu trawnika znajdującego się na terenie zakładu pracy. Na podstawie umowy zlecenie zawartej z M. G. ubezpieczona zobowiązała się do zbierania pieczarek w hali, jednakże do obowiązków ubezpieczonej należały również inne czynności. Powyższe potwierdzają zeznania świadków M. G. (k.32v-33 akt sprawy), M. Z. (k.33-33v akt sprawy) i B. Z. (1) (k.121v-122 akt sprawy) z których wynika, że ubezpieczona w ramach umówionego wynagrodzenia wykonywała także inne prace. Świadek B. Z. (1) zeznała, że w dniu 1 sierpnia 2018r. w imieniu zleceniodawczyni zleciła ubezpieczonej do wykonania pielenie trawników znajdujących się na terenie zakładu pracy (k.121v akt sprawy). Zatem uznać należało, że uraz doznany przez ubezpieczoną w dniu 1 sierpnia 2018r. nastąpił podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z wykonywaniem umowy zlecenie. W konsekwencji powyższego ubezpieczonej przysługuje prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 1 sierpnia do 30 listopada 2018r. zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205).

Z przedstawionych względów, na podstawie art. 385 kpc apelacja organu rentowego podlegała oddaleniu.

O kosztach postepowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z wynikiem sprawy na podstawie art.98§ i 3 kpc w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 i § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).

A. P. J. J. Z.